دکتر ناصر امیرجنتی عضو هیأت علمی و دانشیار پژوهشگاه ابن سینا می‌گوید: مردی که دچار مشکل ناباروری می‌شود ممکن است هیچ علامت بالینی نداشته باشد. روند زناشویی، نعوظ و انزال مایع منی بدون مشکل انجام می‌شود. حتی کمیت مایع انزالی به ظاهر طبیعی به نظر می‌رسد و صرفا با بررسی‌های پزشکی و آزمایشگاهی است که ناباروری تشخصیص داده می‌شود. دستگاه تولید مثل مرد شامل بیضه‌ها، یک سری لوله‌های انتقال دهنده و غده‌های دیگری است که در این لوله‌ها باز می‌شوند. مغز نقش اصلی در کنترل دستگاه تولید مثل بر عهده دارد. غده هیپوفیز و هیپوتالاموس که در کف مغز قرار دارند تولید هورمون‌ها و اسپرم در بیضه را تحت کنترل دارند.
وی ادامه می‌دهد: LH و FSH دو هورمون مهمی هستند که توسط هیپوفیز تولید و روی بیضه‌ها اثر می‌کنند. بیضه‌ها تولید اسپرم و هورمون تستوسترون را بر عهده دارند. برای ساخت اسپرم کامل که قدرت لقاح تخمک را دارد، هفتاد روز زمان نیاز است. وقتی که اسپرم در بیضه تولید و از آن خارج می‌شود، دو تا ده روز زمان لازم است تا از اپی دیدیم عبور کند که طی این مدت توانایی تحرک را کسب می‌کند. هنگام ارگاسم (اوج لذت جنسی) میزان کمی مایع حاوی اسپرم از بیضه‌ها خارج و مابقی که از کیسه‌ها منی و پروستات خارج می‌شوند، مخلوط شده و طی انزال این مخلوط از مرد خارج می‌شود.
این اورولوژیست- آندرولوژیست چنین عنوان می‌کند که ناباروی در مردان یا به دلیل مشکلات تولید اسپرم و یا مشکلات مربوط به انتقال اسپرم می‌باشد. حالت اول یا مشکل تولید اسپرم در داخل بیضه شایع‌تر می‌باشد. انسداد در مسیر انتقال اسپرم از محل تولید تا مایع انزالی باعث فقدان کامل اسپرم در مایع می‌شود. به عبارتی، مایع منی موجود است، ولی در محتوای آن سلول اسپرم وجود ندارد.
از علل کمتر شایع ناباروری مردان می‌توان به مشکلات زناشویی، کاهش ترشح هورمون‌های هیپوفیزی اشاره کرد. در خصوص علل مشکلات تولید اسپرم می‌توان به علل ژنتیکی یا کوروموزونی، عدم نزول یا چرخش بیضه، عفونت، واریکوسل، داروها و مواد شیمیایی، آسیب اشعه و علل ناشناخته اشاره کرد.
وی درباره علل مشکلات انتقال اسپرم به عفونت‌ها، مشکلات پروستات، فقدان لوله منی بر و وازکتومی (بستن لوله‌های مرد) و همچنین درباره علل ناباروری به دلیل مسائل جنسی به انزال عقب گرد مایع منی، فقدان انزال، اختلالات منی و نعوظ، فقدان رابطه زناشویی، آسیب نخاعی، جراحی پروستات، آسیب عصبی و برخی داروها اشاره می‌کند.
دکتر امیر جنتی درباره مشکلات هورمونی ناباروری مردان توضیح می‌دهد: در واقع می‌توان به بیماری هیپوفیز مانند تومورهای آن و یا اشکالات مادرزادی آن و نیز سوء مصرف موادی نظیر استروئیدها که در باشگاه‌های بدنسازی و یا افراد به دلیل دوپینگ استفاده می‌کنند اشاره کرد. تماس زیاد و مکرر با مواد شیمیایی نظیر علف‌کش‌ها، آفت‌کش‌ها، توکسین‌ها، مواد شیمیایی نظیر بنزین ، تولوئن و صنایع رنگ باعث کاهش مقدار اسپرم می‌شوند. همچنین استفاده مکرر از سونا و حمام داغ موقتا باعث کاهش اسپرم می‌شوند. نشستن زیاد، لباس تنگ و استفاده زیاد از لپ تاپ باعث افزایش درجه حرارت ناحیه بیضه‌ها و کاهش تولید اسپرم می‌شوند؛ ضمن این که مشروبات الکلی، سیگار، استرس و چاقی نیز باعث کاهش اسپرم می‌شوند. برخی شغل‌ها که با نشستن طولانی همراهند مثل رانندگی با خطر ناباروری همراهند.
عضو هیأت علمی و دانشیار پژوهشگاه ابن سینا در ادامه سخنانش می‌گوید: بیشتر بررسی‌ها نشان می دهند که موبایل و اینترنت بی‌سیم اثرات منفی روی باروری فرد دارند. استفاده گسترده از موبایل در زندگی روزمره باعث شده حتی اگر تاثیر منفی آن جای شک هم داشته باشد، اهمیت بهداشتی پیدا کند. موبایل با دو روش بر روی اسپرم اثرگذار است؛ اول آن که محور تولید مثلی که یک مسیر هورمونی است را مختل می‌کند. دوم آن که امواج الکترومغناطیسی ساطع شده از گوشی موبایل تاثیر مستقیم منفی روی بیضه دارد.
وی اضافه می کند: مصرف بیش از یک ساعت در طول روز گوشی همراه و یا هنگامی که در حال شارژ است مکالمه صورت گیرد اثرات مضر بیشتر خواهد بود. اثرات تخریبی روی اسپرم به صورت کاهش درصد اسپرم‌های فعال و درصد اسپرم‌های با شکل طبیعی می‌باشند. افرادی که تازه تصمیم به بچه‌دار شدن گرفته‌اند و یا تشخیص داده شده که تعداد اسپرم پایین‌تری دارند، بایستی در استفاده از گوشی همراهشان هوشیار باشند. بنابراین توصیه می‌شود تا آنجا که ممکن است تلفن با سیم (نه بی‌سیم) در دسترس کمتر از موبایل استفاده شود. به هنگام حمل در جایی بالای کمربند مثلا در جیب پیراهن حمل شود و در جیب شلوار که فاصله کمی با بیضه دارد قرار داده نشود. در صورت عدم ضرورت شب و هنگام خواب خاموش شود.
