«جو بایدن» معاون «باراک اوباما» رئیسجمهور سابق آمریکا در مقاله‌ای به بررسی وضعیت این روزهای آمریکا و زنده شدن اختلافات قدیمی میان سفیدپوست‌ها و رنگین‌پوست‌ها پرداخته و «دونالد ترامپ» رئیسجمهور فعلی کشورش را مقصر اصلی این ماجرا دانسته است.
بایدن ابتدا به اولین روزهای تکیه زدن اوباما بر مسند ریاست‌جمهوری آمریکا پرداخته و نوشته: «ژانویه سال 2009 بود که در شهر ویلمینگتون در ایالت دلاوِیر منتظر دیدن اولین رئیسجمهور رنگین‌پوست آمریکا بودم؛ آن ساعت، لحظه امیدی زایدالوصف برای آمریکا بود.»
بایدن در ادامه به سال 1968 و تسخیر همین شهر توسط سربازان ارتش به دلیل ناآرامی‌های پس از کشته شدن «مارتین لوترکینگ» رهبر آزادی‌خواهان رنگین پوست اشاره می‌کند و آن را روزهایی تاریک می‌خواند.
معاون اوباما به تاریخچه خشونت‌های نژادی در کشورش پرداخته و نوشته: «تاریخ در برابر چشمانم در حال تکرار است. تصاویر شتابان از پی هم همچون تصویری مبهم از یک تظاهرات، از جلوی دیدگانم می‌گذشت. در آمریکا وقتی بحث نژاد مطرح می‌شود، "امید" تصویری نیست که به تنهایی از برابر دیدگان بگذرد بلکه همیشه سایه‌ای از خشونت و نفرت، آن را دنبال می‌کند.»
وی سپس به نمود عینی این خشونت‌ها یعنی حمله یک نژادپرست به تظاهرات مخالفان این پدیده در شهر شالروتسویل پرداخته و نوشته: «در شارلوتسویل این سایه خشونت و نفرت، در برابر دیدگان نه تنها مردم آمریکا، بلکه در برابر دیدگان مردم جهان نمایان شد. همان شعارهای ضدیهودی که در دهه 30 در اروپا شنیده می‌شد، در این شهر سر داده شد. نئونازی‌ها، کوکلاکس کلان‌ها و سفیدبرترپندارها از زوایای تاریک و دوردست وارد روشنایی شدند و در خیابان‌های یک شهر مهم تاریخی آمریکا، گام نهادند.»
بایدن علناً نسبت به از دست رفتن آنچه «ارزش‌ها و روح آمریکایی» شناخته می‌شود هشدار داده و گفته: «آمریکایی‌ها در طی سالیان، مسیری را با گام‌های بلند به سمت حقوق و آزادی‌های مدنی و حقوق بشر طی کردند ولی حالا تاریک‌ترین و قدیمی‌ترین نیروهای موجود در این کشور، در حال پس زدن ما به سمت ابتدای این مسیر است.»
جو بایدن بحث «مهاجرستیزی» را بحثی ریشه‌دار در تاریخ آمریکا برشمرده و گفته: «آیا گمان می‌کردیم که روزی شارلاتان‌ها و شیادها که سابقه‌ای طولانی در تاریخ ما دارند، دیگر به سراغ ما نمی‌آیند و دیگر مهاجرت را به عنوان ریشه همه مشکلات مطرح نمی‌کنند؟»
در ادامه این متن، معاون اوباما نوک پیکان انتقادات را مستقیماً به سمت «دونالد ترامپ» می‌گیرد.
بایدن نوشته: «امروز ما رئیس‌جمهوری داریم که نئونازی‌ها و کوکلاکس‌کلان‌ها را از نظر اخلاقی با کسانی که با نفرت‌پراکنی آن‌ها مقابله می‌کنند، برابر می داند و این عقیده خود را آشکارا اعلام می‌کند.
ما رئیس‌جمهوری داریم که با حمایت از سفیدبرترپندارها، به آن‌ها جرأت می‌بخشد.
حالا وقت آن است که مردم اعلام کنند که رئیسجمهور آمریکا، چه کارهایی را نمی‌تواند بکند. مردم باید بگویند که در آمریکا جایی برای گروه‌های نفرت‌پراکن نیست؛ نفرت از سیاه‌پوست‌ها، یهودی‌ها و مهاجران که "دیگران" خطاب می‌شوند. وقت آن است که مردم اعلام کنند که این نفرت‌پراکنی‌ها قابل‌قبول و قابل‌تحمل نیست.»
معاون اوباما، اصرار ترامپ بر مواضع خود را یادآور شده و نوشته: «یک هفته پس از وقایع شارلوتسویل، ما حقیقت آمریکا را در بوستون دیدم، همان جایی که آمریکایی‌ها با شجاعت در برابر نفرت‌پراکنی ایستادند و البته مخالفان این پدیده بسیار بیش از حامیان آن بودند.
اما یک هفته پس از وقایع بوستون، حقیقت رئیسجمهور آمریکا را هم دیدیم. او توقف‌ناپذیر است، اهانت وی به قانون اساسی آمریکا و اشتیاق وی به ایجاد اختلاف درون این ملت، حد و مرزی ندارد. او یک افسر پلیس را عفو کرد؛ افسری که باعث ایجاد وحشت در میان لاتین‌ها شده بود، از وظایف قانونی خود سرپیچی کرده بود، در برابر رأی دادگاه فدرال برای توقف اعمال خود مقاومت کرده بود و چنان شکنجه‌هایی در زندان خود به کار بسته بود که خودش به این زندان، لقب اردوگاه کار اجباری داده بود.»
اشاره بایدن به اقدام جنجالی ترامپ در عفو «جو آرپایو» کلانتر خشن ایالت آریزونا است.
کلانتر آرپایو آنقدر در دستگیری افراد بر اساس نژاد و رنگ پوست افراط کرده بوده که دادگاه ایالتی به وی دستور توقف گشت‌های راهنمایی با هدف دستگیری مهاجران غیرقانونی را داده بوده است؛ دستوری که البته آقای کلانتر به آن توجهی نکرده بوده است.
دادستان علیه این شخص اقامه دعوا می‌کند و بنا بود که حکم وی تا یک ماه دیگر اعلام شود ولی ترامپ که بارها از این کلانتر به دلیل مواضع سرسخت ضدمهاجرتی تقدیر کرده بود، در سفر به آریزونا علناٌ از عفو وی سخن می‌گوید.
