چرا اجرای آیین نامه ایمنی مغفول واقع شده است؟

در تقویم جمهوری اسلامی ایران، ۷ اردیبهشت به نام روز ملی ایمنی حمل و نقل نامگذاری شده است؛ که این روز را به همه تلاشگران عرصه ایمنی حمل و نقل تبریک عرض می‌کنم و آن را یادآور مسئولیت مهمی می‌دانم که بر عهده تمامی خدمتگزاران در عرصه صنعت و معدن گذاشته شده تا در راستای حفظ سلامت و ایمنی هموطنان گام برداریم.

قطعا در انجام این مهم، دولت و دستگاه‌های اجرایی مرتبط، خصوصا وزارت راه و شهرسازی و وزارت صنعت، معدن و تجارت باید به عنوان پیشرو در امر مدیریت حمل و نقل و ایمنی و راهبردهای موثر در ارتقای آن و کاهش حوادث ناگوار گامهای موثری را بردارند.

در سال ۹۱ آیین نامه ایمنی در معادن با هدف پیشگیری از حوادث منجر به صدمات جانی و خسارات مالی و ایمن سازی محیط کار در معادن ایران تدوین گردیده است و در فصول مختلف آن به مقررات عمومی و راه های معدن،ماشین آلات معدنی، باربری در معادن، حفاری استخراجی و اکتشافی، نگهداری مواد منفجره و آتشباری، تهویه معدن روشنایی، تأسیسات برق، آتش سوزی و انفجار، کمک های اولیه و نجات اشاره شده است. حتی فرمهای چک لیست ایمنی که باید سالانه بازنگری شود و به تایید مسئول فنی برسد و پروانه های بهره برداری که باید مرتب مورد ارزیابی قرار گیرند، دستورالعمل های ایمنی مربوط به کارگران و سازندگان ماشین آلات معدنی و ریزترین نکات مربوط به ایمنی در این آیین نامه مورد بررسی قرار گرفته و به تصویب رسیده است؛ ولی متاسفانه باز هم هر ساله شاهد حوادث دلخراش ناشی از ریزش معادن و گاز گرفتگی و دیگر حوادث و انفجارهای مشابه در بنادر و اسکله ها و مناطق صنعتی هستیم.

جالب است که ۸ اردیبهشت هم به عنوان روز جهانی "ایمنی و بهداشت حرفه‌ای" نامیده شده و در سال ۲۰۲۵ با شعار " تأثیر دیجیتالی شدن و هوش مصنوعی (AI) بر ایمنی و سلامت کارگران" به این مهم میپردازد.

این موضوع، فناوری‌های جدید مختلف را از طریق لنز ایمنی و بهداشت شغلی مورد بررسی قرار داده؛ همچنین روی شیوه‌های کاری جدید مانند اتوماسیون وظایف، تجزیه و تحلیل کلان داده‌ها، سیستم‌های دیجیتال هوشمند و مدیریت کارگران از طریق هوش مصنوعی مانور خواهد داد.

امیدواریم که در سال جدید شاهد افزایش ایمنی در حوزه حمل و نقلِ صنایع و معادن و کاهش حوادث تلخ مربوط به این حوزه باشیم و بررسی کنیم که چگونه تحول دیجیتالیِ کار ممکن است از محیط های کاری ایمن و سالم حمایت کند و دولت ها، کارفرمایان و کارگران و سایر ذینفعان در حال حاضر چه کاری میتوانند انجام دهند تا به این چالش های نوظهور پاسخ دهند.

صفورا ترقی