وحید شمسایی سال 95 عملکرد دور از انتظاری با تیم تأسیسات داشت و نتوانست انتظارات را برآورده کند. این مربی همراه با تیم خود در ابتدای سال در مسابقات جام باشگاه‌های جهان و لیگ قهرمانان آسیا ناکام بود و در ادامه هم نتوانست در لیگ برتر به موفقیتی دست پیدا کند. شمسایی در اواخر سال 95 به تیم ستارگان جهان دعوت شد و در کنار بزرگانی مانند فالکائو، مالدینی و گیگز بازی دوستانه‌ای را در لبنان برگزار کرد تا حداقل سال او با ناکامی کامل به پایان نرسد.
در آستانه سال 96 وحید شمسایی در مورد اتفاقاتی که در این سال برای فوتسال کشورمان رخ داد صحبت کرد.
** 95 بدترین سال ورزشی‌ام بود
ابتدا در مورد سال 95 صحبت کنید، این سال برای شما چطور گذشت؟
سال 95 به لحاظ فوتسالی برایم اصلاً خوب نبود، شاید بدترین سال دوران ورزشی‌ام بود اما به لحاظ زندگی اجتماعی فوق‌العاده بود و همه چیز سر جای خودش قرار داشت. خدا را شکر همین که خانواده و تمام کسانی که اطراف من هستند صحیح و سالم بودند و همین که به لحاظ تجاری کارهای خوبی انجام دادم، راضی کننده است. سال گذشته به لحاظ ورزشی، اتفاقاتی افتاد که باعث شد به بیمارستان بروم و آنژیوگرافی کنم، بعداز آن هم پایم را عمل کردم. به جز اسفندماه که برای بازی در تیم ستارگان جهان به لبنان رفتم و یک دورهمی خیلی خوب و منظم را با بزرگان دنیا داشتم، اصلاً خوب نبود اما خارج از ورزش همه چیز خوب بود.
در مورد بازی کردن کنار ستارگان دنیا صحبت کنید، چطور بود؟
خیلی برنامه خوبی بود، کسانی که به آن بازی آمدند به جز من، فالکائو و نبیل که از قبل کاملاً همدیگر را می‌شناختیم بقیه ارتباطی با هم نداشتند. عده‌ای به دیگر بازیکنان گفته بودند که من آقای گل جهان هستم و چند دوره بهترین بازیکن آسیا شده‌ام. با گیگز از روز اول رابطه خوبی داشتم اما مالدینی کمی متفاوت بود و نسبت به سایرین شخصیت خاصی داشت. وقتی بازی تمام شد مالدینی هم مانند دیگران برخورد کرد و خیلی ارتباط نزدیکی با هم پیدا کردیم. به طور کلی ماهیت ورزش در تمام دنیا همین است و انسان‌ها را با ملیت‌های مختلف با هم آشنا و به هم نزدیک می‌کند.
سال 95 را برای ورزش فوتسال چطور دیدید؟
شاید تاریخی‌ترین سال برای فوتسال ایران بود، امیدوارم این موفقیت‌ها تبدیل به خاطره نشود و ادامه‌دار باشد. شاید سال‌ها بگذرد تا دوباره شاهد این موفقیت‌ها باشیم. اکنون که داخل این موفقیت‌ها هستیم باید قدر آن را بدانیم. 95 سال فوق‌العاده‌ای برای فوتسال بود، تیم ملی با اقتدار سوم جهان شده و اسماعیل‌پور جزو سه بازیکن برتر دنیا قرار گرفت. اینها اتفاقات خیلی بزرگی است که باید قدر آن را بدانیم تا به خاطرات نپیوندد.
