کاسرس در کنترل بازی، دادن کارت زرد به بازیکنان، دیدن و تصمیم گیری روی صحنه ها، گرفتن پنالتی و... بسیار ضعیف عمل کرد و کنترل کار را از دست داده بود. او جدا از تمام این اشتباهات، قانون کمک داوران ویدیویی را نیز نقض کرد تا به طور کلی، یکی از ضعیف‌ترین داوران این جام جهانی باشد.
در قانون کمک داوران ویدیویی به صورت واضح آمده: این داوران در ۴ مورد می‌توانند وارد عمل شوند:
الف) بررسی گل‌های مردود یا سالم
ب) بررسی پنالتی‌های مردود یا سالم
پ) بررسی کارت قرمز که در این بخش، کارت زرد دوم قابل بررسی نیست
ت) هویت اشتباه در دادن کارت زرد یا قرمز به یک بازیکن
در بند (پ) این طور توضیح داده شده که داوران ویدیویی وقتی قرار است کارت قرمز را بررسی کنند، به داور اطلاع می‌دهند که یک بازیکن مستحق دریافت کارت قرمز بوده یا نه.
Direct red card decisions
second yellow cards are not reviewable
در خط دوم، تاکید دارد که کارت زرد دوم، قابل بازبینی توسط تصاویر ویدئویی نیست، چون اصولا این اتفاق برای دادن کارت زرد رخ نمی‌دهد.
در این لحظه، داور یا باید کارت قرمز به بازیکن خطاکار بدهد یا اصلا هیچ کارتی ندهد، زیرا کمک داوران ویدیویی یا همان VAR (Video assistant referee) حق دخالت در مورد کارت زرد را ندارند.
در صحنه خطای شدید رونالدو بر روی مرتضی پورعلی گنجی که با مشت به صورت مرتضی کوبید، VAR از کاسارس داور بازی خواست تا برای دادن کارت قرمز به رونالدو، صحنه را دوباره ببیند. کاسارس با وجود اینکه صحنه را دید، اما قانون را به نفع پرتغالی‌ها تغییر داد و به جای دادن کارت قرمز، کارت زرد خود را به رونالدو نشان داد. این کار برای کاسارس نمره منفی در بر خواهد داشت، زیرا او یا نباید کارتی به رونالدو نشان می‌داد و یا به حکم VAR باید کارت قرمز را از جیب خود بیرون می‌آورد.
