سرویس مذهبیافکار نیوز- ابوحمزه در تفسیر آیه مبارکه «إنّ اللهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلّونَ عَلَی النّبِی یَا أیّهَا الّذِینَ آمَنُوا صَلّوا عَلَیهِ وَ سَلّمُوا تَسلِیماً» ۱ روایت کرده است که بعد از نزول همین آیه شریفه اصحاب عرض کردند: هیئاً لک یا رسول الله می خواهیم، از حقیقت این آیه ما را آگاه گردانی.
حضرت فرمود: سؤال کردید از علم پوشیده و سرّ مخزون. پس فرمود: بدرستی که خداوند عالم برای صلوات فرستادن بر من دو ملک موکّل کرده است، پس من ذکر و یاد کرده نمی شوم نزد هیچ بنده مسلمانی که او بر من صلوات فرستد، مگر آنکه آن دو فرشته او را دعا کنند و گویند(غَفَرَ اللهُ لَکَ) و خداوند جلّ جلاله با فرشتگان در جواب دعای آن دو ملک گویند آمین.
و مرا ذکر و یاد نمی کنند در نزد بنده مسلمی و او صلوات بر من نفرستد، در این صورت آن ملائکه او را نفرین کنند و گویند(لا غَفَرَ اللهُ لَکَ) و خدای تعالی با فرشتگان می گویند: آمین، و بدانکه صلوات از جانب خدا رحمت است و از ملائکه استغفار یعنی طلب مغفرت از برای صاحبش و از مؤمنان دعاست.
منبع:
۱. سوره احزاب، آیه ۵۶.
۲. نسیمی از بوستان دوست، ص ۱۱۹.
