فسفر یک ماده معدنی است که بیش از ۱ درصد از وزن کل بدن را تشکیل می‌دهد. این ماده دومین ماده معدنی فراوان در بدن است. فسفر تقریباً در هر سلولی وجود دارد. بیشتر فسفر موجود در بدن در استخوان‌ها و دندان‌ها یافت می‌شود.
عملکرد فسفر:
اصلی ترین عملکرد فسفر در تشکیل استخوان‌ها و دندان‌هاست. این ماده نقش بسیار مهمی در نحوه استفاده بدن از کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها بازی می‌کند. همچنین برای ایجاد پروتئین برای رشد، نگهداری و ترمیم سلول‌ها و بافت‌ها نیاز خواهد بود. فسفر در ایجاد ATP نیز کمک می‌کند.ATP مولکولی است که بدن برای ذخیره انرژی از آن استفاده می‌کند.
فسفر به همراه ویتامین B کار می‌کند. همچنین مصرف فسفر برای تأمین موارد زیر نیز ضروری است:
عملکرد صحیح کلیه‌ها
انقباضات عضلانی
ضربان قلب نرمال
سیگنالینگ عصبی
منابع غذایی حاوی فسفر:
اصلی ترین منبع غذایی حاوی فسفر، گروه غذایی پروتئین‌ها یعنی گوشت و شیر است. رژیم غذایی حاوی کلسیم و پروتئین می‌تواند فسفر مورد نیاز بدن را تأمین کند. نان‌های ساخته شده از غلات کامل و حبوبات نیز حاوی مقادیر بالایی فسفر هستند. با این حال، فسفر به گونه‌ای ذخیره شده است که توسط انسان‌ها جذب نمی‌شود. میوه‌ها و سبزیجات حاوی مقدار پایینی از فسفر هستند.
عوارض جانبی فسفر:
فسفر را می‌توان از طریق مواد غذایی تأمین کرد. بنابراین امکان کمبود آن در بدن نادر است. همچنین وجود مقادیر بالا از فسفر در خون نیز نادر است.
اما اگر چنین شرایطی وجود داشته باشد، می‌تواند با کلسیم ترکیب شود تا رسوبی را در بافت‌های نرم همچون عضلات ایجاد نماید. مقدار بالای فسفر در خون تنها در افرادی با بیماری حاد کلیوی یا اختلال شدید در تنظیم مقدار کلسیم دیده می‌شود.
مقدار مورد نیاز فسفر در سنین مختلف:
با توجه به توصیه‌های پزشکان، مصرف روزانه فسفر به شرح زیر است:
۰ تا ۶ ماهه :۱۰۰ میلی گرم در روز
۷ الی ۱۲ ماهه: ۲۷۵ میلی گرم در روز
۱ الی ۳ ساله: ۴۶۰ میلی گرم در روز
۴ تا ۸ ساله: ۵۰۰ میلی گرم در روز
۹ تا ۱۸ ساله: ۱۲۵۰ میلی گرم
بزرگسالان: ۷۰۰ میلی گرم در روز
زنان باردار یا شیرده:
کمتر از ۱۸ سال: ۱۲۵۰ میلی گرم در روز
بزرگ‌تر از ۱۸ سال: ۷۰۰ میلی گرم در روز
