حالت تهوع یک نشانه بسیار عمومی است که می تواند به واسطه انواع مختلفی از بیماری ها و به عنوان فرآیندی عادی از تنظیم شرایط بدن شکل بگیرد. این بخشی فریبنده است. به نظر می رسد هر چیزی می تواند حالت تهوع را در شما ایجاد کند. آنفلوانزای معده، مسمومیت غذایی، بیماری حرکت، بارداری، و پرخوری از دلایل شایع این شرایط هستند.
زمانی که معده شما با مشکل مواجه می شود، داروهای ضد تهوع، مانند امترول و درامامین-ان، می توانند در بیشتر موارد به تسکین سریع شرایط کمک کنند. اگر علاقه ای به استفاده از دارو ندارید، استفاده از روغن های معطر مانند نعناع، اسطوخودوس یا زنجبیل می تواند در برخی افراد به تسکین شرایط کمک کند.
دلایل مختلفی برای بروز ناراحتی در معده وجود دارند که ممکن است به توجه بیشتری نیاز داشته باشند.
در معرض تجربه میگرن قرار دارید
این که چرا میگرن ها رخ می دهند، همچنان به طور دقیق مشخص نشده است. اما آنها اغلب با حالت تهوع، استفراغ، و حساسیت به نور و صدا همراه هستند. نظریه های مختلفی درباره این که چرا میگرن موجب حالت تهوع می شود، وجود دارند.
کارشناسان بر این باورند که سروتونین، از مواد شیمیایی مغز، در این زمینه نقش دارد. سروتونین سیگنال هایی را به رگ های خونی در مغز ارسال می کند که بزرگتر شدن آنها را در پی دارد که این شرایط گاهی اوقات می تواند موجب فعال شدن بخشی از مغز شود که مسئولیت کنترل حالت تهوع و استفراغ را بر عهده دارد.
نظریه ای دیگر به این موضوع اشاره دارد که میگرن ها بر بخشی از مغز که با اختلال گوش داخلی پیوند خورده است، تاثیر می گذارند، از این رو ارتباطی قوی با سرگیجه و حالت تهوع وجود دارد.
برای پیشگیری از میگرن شما باید از محرک های رایج که موجب این شرایط می شوند، از جمله استرس عاطفی، نورهای روشن، روایح قوی، کمبود خواب و غذا نخوردن پرهیز کنید.
مضطرب هستید
اضطراب می تواند فعالیت سیستم عصبی خودمختار، به ویژه واکنش جنگ یا گریز، را افزایش دهد. زمانی که این اتفاق رخ می دهد، جریان خون به سمت عضلات افزایش یافته و خون کمتری به اندام های تشکیل دهنده دستگاه گوارش ارسال می شود که می تواند موجب بروز حالت تهوع شود.
هورمون های استرس مانند کورتیزول، اپی‌نفرین و موارد دیگر نیز در جریان خون ترشح می شوند که تعداد انقباض های معده را افزایش داده و موجب حالت تهوع می شود.
بهترین کاری که می توانید برای پیشگیری از بروز حالت تهوع در آینده انجام دهید، یافتن روشی برای مدیریت اضطراب است. این می تواند به معنای انجام تمرینات خودآرامی، دریافت مشاوره، ورزش، یا مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک باشد.
با کم آبی بدن مواجه هستید
کم آبی بدن زمانی رخ می دهد که بدن برای انجام فرآیندهای عادی خود به میزان کافی آب در اختیار ندارد، به این معنی که علائمی فراتر از احساس تشنگی شدید شکل می گیرند.
زمانی که با کمبود مایع در بدن خود مواجه هستید، بدن ارسال مایع و خون به اندام ها را اولویت بندی کرده و مهم‌ترین اندام ها شامل مغز و قلب در صدر فهرست قرار می گیرند. این می تواند جریان خون به سمت اندام های تشکیل دهنده دستگاه گوارش را کاهش داده و موجب بروز حالت تهوع و درد شکمی شود.
مصرف مایعات به میزان کافی عاملی کلیدی برای پیشگیری از این شرایط است. اگرچه میزان آب مورد نیاز بدن از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما بیشتر بزرگسالان باید روزانه 11 تا 16 فنجان آب مصرف کنند. شاید زیاد به نظر برسد، اما چای، قهوه، میوه ها و سبزیجاتی مانند خیار، گوجه فرنگی، و هندوانه همگی می توانند در تامین آب مورد نیاز بدن نقش داشته باشند.
قند خون شما بیش از حد پایین است
هورمون ها در تنظیم سطوح قند خون بدن انسان نقش دارند. اما اگر قند خون شما بیش از حد پایین باشد، سطوح برخی هورمون ها مانند گلوکاگون و اپی‌نفرین برای کمک به بدن در تولید گلوکز بیشتر افزایش می یابند. زمانی که این اتفاق رخ می دهد، معده افزایش سیگنال هایی را تجربه می کند که می تواند موجب شکل گیری حالت تهوع شود.
