«تیمور فومنکو» تحلیلگر سیاسی روس با انتشار یک یادداشت به آمریکاییها گوشزد کرده که تهران اکنون همه کارتها را در اختیار دارد و وضعیت برای واشنگتن، «باخت-باخت» است.
این تحلیلگر در ابتدای یادداشت خود در شبکه «راشاتودی» به تصمیم دونالد ترامپ رئیسجمهور سابق آمریکا در خروج یکجانبه و غیرقانونی از برجام اشاره کرد و نوشت: «تصمیم برای لغو این توافق کاملا تحت تاثیر اعضای نومحافظهکار کابینه وی، از جمله جان بولتون، مشاور امنیت ملی و مایک پامپئو وزیر امور خارجه بود».
به اعتقاد فومنکو، نومحافظهکاران کابینه ترامپ نه تنها به دنبال ضربه زدن به میراث باراک اوباما بودند «بلکه همچنین استدلال کردند که اعمال تحریمهای فلجکننده یکجانبه علیه تهران، اگر نتواند رژیم (جمهور اسلامی ایران) را به کلی سرنگون کند، میتواند این کشور را پای میز مذاکره بکشاند».
وی ادامه داد: «بدین ترتیب یک کارزار پنج ساله از فشار وحشیانه علیه ایران آغاز شد که به دنبال نابودی اقتصاد این کشور بود و سعی داشت کشورهای شخص ثالث را از تجارت با ایران باز دارد اما ابتکار عملشان طبق برنامه پیش نرفت».
کارشناس روس معتقد است: «جهان تغییر کرد. بیتوجهی آشکار واشنگتن به قوانین بینالمللی، ظهور دلارزدایی را شدت داد. تغییرات جهانی که بعدا اتفاق افتاد، از جمله همهگیری کووید-۱۹(ویروس کرونا)، رقابت ایالات متحده با چین و جنگ در اوکراین، به تهران فضای استراتژیک و اهرمی داد که قبلا چنین فضایی را نداشت».
به روایت فومنکو، «اکنون ایران غنیسازی اورانیوم خود را به میزان قابل توجهی افزایش داده، به ساخت پهپادها و قابلیتهای موشکی خود ادامه داده، روابط نظامی پیشرفتهتری با روسیه دارد و به لطف پکن، توانسته روابط خود را با عربستان سعودی رقیب اصلی منطقهای خود، عادی کند. در انجام همین فرایند، ایران نفوذ منطقهای ایالات متحده و شریکش اسرائیل را کاهش داده است».
به باور او، «سیاست خارجی آمریکا در قبال ایران، حول محور بهرهبرداری از تنشهای منطقهای به منظور توجیه حضور امنیتی خود بوده است اما به نظر میرسد» ایران توانسته است شروع به فائق آمدن بر کارزار آمریکاییها بکند.
تیمور فومنکو تصریح کرد: «این امر زنگ خطر را در واشنگتن به صدا درآورده است. ایالات متحده ناامید از تلاش برای تقویت روابط خود با عربستان سعودی بوده است اما گزارشها حاکی است که در مذاکرات محرمانه با تهران نه برای احیای برجام بلکه برای دور نگه داشتن آن از غنیسازی بیشتر اورانیوم و دور نگه داشتن آن از مسیر اتمی شدن مداخله داشته است؛ اقدامی که البته باید با رفع تحریمها همراه شود».
این تحلیلگر در ادامه یادداشت خود نوشت: «اگرچه ایالات متحده احتمالا با حمایت اسرائیل، تهدید کرده است که اگر تهران پا را فراتر بگذارد اقدام نظامی اعلام نشدهای خواهد کرد، واضح است که ایران اکنون همه کارتها را در اختیار دارد و بنابراین یک "آتش بس" موقت باید از جیب کارزار مهار ایالات متحده (علیه ایران) خرج شود».
در حالی که جمهوری اسلامی ایران بارها مخالفت خود را با سلاح کشتارجمعی اعلام و بر پیگیری استفاده صلح آمیز از برنامه هستهای تاکید کرده است، نویسنده این یادداشت در ادامه مطلب خود قیاسی بین ایران و کره شمالی انجام داد.
فومنکو نوشت: «تهران به دلیل تغییر پویایی منطقهای به نفع خود، تهران بعید است که واقعا مسیر توسعه یک بمب اتمی تمام عیار را طی کند چرا که این اقدام فرصتهایی را در اختیار واشنگتن قرار میدهد. برخلاف کشوری مانند کره شمالی، ایران واقعا به سلاح اتمی برای ایجاد دکترین بازدارندگی برای بقای رژیم خود نیاز ندارد. این یک کشور بزرگ با جمعیتی بیش از 80 میلیون نفر است. در حالی که ایالات متحده به طور فرضی میتواند حملات هوایی یا موشکی را به تاسیسات کلیدی ایران انجام دهد تا مانع برنامه هستهای آن شود اما آنچه که ایالات متحده به ویژه در شرایط جاری نمیتواند انجام دهد، تهاجم و اشغال تمام عیار این کشور است چرا که تریلیونها دلار هزینه خواهد داشت و هیچ حمایتی هم از این موضوع وجود نخواهد داشت».
از نظر او، «توانایی بازدارندگی ایران مبتنی بر برنامههای پهپادی و موشکی آن است که در طول سالها به رغم تحریمهای ایالات متحده، تواناییهای خود را افزایش داده است. این کشور اخیرا ادعا کرده است موشکهای مافوق صوت تولید کرده است...تهران در واکنش به ترور قاسم سلیمانی، فرمانده (نیروی قدس) سپاه پاسداران، توانایی خود را در تخریب پایگاههای نظامی آمریکا در بُرد خود نشان داده است و بنابراین نشان داده است که اگر اوضاع خراب شود، با اسرائیل چه میتواند بکند. اینها نشان میدهد که ایران بدون توجه به تحریمهای ایالات متحده، یک بازیگر مهم منطقهای است و همچنان خواهد بود».
فومنکو در پایان یادداشت خود افزود: «ایران در حال پیروز شدن است. تنها سوالی که باقی میماند این است که آیا آمریکا خواهان آتشبس است یا به فشار بر تهران تا زمان شکستن آن ادامه میدهد؟ حتی اگر بدون عبور از خطوط اتمی (حرکت به سمت تولید بمب اتمی توسط ایران) نتیجه به یک بنبست محض ختم شود، باز هم در نهایت برای واشنگتن یک وضعیت باخت-باخت است زیرا ایران خود را از طریق دیپلماتیک دوباره برقرار میکند».