اصول اولیه لاغری شکمی

برای بسیاری از بانوانی که در پی کاهش وزن خود هستند، دست یافتن به شکمی صاف و بدون چربی هدفی بزرگ محسوب می شود.

 

 اما اگر برنامه مشخصی برای هدف قرار دادن چربی های ناحیه شکم نداشته باشید، تمام تلاش هایی که در قالب رژیم غذایی و ورزش انجام می دهید تا از شر این چربی های مزاحم و سرسخت خلاص شوید، ممکن است بی نتیجه باقی بمانند.

پیش از آن که ماموریت آب کردن چربی های شکم را آغاز کنید به چند مساله باید توجه داشته باشید که در ادامه بیشتر به آنها می پردازیم.

چیزی فراتر از ظاهر است

پژوهش دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن نشان داده است، افرادی که از چربی دور کمر قابل توجهی برخوردار هستند با خطر افزایش یافته ابتلا به بیماری های مزمن مانند بیماری قلبی و دیابت نوع 2 مواجه هستند. بر خلاف چربی های زیر پوستی که به طور مستقیم زیر پوست قرار دارند، چربی شکمی (به نام چربی احشایی نیز شناخته می شود) در و اطراف اندام های حیاتی نیز تجمع می کند. این مساله حتی برای بانوانی که از وزن سالم نیز برخوردار هستند، صدق می کند.

نخستین کاری که باید انجام دهید بررسی اندازه دور کمر است. در بانوان، اندازه 35 اینچ (89 سانتیمتر) و بیشتر با خطر چشمگیر ابتلا به بیماری های مزمن پیوند خورده است.

ژنتیک نقش بازی می کند

هنگامی که درباره چربی شکم صحبت می شود ممکن است در میان افرادی قرار داشته باشید که از نظر ژنتیکی چندان خوش شانس نبوده اند. پژوهشی که در سال 2013 در نشریهHuman Molecular Genetics منتشر شد، نشان داد که پنج ژن متفاوت بر میزان چربی که در میانه بدن ذخیره می شود، تاثیرگذار هستند. البته به خاطر داشته باشید که ژنتیک تنها بر استعداد دور کمر بزرگتر تاثیرگذار است و این سبک زندگی شما است که در نهایت نقش اصلی را ایفا می کند.

هنگامی که موضوع چربی شکم مطرح می شود، واقع بین باقی ماندن اهمیت دارد. با دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم و مغذی، ورزش هدفمند و مدیریت استرس در نهایت می توانید به اهداف کاهش وزن خود دست یابید اما نباید انتظار داشته باشید در مدت زمانی کوتاه به تمام اهداف خود دست یابید.

عضله سازی می تواند کمک حال شما باشد

از دست دادن چربی با عضلات در ارتباط است. عضله سازی می تواند نرخ سوخت و ساز را بالا نگه دارد و حساسیت به انسولین را بهبود ببخشد تا از تجمع چربی ها در میانه بدن جلوگیری شود. مطالعه ای که در سال 2015 توسط دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد با حضور 10 هزار و 500 شرکت کننده انجام شد، نشان داد که برای مقابله با چربی تمرینات قدرتی از عملکرد بهتری در مقایسه با تمرینات هوازی برخوردار هستند. در همین راستا، انجام تمرینات قدرتی سه یا چهار روز در هفته را می توانید مد نظر قرار دهید.

در شرایطی که کار با وزنه و عضله سازی می تواند تاثیر چشمگیری در از دست دادن چربی داشته باشد، شما می توانید از فواید قابل توجه ترکیب تمرینات قدرتی منظم با یک رژیم غذایی سرشار از پروتئین بهره‌مند شوید. مطالعه انجام شده توسط دانشگاه مک مستر نشان داد، بانوانی که 30 درصد از کالری روزانه خود را از پروتئین دریافت می کردند، دو برابر بیشتر از بانوانی که رژیم های غذایی کم پروتئین را دنبال می کردند، چربی شکم از دست دادند. با مد نظر قرار دادن این مساله، شما می توانید بین 25 تا 30 گرم پروتئین - معادل نصف یک سینه مرغ - در هر وعده غذایی خود مصرف کنید.

کیفیت کالری های دریافتی مهم است

حتی اگر به میزان درست درشت مغذی ها (مانند کربوهیدارت ها و پروتئین) را دریافت می کنید، باز هم نمی توان اهمیت کیفیت منابعی که این مواد مغذی از آنها تامین می شود را نادیده گرفت. بسیاری از غذاهای فرآوری شده فاقد فیبر و سرشار از مواد شیمیایی و مضر هستند که می توانند بر سطوح هورمونی و این که بدن چگونه چربی را ذخیره می کند، تاثیرگذار باشند. مواد غذایی کامل و با کیفیت مانند میوه ها، سبزیجات، غلات کامل، و گوشت قرمز تهیه شده از دام هایی که با علف تغذیه شده اند می توانند ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان های مورد نیاز برای از بین بردن چربی های شکم را در اختیار شما قرار دهند.

باید سطوح استرس را مدیریت کنید

سطوح همواره بالای هورمون استرس کورتیزول نه تنها ذخیره چربی را تشویق می کند، بلکه آن را مستقیم به دور کمر ارسال می کند.

عوامل استرس‌زا شایع که در مسیر اهداف چربی سوزی ما قرار دارند شامل ورزش بیش از اندازه، حجم کار دیوانه کننده، و کمبود خواب می شوند. در حقیقت، نتیجه پژوهش دانشگاه فارست نشان داد که خواب شبانه پنج ساعته یا کمتر با افزایش چربی احشایی پیوند خورده است.

هفت تا نه ساعت خواب شبانه را مد نظر قرار دهید و تکنیک های تنفس عمیق برای کاهش استرس در محیط کار را فراموش نکنید.