به گزارشافکارخبر، محمدحسین فاتحی کارشناس اقتصادی، در پاسخ به این سوال که بهترین راهکار کاهش اختلاف طبقاتی کشور چیست، گفت: یکی از مهم‌ترین اقدامات، توانمندسازی افرادی است که به دلایل موقعیت جغرافیایی، اجتماعی و … فرصت و ابزار لازم برای کسب درآمد را نداشته‌اند. دولت باید سعی کند ساز و کارهای اقتصادی و تولیدی را به سمتی ببرد تا این افراد هم وارد چرخه و بازی اقتصادی شوند زیرا بیشتر افراد باهوش، استعداد و توانایی جسمی خدادادی بالفطره برای کسب درآمد و ثروت دارند و شکوفایی آن نیازمند فرصت و امکانات اجتماعی و بستری مناسب است که دولت باید مهیا
کند.
فاتحی گفت: شرایطی که برای ثروتمندان وجود داشته باید برای افراد با درآمد کم فراهم شود یعنی توانایی، ابزار لازم، دانش لازم، تکنولوژی لازم و … در اختیار این افراد قرار بگیرد. اما آموزش عالی این کارها را انجام نداده است و ساختار و شرایط تولید هم این فرصت‌ها را ایجاد نمی‌کند و ساختار تصمیم‌گیری در عرصه‌ی اقتصادی به گونه‌ای است که نه تنها این شکاف را کاهش نمی‌دهد بلکه آن را تشدید می‌کند.
فاتحی در پاسخ به این سوال که آیا درآمد ناشی از مالیات می‌تواند شکاف طبقاتی را کم کند یا خیر، گفت: در همه جای دنیا از مالیات به عنوان ابزاری برای کاهش اختلاف استفاده می‌شود. ثروتمندان مالیات بیشتری پرداخت می‌کنند و از طریق باز توزیع آن به افراد کم‌درآمد، فاصله کمتر می‌شود اما راهکار اصلی این نیست و در واقع یک راه انحرافی می‌باشد. این کار سبب می‌شود که دایما مداخلات دولت بیشتر شود و به افرادی که دارای درآمد بیشتری هستند یک امتیاز منفی بدهد و به افراد کم‌درآمد امتیاز مثبتی تعلق گیرد.
وی گفت: مالیات‌ها اگر به درستی و عادلانه و با توجیهی که به مردم این امکان را می‌دهد که فرصت‌های برابر داشته باشند، دریافت شود، اتفاقا باعثافزایش نابرابری خواهد شد زیرا ثروتمندانی که مالیات پرداخت کرده‌اند سعی می‌کنند این امتیاز منفی را هر طوری جبران کنند و افراد کم‌درآمد هم که این پول موقت و یا حتی دایمی را دریافت می‌کنند، آن را به عنوان پولی که مرتبط با بهره‌وری و تلاش نیست تلقی می‌کند و این شکاف افزایش خواهد یافت. افزایش مداخلات دولت، یکی دیگر از پیامدهای منفی آن است زیرا دولت از طریق مالیات، یک سری از مخارج خود را جبران می‌کند و کاملا باز توزیع
نمی‌شود.
فاتحی ادامه داد: با پول مالیات نمی‌توان اختلاف طبقاتی را کاهش داد و به جای آن باید افراد کم‌درآمد وارد چرخه‌ی اقتصادی شوند و موانعی مانند نظام بانکی، ساز و کار دولت در صنایع و معادن و … باید برداشته شوند تا اجازه‌ی رشد و ثروت‌آفرینی به این افراد داده شود.
