تاکتیکهای آمریکا علیه ایران معکوس عمل خواهد کرد.
این رسانه آمریکایی در گزارشی با اشاره به کلید سیاست خارجی ترامپ گفت که این دولت فرمول موفقیت را پیدا کرده؛ قلدری با دشمنان، تحریم و فشار علیه آنها و سپس چاپلوسی برای آنها و مجبور کردنشان به عقد یک قرارداد. ترامپ این رویکرد را در قبال کره شمالی در پیش گرفت و به یک نشست نمایشی در سنگاپور دست پیدا کرد. او با مکزیک هم با رویکرد هویج و چماق پیش رفت و به موفقیتهایی رسید.
بر اساس این گزارش دشمن بعدی ترامپ ایران است؛ و احتمالا جالبترین آنها. ترامپ پیام خود را در سازمان ملل مخابره کرد. او گفت: برنامه دارد تا با فشار اقتصادی ایران را مجبور به عقد یک توافق جامعتر و بهتر از توافق هستهای کند. همزمان با این اظهارات، با انتشار یک توییت، چاپلوسی حسن روحانی رییسجمهور ایران را کرد و او را مردی دوستداشتنی خواند.
این رسانه به اظهارات یکی از مقامات آمریکایی در سپتامبر ۲۰۱۷ اشاره کرد که گفته آمریکا به امانوئل ماکرون رییسجمهور فرانسه توصیه کرده و گفته ترامپ آماده دیدار با روحانی است و از فرانسه برای هماهنگی این دیدار کمک خواسته است.
ماکرون در نشست مجمع عمومی سازمان ملل نیز از ترامپ پرسیده این بار چه چیزی باید به روحانی بگوید؟ منابع آگاه به این رسانه خبر دادهاند که ترامپ پاسخ داده به ایرانیها بگویید: من آماده مذاکره با آنها هستم، اما فعلا خیلی زود است. آنها باید رنج بکشند.
پیامی که به صورت خصوصی مخابره شده با پیامی که ترامپ علنا مخابره کرده یکی است.
این رسانه به تحریمهای نفتی آمریکا که ماه آینده اغاز میشود اشاره کرد و نوشت: استراتژی آزار ایران با تحریمهای سخت ماه نوامبر آغاز خواهد شد. بیشتر کمپانیهای اروپایی تبعیت خود از تحریمهای آمریکا را اعلام کردهاند. برخی از آنها بازار آمریکا را ترجیح میدهند.
این رسانه به فشار منطقهای آمریکا علیه ایران هم اشاره کرد و گفت: بعد از یک سال دولت تصمیم گرفته گروه عملیاتی کوچکی را در شمال سوریه نگه دارد تا مانع از پیشرفت ایران در این منطقه شود.
بر اساس این گزارش، ترامپ ممکن است فکر کند دستاوردهای بزرگی در عرصه دیپلماتیک داشته، اما نتایج گذشته تضمینکننده آینده نیست. ایرانیها میخواهند از انزوا خارج شوند، اما به سختی میتوان تصور کرد که مسئولان ایران به استراتژی چماق و هویج ترامپ تن بدهند. اعمال فشارهای آمریکا علیه ایران میتواند اقتصاد این کشور را تضعیف کند، اما سوال اینجاست که آیا این فشار در نهایت به مصالحه و توافق ختم خواهد شد یا یک استراتژی خاورمیانهای شکست خورده دیگر را برای آمریکا رقم خواهد زد؟ امیدواریم که به نتیجه اول برسیم، اما برای نتیجه دوم آماده باشید.