** در مسیر پیشرفت کسی موفق می‌شود که گذشته خود را فراموش نکند
برخی‌ها معتقدند چند نفر از بایکنان ملی‌پوش بعد از جام‌جهانی وارد حاشیه شدند، به نظر شما این به دلیل معروف شدن و شناخته شدن آنهاست؟
* طبیعی است، طرف هیچ جایگاهی نداشته و رفت و آمدش قبل از معروف شدن و بعد از آن، خیلی متفاوت است. روزی که خودم خواستم فوتسال را شروع کنم از طریق برادرم امیر شمسایی به مهدی ابطحی معرفی شدم و او من را قبول کرد، آن موقع گفتم خدا کند اسمم برای تیم باشگاهی رد شود. وقتی در باشگاه بودم گفتم خدا کند به تیم‌ملی دعوت شوم که آقای شمس من را دعوت کرد. بعد از آن گفتم خدا کند من در تیم‌ملی بازی کنم و بهترین بازیکن آسیا شوم. انسان دائماً پیشرفت می‌کند، در این پیشرفت کسی موفق است که گذشته خود را فراموش نکند. کسی موفق است که آن چیزی را که خدا به او می‌دهد قدرشناس باشد. خیلی مواقع انتظار داریم انسان‌ها همان آدم گذشته باشند اما بعضی‌ها نمی‌توانند خودشان را کنترل کنند. به نظر من اتفاقات بعد از جام جهانی حاشیه‌ای نبوده است، شنیده می‌شود یک بازیکن دوپینگ کرده، شاید ناخواسته این اتفاق افتاده است. دو بازیکن دیگر هم مشکل‌شان فنی بوده، به نظرم حاشیه‌ای نبوده است. در کل نمی‌خواهم زیاد به این موضوع ورود کنم.
** فقط برای مسائل مالی به ایتالیا رفتم
شما سابقه بازی در ایتالیا را دارید، آیا بازیکنان ما که پیشنهاد‌هایی از لیگ‌های اروپایی دارند باید ترانسفر شوند؟
در این موضوع شما دو بُعد را می‌توانید در نظر بگیرید، یکی تجربه و دیگری مالی. باید ببینید بازیکنی که می‌خواهد خارج از کشور برود چه چیزی را در ذهنش مدنظر قرار داده است. زمانی که من به ایتالیا رفتم خیلی ناراحت بودم. من کلاً آدم زندگی در خارج از کشور نیستم، فقط برای مسائل مالی رفتم تا خودم را تأمین کنم. در آن زمان وقتی مربی ایتالیایی من را دید و پسندید، آقای درودگر و انصاری‌فرد بسیار قاطعانه گفتند که باید به ایتالیا بروی. آن‌موقع بیشترین قرارداد در ایران 10 میلیون تومان بود اما من 100 میلیون تومان پول از ایتالیا آوردم. رفتن به ایتالیا به لحاظ مالی من را تضمین می‌کرد، من هم رفتم. حالا یک بازیکن دوست دارد برود خارج بازی کند و فقط بگوید من خارجم. یکی هم به دنبال مسائلی مالی است. من معتقدم پیشنهاد باید زمانی وسوسه‌کننده باشد که همه چیز کنار هم باشد، هم اعتبار، هم اسم، هم تیم، هم پول. لیگ ما جزو چهار لیگ برتر دنیاست، به لحاظ مالی نیز بازیکنانی که از لیگ‌های خارجی پیشنهاد دارند در ایران هم پول خوبی می‌گیرند. به هر حال تصمیم گیرنده خود بازیکن است.
بیشترین رقم قرارداد یک فوتسالیست در ایران چقدر است؟
من فقط می‌توانم در مورد تیم خودم صحبت کنم. آن چیزی که من اطلاع دارم در لیگ ایران، بازیکن تاپ ما بین 350 تا 400 میلیون تومان پول می‌گیرد.
