حجت‌الاسلام احسان بی‌آزار تهرانی، کارشناس مذهبی اظهار داشت:قانون اصلی پروردگار در صحنه دنیا براین پایه است که برای حفظ امنیت روانی و عاطفی و مراودات صحیح، کسی از باطن دیگری باخبر نگردد و در صحنه قیامت که «یَومَهُم بارِزون» روز بروز و ظهور و آشکار شدن باطن‌ها است و اگر کسی در این دنیا برخلاف این سنت الهی گام بردارد قطعا بی‌آبرویی دنیا و مؤاخذه در قیامت نصیبش خواهد شد البته کسانی که برای حفظ امنیت و نگهداری از ارزش‌های اصیل موظف به رصد و کسب اطلاعات هستند مستثنای این امر شدند بلکه در جایی که ناموس مردم، اعتقاد و دین مردم، بیت‌المال و حق‌الناس مطرح است عده‌ای در بدنه حاکمیت موظف هستند با حفظ شرایط حتی افشاگری کنند. اینجا سکوت عین خیانت است، اما در غیر این موارد عموم مردم موظف به حفظ آبرو و نگهبانی از اسرار یکدیگر هستند.
وی افزود:در ماه ذی‌القعده هستیم. ماهی که حجاج گرامی در کنار بیت‌الله‌الحرام تمرین بندگی می‌کنند و از اقصی‌نقاط عالم خود را به کعبه می‌رسانند. نظر شما را به روایتی جلب می‌کنم که با توجه به آن پاسخ سؤالاتتان را خواهید گرفت. امام کاظم (ع) فرمودند: «المُؤمِنُ اَعظَمُ حُرمَةً مِنَ الکَعبه» (آبروی مؤمن و جایگاهش به مراتب از کعبه برتر و والاتر است) خیلی‌ها برای بوسیدن و تبرک‌جویی به کعبه می‌روند و حاضر نیستند کوچکترین جسارتی به کعبه کنند، اما به تعبیر امام این کعبه‌های سیار جایگاه مؤمنان را به راحتی تخریب می‌کنند و این سخت ترین نوع عذاب را برای کسانی که مراعات نمی‌کنند رقم می‌زند.
این کارشناس مذهبی گفت:پیغمبر فرمود:کسی که به آبروی مؤمنی لطمه بزند و گناه او را برملا بسازد (به هدف تخریب نه نهی از منکر و نه مشورت) از این دنیا نمی‌رود تا خودش عین همان گناه را مرتکب شود.
حجت‌الاسلام بی‌آزار تهرانی ادامه داد:از امام سجاد (ع) سؤال شد این عبارت دعای کمیل «اللهُمَ اَغفِرلی الذُنوبِ‌اللَتی تَحتَ کُلِ عِصَم» به چه معناست (گناهانی که پرده‌دری می‌کنند و آبروی انسان را می‌برند). امام فرمودند: «ذکر و عیوب الناس» یعنی برملا کردن عیوب دیگران.
وی خاطرنشان کرد:در آخر یک بیت از حافظ را تقدیم می‌کنم: «به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات/بخواست جام می‌و گفت: راز پوشیدن».
