عطوان در روزنامه رای الیوم با اشاره به سخنان اخیر «بنیامین نتانیاهو » نخست وزیر رژیم صهیونیستی درباره رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین و اینکه او تا زمانی که نخست وزیر این رژیم است، اجازه نخواهد داد که محمود عباس قدرت را در غزه در دست بگیرد، می نویسد: این روزها نتانیاهو زیاد هذیان می‌گوید و مراجعه او به روانپزشک پس از آشفتگی روحی و روانی و افزایش خسارات و تلفات ارتش او به سبب جنگ غزه و مقاومت جانانه رزمندگان مدافع غزه پس از گذشت بیش از دو ماه از جنگ با وجود نابرابری موازنه نظامی، ضروری است.
وی ادامه می دهد: در واکنش به سخنان نتانیاهو درباره محمود عباس، توجه به چند واقعیت اساسی ضروری است و آمریکا و انگلیس به چهار دلیل در غزه شکست خواهند خورد؛
نخست، جنبش های مقاومت در غزه به ریاست حماس شکست نخورد و با رشادت تمام در حال جنگ غزه و وارد کردن خسارات سنگین به آن است، گواه این موضوع هم انهدام ۱۳۵ تانک و نفربر این رژیم در مدت کوتاه و اذعان «یوآف گالانت» وزیر جنگ این رژیم در نشست خبری با گانتس و نتانیاهو درباره تلفات سنگین است.
دوم، محمود عباس نزد بیشتر ملت فلسطین منفور است زیرا همسو با رژیم صهیونیستی و تماشاگر جنگ و کشتار و پاکسازی نژادی در غزه است. همچنین او شرایط را برای یورش‌های ارتش رژیم صهیونیستی به شهرها و روستاها و اردوگاه های کرانه باختری به ویژه جنین، نابلس، طولکرم و الخلیل هموار کرده است. نیروهای او که بالغ بر ۶۰ هزار نفر می‌شود، یک تیر هم در دفاع از ملت فلسطین شلیک نکرده است.
سوم، محمود عباس در حکومت کرانه باختری موفق نبوده و حکومتش به سرکوبگری و فساد معروف است، از این رو هرگز او و نیروهایش در غزه مورد استقبال نخواهند بود.
چهارم، غزه قبل از هفتم اکتبر همانند غزه پس از آن نیست و ملت فلسطین که بیش از بیست هزار شهید و پنجاه هزار مجروح داده نمی تواند بپذیرد که عباس و تشکیلاتش بر پشت تانک‌های آمریکایی و اسرائیلی به غزه بازگردند و مقاومت را تنها نماینده مشروع و قانونی می‌داند؛ هرچند که «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا حامی عهده دار شدن حکومت عباس در غزه باشد و تیم نظامی انگلیسی، تشکیلات خودگردان را از حیث فنی آماده اداره غزه کرده باشد.
عطوان می افزاید: محمود عباس نمی‌تواند و نباید که تشکیلاتش جایگزین مقاومتی باشد که بزرگترین پیروزی تاریخی اعجاز آور را علیه اشغالگران از زمان غصب سرزمین فلسطین در هفتاد و پنج سال قبل محقق کرده است؛ بلکه این مقاومت جایگزین آن در کرانه باختری پس از آزادسازی کامل و فروپاشی رژیم اشغالگر است.
این تحلیلگر اضافه می کند: آمریکا به عنوان شریک کنونی اسرائیل در کشتار جمعی و پاکسازی نژادی؛ تاوان سنگین این مشارکت و نیز برقراری پل هوایی تجهیز تل آویو به مهمات و موشک‌های قاتل و اعزام ناوهای جنگی و بیش از دو هزار تفنگدار دریایی برای ممانعت از فروپاشی رژیم صهیونیستی را خواهد داد. آمریکا نمی‌تواند در غزه و کرانه باختری و حتی در جهان عرب تصمیم گیرنده باشد و شکست آن مشابه آنچه در افغانستان رخ داد، نزدیک است.
وی با اشاره به ضربات کوبنده محور مقاومت به پایگاه‌های آمریکا در عراق و سوریه، به حملات موشکی و پهپادی نیروهای مسلح یمن در حمایت از غزه پرداخته و آورده است: در ارزیابی توان جنبش انصارالله یمن و دستاوردهای نظامی آن مبالغه نمی‌کنم، این جنبش موشک‌های بالستیک و پهپادها و هزاران رزمنده سلحشور دارد و به مراتب قوی تر از طالبان در افغانستان است که آمریکا را شکست داد و آن را مجبور به فرار کرد.
عطوان می نویسد: جنبش های مقاومت به رهبری «یحیی السنوار» و معاونش در غزه حکومت خواهند کرد و هرکه دیدگاهی غیر از این دارد، از منطقه و تحولات آن درکی ندارد.
