آیا این وضعیت از حقوق شهروندی است که مالک هر روز صبح از خواب بلند می‌شود و هر قیمتی دلش خواست را عنوان می‌کند یا اینکه به نظام ارزی و پولی دولت نگاه می‌کند و چنین تصمیم می‌گیرد و یا تحریکات خارجی بر آن اثر دارد و یا.
چه کسی مسئول این نابسامانی‌هاست؟ دولت چرا فکری نمی‌کند آیا می‌خواهد همانند بازار ارز کار به بحران بکشد و آن گاه وارد شود و یا باید علاج واقعه را قبل از وقوع بکند!
خبرآنلاین افزود: دیدیم که در بازار ارز هم زمانی دولت وارد شد که هم خود دولت و هم بسیاری دیگر می‌گفتند که خیلی زودتر از این‌ها باید اقدام می‌شد. رشد 30 درصدی در زمین و مسکن و بلکه بیشتر، سر به کجا می‌زند؟
خبرگزاری «ایلنا» هم از قول «رضا امیدی» استاد دانشگاه علامه طباطبایی، نوشت: در طول 4 سال گذشته وضعیت معیشت و کیفیت زندگی کارگران چندان محوریت نداشته است.
یافته‌های حاصل از مطالعات مختلف نشان می‌دهد اثرات ناشی از رشد اقتصادی بیشتر معطوف به طبقات بالا بوده و طبقات پایین، روستائیان و شهرهای کوچک بهره‌مندی چندانی از نتایج رشد اقتصادی نداشته‌اند.
امیدی اضافه کرد: به نظر می‌آید دولت به رغم شعارهایی که می‌دهد چندان به بخش مولد جامعه توجهی ندارد و در سطح سیاست‌گذاری هم هنوز این فهم حاصل نشده که نیروی انسانی مهمترین سرمایه هر کشوری است.
خبرگزاری ایسنا نیز در گفت‌وگو با «محمدرضا واعظ مهدوی» معاون سابق توسعه امور علمی و فرهنگی سازمان برنامه و بودجه، به تحلیل وضعیت صنعت کشور و عملکرد دولت در این حوزه پرداخت.
واعظ واردات را یکی از موانع رشد صنعت دانست و گفت: 70 درصد صنایع ما به دلیل واردات کالاهای خارجی تعطیل هستند.
وی با انتقاد از حمایت‌های ناکافی از بخش تولید افزود: متأسفانه علاوه بر تعطیلی صنایع کشور، سرمایه‌گذاری‌های صنعتی نیز در کشور ما پایین است و وقتی همه سرمایه‌های کشور وارد بانک‌ها می‌شود و مراکز بانکی ما سود بالای 20 درصد می‌دهند و عرصه‌های تولید و کارآفرینی تا این اندازه سودمند نیست، طبیعی است که سرمایه‌گذاری صنعتی در کشور صورت نمی‌گیرد.
