سوده تاجیک اسماعیلی، روانپزشک در پاسخ به این پرسش که «آیا کنترل استرس و اضطراب مهارتهای خاصی دارد؟»، اظهار داشت: کنترل استرس و اضطراب اگر در حد اختلالات اضطرابی نباشد را میتوان با کسب مهارتهایی کنترل کرد؛ البته حتی در شرایطی که اختلالات اضطرابی نیز وجود داشته باشد نیز میتوان با مهارتهایی آن را کنترل کرد، اما ممکن است در درجات شدیدتر نیاز به درمانهای جدیتری باشد.
اخبار اجتماعی- وی ادامه داد: قطعا درمانهای رواندرمانی و در کنار آن درمانهای شناختی و رفتاری و همچنین درمانهایی که مهارتآموزی لازم را به فرد میدهد، میتواند در کنترل اضطراب فرد نقش کمککننده داشته باشد.
این روانپزشک افزود: مهمترین موضوع این است که به فرد آموزش دهیم تا خطاهای شناختی که باعث اضطراب و ناآرامیاش میشود را شناسایی کند که این کار را میتوان در کنار یک متخصص انجام داد.
اسماعیلی با اشاره به جزئیات مهارت آموزی در کنترل اضطراب، یادآور شد: در این آموزشها سعی میشود تا در اصلاح باورها، افکار و خطاهای شناختی فرد که در مسیر زندگی به ذهنش رسوخ میکند، اصلاحاتی صورت گیرد. مثلًا در موارد اضطرابی یا لحظهای که فکر منفی به ذهن فرد میآید و عامل ایجاد استرس و اضطراب است، فرد میتواند با روشهایی خاص آرامسازی را انجام دهد.
وی با اشاره به روشهای تنآرامی، بیان داشت: در اصطلاح عامه به این روش ریلکسیشن یا آرامسازی میگویند که بیشتر توجه روی تنفس است و اینکه جداسازی ذهن از اطراف صورت گیرد و تمرکز روی اعضای بدن باشد که در چنین شرایطی فرد میتواند ذهن را آرام کند، به خود توجه کرده و آرامش را کسب کند.
این روانپزشک خاطرنشان کرد: علاوه بر این روش، یکسری تکنیکهای دیگری وجود دارد؛ مانند اصلاح خواب و اصلاح سبک زندگی که این موارد در کنترل استرس و اضطراب بسیار موثر است؛ البته مهمترین موضوع این است که به فرد خودپایشی را آموزش دهیم؛ به این شکل که در مواقعی که فرد دچار اضطراب میشود کنترل کند که این اضطراب در چه موقعیت، زمان و مکانی اتفاق میافتد و در آن لحظه چه افکاری به ذهن او خطور میکند.
اسماعیلی تصریح کرد: فرد باید از این موضوعات یادداشتبرداری کند تا متوجه شویم چه چیزهایی عامل ایجاد استرس هستند و چه عواملی استرس و اضطراب فرد را شعلهور میکند تا بتوان روی این موارد کار کرده و آن را تعدیل کنیم.
وی با تاکید بر داشتن برنامهریزی منظم در انجام کارهای مختلف، گفت: گاهی اوقات استرس و اضطراب ناشی از بیبرنامگی فرد است. مهمترین مهارتها ثبت چنین شرایطی است و اینکه فرد خود را پایش کند و شرایط را به صورت روزانه یادداشت کرده و با متخصص مربوطه این موارد را کنترل کند. موضوع مهم این است که آن شرایط خاص شناسایی شود و اگر امکان تعدیل آن موقعیت وجود دارد، تعدیل شود.