فقر آهن سبب کم خونی، رنگ پریدگی و سلول‌های خونی با میزان غلظت هموگلوبین پایین میشود. این کمبود در زنان باردار، خطر تولد فرزندان نارس را افزایش داده و موجب تولد نوزادان کم وزن میشود.
با این حال ۸ واقعیت را در مورد آهن نباید فراموش کنید:
اضافه کردن آهن به رژیم غذایی آسان است: مصرف غذا‌های غنی از آهن در هر وعده غذایی مهم است. پرتقال، توت فرنگی، گوجه فرنگی، کلم بروکلی، گل کلم، طالبی، کیوی، فلفل و آب میوه طبیعی. شما می‌توانید آهن غیر هم را مصرف کنید و جذب آن را با مصرف ویتامین ث. افزایش دهید. همچنین پختن غذا در ظروف استیل ضد زنگ، جذب آهن را در بدن افزایش می‌دهد. آهن را یک ساعت قبل یا پس از مصرف قهوه یا چای مصرف کنید، چون در غیر این صورت جذب آهن ۳۵ تا ۶۰ درصد کاهش می‌یابد.
کم خونی فقر آهن بی عارضه نیست: کم خونی فقر آهن اگر خفیف باشد معمولا عارضه‌ای ندارد، اما اگر درمان نشود، می‌تواند مشکلات جدی سلامتی را به دنبال داشته باشد. از جمله این عوارض می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
مشکلات قلبی: کم خونی فقر آهن ممکن است منجر به ضربان قلب سریع و نامنظم شود. همین روند نارسایی و بزرگ شدن قلب را به دنبال دارد.
مشکلات دوران بارداری: در زنان باردار، کم خونی فقر آهن منجر به تولد زودرس نوزادان و یا نوزاد با وزن کم میشود.
مشکلات رشد: در نوزادان و کودکان با فقر شدید آهن، مشکلات تاخیر در رشد ایجاد میشود. ضمن این که استعداد ابتلا به عفونت‌ها نیز بالا می‌رود.
شاید به اندازه کافی آهن دریافت نمی‌کنید: میزان نیاز زنان به آهن در روز ۱۸ میلی گرم است و این میزان در مردان به ۸ میلی گرم می‌رسد. البته گیاه خواران، افرادی که گوشت قرمز نمی‌خورند و ورزشکاران باید مراقب باشند که به اندازه کافی آهن دریافت کنند. علاوه بر این، هنگامی که بدن تحت تاثیر تغییرات ناگهانی نظیر رشد ناگهانی در کودکان و بالغین یا در طی دوره شیردهی قرار می‌گیرد، نیازمند افزایش دریافت آهن و افزایش تولید سلول‌های قرمز خونی است.
آهن سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند: یکی از نشانه‌های فقر آهن، بیمار شدن در بیشتر اوقات است. کمبود آهن خود را با خستگی، تنگی نفس به هنگام ورزش، ضربان قلب سریع، سرگیجه، سردرد، تحریک پذیری و ظاهر رنگ پریده نشان می‌دهد.
همه آهن‌ها به یک اندازه جذب نمی‌شوند: دو نوع آهن وجود دارد؛ آهن هم و غیر هم. آهن هم به آسانی توسط بدن ما جذب میشود و آنهم از طریق مصرف گوشت قرمز، گوشت ماکیان، ماهی و جگر. آهن غیر هم در منابع گیاهی یافت میشود از قبیل: عدس، لوبیا و نخود، غلات و ماکارونی غنی شده، برگ سبزیجات سبز، میوه‌های خشک، آجیل و دانه‌ها و تخم مرغ. آهن غیر هم به اندازه آهن هم جذب بدن نمی‌شود و به همین دلیل گیاه خواران باید در روز ۳۲ میلی گرم آهن مصرف کنند؛ یعنی ۲ برابر گوشت خواران.
