بیستم فروردین سال ۷۲ بود که به پیشنهاد شاعران و نویسندگان و هنرمندان حوزه هنری، به مناسبت شهادت سید شهیدان اهل قلم، شهید مرتضی آوینی، مقام معظم رهبری این روز را "روز هنر انقلاب اسلامی" نامیدند؛ چرا که این بزرگوار در تمامی لحظات عمر بابرکت خود در مسیر معرفی ارزشهای انقلاب و اسلام در قالب هنر، خدمات ارزنده و قابل توجهی را از خود به یادگار گذاشت.
انقلاب اسلامی ایران با شعارهای ارزشی و اسلامی و اخلاق محور روی ک
هنر انقلاب اسلامی باید سبک خاصی از هنر را به منصه ظهور بگذارد که دیگران از آن بی بهره اند! مضامین فرهنگی، دینی، ارزشی، تاریخی و ... اگر در ساختاری زیبا از نظر جلوه های بصری و لسانی به اجرا درآید قطعا بیشتر و بهتر از زمینه های معرفتی و ترویج آرمانها را بوجود خواهد آورد.
"علامه جعفری" میفرمودند: هنر برای انسان است آن هم در حیات معقول. به این معنا که باید هنر با واقعیات در ارتباط باشد و جهت و هدف داشته باشد و ملاک خوب و بد بودن آن ، به ثمر رسیدن آن است نه صرف شیوه یا شخص پدید آورنده!
بسیاری از آثار هنری صرفا منجر به جلب شگفتی میشود و این درحالی است که پتانسیل هنر بسی بیشتر از اینهاست و باید فرهنگ ساز و تمدن آفرین باشد.
امام خمینی(ره) نیز معتقد بودند که تنها هنری مورد قبول قرآن است که صیقل دهنده اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله و سلم، اسلام ائمه هدی، اسلام فقراء دردمند، اسلام پابرهنگان، اسلام تازیانه خوردگان تاریخ تلخ و شرم آور محرومیتها باشد. هنری زیبا و پاک است که کوبنده سرمایه داری مدرن و کمونیزم خون آشام و نابود کننده اسلام رفاه و تجمل، اسلام التقاط، اسلام سازش و فرومایگی و اسلام مرفهین بی درد و در یک کلمه اسلام آمریکایی باشد.
مقام معظم رهبری نیز بر این باور هستند که هنر یک موهبت و عطیه الهی است. اگرچه بروز هنر در چگونگی تبیین است، اما این، همه حقیقت هنر نیست؛ پیش از تبیین، یک ادراک و احساس هنری وجود دارد که آدمهای غیر هنرمند نمیتوانند آن را درک کنند و هنرمند است که با چراغ هنر این ظرایف و دقایق را ابراز میکند.
مصادیق و جلوه های هنری در انقلاب اسلامی فراوان است و باید تک به تک مورد توجه و تدقیق و تبیین قرار گرفته و برای آن برنامه ریزی شود تا بتوان از حداکثر ظرفیت آن برای انتقال مفاهیم انقلابی_اسلامی به نسلهای دیگر استفاده کرد.
در حوزه ادبیات و شعر و داستان، محور موضوعات باید از محتوای صرف عاشقانه فراتر رفته و ادبیات مقاومت، ادبیات شیعی و عاشورایی و آیینی ، ارزشها و مقدسات را نیز چاشنی آن ساخت.
در حوزه سینما و تئاتر باید بر تقویت و تحسین فیلمسازان و تهیه کنندگان و کارگردانان ارزشی همت گمارد و هزینه کرد و بجای ادبیات سخیف و هجو و مبتذل، محتوای فرهنگی ایرانی و تاریخی و خانوادگی صحیح را به نمایش گذاشت.
در حوزه کاریکاتور، نقاشی، عکاسی، گرافیک و دیگر آثار اینچنینی نیز در قالب روزنامه و مجلات و مطبوعات باید مسائل مختلف با بیانی موجز و مرموز و در عین حال روشنگرانه به تصویر کشیده شود.
حوزه موسیقی از دیگر حوزه های هنری است که در انقلاب اسلامی مورد توجه قرار گرفته و پتانسیل خوبی برای بین المللی سازی ارزشها دارد. حمایت از موسیقی دانان و خوانندگانی که به این عرصه توجه دارند و دغدغه مند هستند، قطعا بر کیفیت و کمیت این محصولات، اثرگزار خواهد بود.
نکته مهم دیگر در بحث هنر انقلاب اسلامی، نقش زن است! زن در هنر اسلامی نباید ابزاری برای به تصویر کشیدن شهوت و هوس معرفی شود و یا وسیله ای صرف برای تبلیغات! لطافت زن و در عین حال حیا و اقتداری که میتواند از خود نشان دهد باید به بهترین شکل خود در تمامی حوزه های هنری بروز و ظهور یابد.
بطور کلی هنرمند طراز انقلاب اسلامی باید حقیقت جنگ نرم را در عصر ارتباطات درک کند و خود را نیروی مسلح و افسر این جنگ بداند و با بی‌تفاوتی از حوادث مهم ملی و مذهبی و بین المللی نگذرد؛ دفاع از عظمت و اقتدار ایران و فرهنگ و ارزشها و پرهیز از سیاه نمایی و خودتحقیری اولویتش باشد و به آسیبهای مربوط به تولید و فهم هنر انقلابی، شناسایی نیروهای متعهد، افکار سطحی و موضوعات زرد و ... توجه کافی را داشته باشد و در نهایت هنر و خلاقیت خود را در هرچه ماندگارتر کردن اثر خود در اذهان آیندگان به کار بندد.