قند خون پایین می تواند بر سیستم عصبی خودمختار انسان نیز اثرگذار باشد، همانند مکانیزمی که در حالت تهوع مرتبط با اضطراب شاهد بودیم.
برای کمک به حفظ سطوح پایدار قند خون مواد غذایی که از شاخص گلیسمی پایین برخوردار هستند را مصرف کنید. بیشتر میوه ها، سبزیجات غیر نشاسته ای، حبوبات، و جو دوسر گزینه های خوبی هستند.
زمانبندی وعده های غذایی نیز اهمیت دارد. با مصرف وعده های غذایی کوچکتر، اما با تکرار بیشتر در طول روز می توان از هیپوگلیسمی پیشگیری کرد. به اندازه وعده های غذایی خود توجه داشه باشید و در آنها از پروتئین بدون چربی، چربی های مفید، و کربوهیدارت هایی با شاخص گلیسمی پایین استفاده کنید و هر سه تا چهار ساعت یک بار غذا بخورید.
به بیماری بازگشت اسید معده مبتلا هستید
بیماری بازگشت اسید معده می تواند موجب حالت تهوع شود زیرا اسید معده به بخش پایینی مری، لوله ای که دهان را به معده متصل کرده است، وارد می شود.
این اسید می تواند به دیواره داخلی مری آسیب برساند که در بروز حالت تهوع نقش دارد. از دیگر علائم شایع بازگشت اسید معده می توان به سینه درد، سوزش سردل، دشواری در بلع غذا، یا احساس وجود یک توده در گلو اشاره کرد.
برای پیشگیری از این شرایط از پرخوری، سیگار کشیدن، مصرف بیش از حد کافئین یا الکل و خوردن غذاهای تند، چرب یا اسیدی پرهیز کنید. این موارد می توانند علائم مرتبط با بازگشت اسید معده را تشدید کنند.
دراز نکشیدن به مدت حداقل 30 دقیقه پس از وعده های غذایی نیز می تواند مفید باشد. دارویی هایی مانند زانتاک یا نکسیوم نیز برای تسکین سوزش سردل موثر هستند.
ممکن است به اولسر پپتیک مبتلا باشید
اولسرهای پپتیک زمانی رخ می دهند که اسید به دیواره مخاطی معده نفوذ کرده و موجب بروز یک زخم باز می شود. این می تواند به شکل گیری معده درد سوزناک، نفخ، سوزش سردل، و حالت تهوع منجر شود.
پزشک برای درمان اولسرها به طور معمول آنتی بیوتیک ها یا داروهایی را برای کاهش تولید اسید معده تجویز می کند. همچنین، ممکن است به پرهیز از مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن و استروئیدها نیاز باشد زیرا آنها می توانند خطر اولسرهای پپتیک را افزایش دهند. نوشیدن الکل، سیگار کشیدن و مصرف غذاهای تند می توانند علائم بیماری را تشدید کنند.
آلرژی ها در پس پرده قرار دارند
در کنار آبریزش چشم، خارش گلو، و عطسه مداوم، آلرژی های فصلی می توانند موجب ترشح پشت بینی شوند، به این معنی که مخاط اضافی در بینی به جای ورود به مسیرهای بینی وارد گلو می شود. این شرایط به راحتی می تواند گلو را تحریک کرده یا موجب سرفه شود، اما زمانی که مخاط مسیر خود به سمت پایین مری را ادامه داده و وارد معده شود ممکن است حالت تهوع شکل بگیرد.
برای پیشگیری از این شرایط از هر چیزی که ممکن است محرکی برای آلرژی ها باشد، پرهیز کنید. با کمک برخی داروهای ضد آلرژی بدون نسخه میزان ترشح مخاط را زیر کنترل بگیرید. اگر شرایط آلرژی شما غیر قابل تحمل شده است به پزشک مراجعه کنید تا داروی مناسب برای مقابله با این شرایط تجویز شود.
با معده خالی قرص مصرف کرده اید
حالت تهوع یکی از عوارض جانبی بسیاری از داروها، از جمله داروهای ضد افسردگی، داروهای فشار خون، داروهای ضد بارداری، داروهای ضد درد، آنتی بیوتیک ها، و بسیاری موارد دیگر است. معده با ترشح اسید غذا را پردازش می کند، از این رو زمانی که با معده خالی قرص مصرف می کنید این اسید همچنان ترشح شده و موجب تحریک یا حالت تهوع می شود.
داروهای خود را به همراه غذا مصرف کنید و بررسی کنید آیا تغییری حاصل می شود یا خیر. اگر خود دارو موجب شکل گیری حالت تهوع می شود با پزشک خود درباره تغییر دوز یا در صورت امکان تجویز داروی دیگر صحبت کنید. همچنین، ممکن است به قطع مصرف داروها و مکمل های غیر ضروری دیگر نیاز باشد.
