ایندیپندنت نوشت: «فیسک به‌دلیل جسارتش در زیر سؤال بردن روایت‌های رسمی دولتی و انتشار یافته‌هایش با نثر خاص خود، شهره بود.»
بسیاری از نوشته‌های فیسک جنجال‌برانگیز بود، چیزی که ظاهرا خودش می‌پسندید. از همین روی مغضوب رسانه‌های مدعی آزادی و صاحبان آنها بود مثل زمانی که به‌دلیل همین جسارت، با «روپرت مرداک» صاحب غول رسانه‌ای فاکس و بسیاری از دیگر رسانه‌های آمریکا برخورد کرده و مجبور شد نشریه «تایمز» از زیرمجموعه‌های مرداک را ترک نماید.
در سال ۲۰۰۳، زمانی که آمریکا و بریتانیا آماده حمله به عراق می‌شدند، فیسک به سازمان ملل در نیویورک رفت تا شاهد اعلام جنگی اشغالگرانه توسط کولین پاول، وزیر خارجه وقت آمریکا باشد. او نوشت: «زمانی که ژنرال پاول وارد جلسه شورای امنیت شد، با نمایندگان دیده‌بوسی کرد و آنها را در آغوش گرفت، آغاز یک نمایش تقریبا خوفناک رقم خورد. جک استراو برای آغوش گرفتن همتای آمریکایی خود تقریبا از جا پرید.»
فیسک پس از حملات آمریکا و انگلیس به عراق و افغانستان، به مرز پاکستان و افغانستان رفت و در آنجا مورد حمله گروهی از آوارگان افغان قرار گرفت که از کشته شدن هموطنان‌شان از سوی نیروهای غربی خشمگین بودند. فیسک با انتشار عکس‌هایی از صورت مجروح و خرد شده‌اش، این واقعه را به خبر اول روزنامه تبدیل کرد که بسیار شهرت یافت. اما او به‌جای مانور ژورنالیستی برروی خبر و بزرگ کردن خود، به ماهیت و ریشه‌های حمله فوق پرداخت و نوشت: «متوجه شدم... خشم و نفرت آنها تماما محصول دیگرانی از ما بود، از ما که آنها را در مبارزه‌شان با روسیه مسلح کردیم و بی‌توجه به درد و رنج‌شان، به جنگ داخلی آنها خندیدیم و دوباره به آنها سلاح دادیم و پول دادیم که چند مایل آن‌طرف‌تر برای رسیدن به تمدن بجنگند و بعد روی سرشان بمب ریختیم و خانواده‌هایشان را از هم پاشیدیم و اسم آن را تلفات جانبی گذاشتیم.» او به خوبی وابستگی رسانه‌های غربی به لابی‌های صهیونیستی را افشاء می‌کرد. زمانی که جرمی بوئن سردبیر بخش خاورمیانه‌ای «بی‌بی‌سی» به دلیل یک گزارش برعلیه اسرائیل، توسط مدیریت «بی‌بی‌سی» توبیخ شده بود، رابرت فیسک در واکنش به این توبیخ، در وب‌سایت «کانترپانچ» طی مقاله‌ای با عنوان «چگونه می‌توانید به بی‌بی‌سی بزدل اعتماد کنید؟» به تاریخ پنجشنبه 16 آوریل 2009 نوشت: «...لابی اسرائیل بیش از هفتاد سال است که در این رسانه(بی‌بی‌سی) نفوذ دارد و این بنگاه خبری علاوه بر دفاع از تروریسم اسرائیلی و اشغال غیرقانونی سرزمین‌های فلسطینی به‌عنوان بلندگوهای لابی‌های اسرائیل و سخنگوی این رژیم عمل می‌کند...»