اگر بخواهید یک نفر را به عنوان بهترین بازیکن سال 95 فوتسال انتخاب کنید، آن بازیکن کیست؟
شما نمی‌توانید یک نفر را انتخاب کنید. من همیشه بهترین‌ها را به لحاظ کیفی و کمی انتخاب می‌کنم و قطعاً با کسانی که کار کردم، راحتم و بهتر می‌توانم آنها را انتخاب کنم. در لیگ ما بسیاری از بازیکنان خوب بودند، بازیکنانی مانند احمد اسماعیل‌پور، فرهاد توکلی و فرهاد فخیم فوق‌العاده عالی بودند. در دروازه‌بان‌ها هم مصطفی نظری، سپهر محمدی و علیرضا صمیمی عملکرد بسیار خوبی داشتند اما من اگر قرار باشد تیمی بچینم، وحید سیفان را به عنوان دروازه‌بان و بازیکنان نیز حمید احمدی، مهدی جاوید، اصغر حسن‌زاده و قاسم عروجی را در ترکیب تیم برتر قرار می‌دهم.
سال 94 استخاره کردم خداحافظی کنم، صبر آمد!
سال گذشته شایعاتی مبنی بر خداحافظی شما از دنیای فوتسال به گوش رسید، آیا تصمیمی برای این کار دارید؟
سال 94، زمانی که بهترین بازیکن و آقای گل آسیا شدم، استخاره کردم که از دنیای بازیگری خداحافظی کنم اما صبر آمد. آن زمان بهترین موقع بود تا با آمادگی کامل و در اوج از فوتسال خداحافظی کنم اما آدمی هستم که اعتقاد کامل به قرآن خداوند دارم و زمانی که استخاره کردم و صبر آمد، از تصمیمم صرف نظر کردم. الان نیز شرایطم بسیار خوب است، نمی‌دانم چه زمانی این اتفاق خواهد افتاد و خداحافظی خواهم کرد. به طور حتم اگر هم قرار باشد در سال آینده در دو پست حضور داشته باشم، تمرکزم بیشتر روی نیمکت است.
تمرین نکردنم بعد از تحویل سال 95 باعث شد این اتفاقات برایم بیفتد!
چند سال شده که به دلیل اردوهای مختلف تیم‌ملی و باشگاهی نتوانید سال تحویل کنار خانواده باشید؟
6-7 سال این اتفاق افتاده که در اردو‌ها بودم و کنار خانواده نبودم اما سایر سال تحویل‌ها در خانه بودم.
شما یک عادت قدیمی دارید که بعد از اینکه سال تحویل می‌شود بلافاصله ورزش می‌کنید، آیا همچنان این کار را انجام می‌دهید؟
این دقیقاً عین واقعیت است. سال گذشته اولین سالی بود که بعد از 17-18 سال که فوتسال بازی می‌کنم، بعد از تحویل سال تمرین نکردم، همین هم باعث شد این اتفاقات برایم بیفتد. رضا ناصری باشگاه دارد و در زمان عید باشگاهش تعطیل است، من به محض اینکه سوت تحویل سال بخورد، می‌روم کلید باشگاه را از او می‌گیرم و تمرین می‌کنم.
امیدوارم برخی زمزمه‌ها در مورد لیگ واقعیت نداشته باشد
برای سال آینده چه برنامه‌ای داری؟
خودم هم هنوز نمی‌دانم. من کمی آدم غیر قابل پیش‌بینی هستم. واقعاً نمی‌دانم چه‌‌کاری در سال آینده خواهم کرد و خدا چه تقدیری برایم رقم خواهد زد. تازه لیگ تمام شده و تیم‌ها در تعطیلات به سر می‌برند و منتظر هستند تاریخ شروع قطعی لیگ مشخص شود. فقط امیدوارم برخی زمزمه‌هایی که در مورد لیگ شنیده می‌شود به واقعیت تبدیل نشود.
چه زمزمه‌هایی؟ قرار است اتفاق خاصی بیفتد؟
یکی دو تیم می‌خواهند کناره‌گیری کنند، این شاکله لیگ را به هم می‌زند. این اتفاقات اصلاً خوب نیست، امیدوارم این مسئله یک روز تمام شود.
صحبت خاصی مانده؟
سال 96 را به همه هموطنان عزیزم تبریک می‌گویم، ان‌شاالله سالی توأم با موفقیت داشته باشند. در پایان هم آرزوی سرافرازی کشورم و سلامتی همه مردم ایران را دارم.
