فلفل تند و فلفل شیرین یا فلفل دلمه ای، محتوی فیبر و آب هستند. هر دو حاوی ویتامین C و مقادیر زیادی آنتی اکسیدان و ترکیبات کاروتنوئیدی هستند؛ این ترکیبات کاروتنوئیدی مواد محلول در چربی هستند که باعث ایجاد رنگ های مختلف از قرمز و نارنجی تیره تا سبز و بنفش و سیاه، می شود. البته طعم تند برخی فلفل ها به دلیل مواد قلیایی است که در آنها وجود دارد و طعمی تند و کمی تلخ را ایجاد می کند. البته فلفل تند، ویتامین C زیادی دارد و حتی می توان گفت غنی ترین منبع ویتامین C است اما از آنجا که در غذاهای ایرانی کمتر استفاده می شود، منبع غذایی مهمی برای تامین ویتامین C افراد محسوب نمی شود. در کل همه فلفل ها می توانند به بالا رفتن متابولیسم بدن کمک کنند اما فلفل تند می تواند انرژی غذا را تا حد زیادی بالا برده، باعث گرمازایی در بدن شده و در نهایت منجر به کالری سوزی و کاهش وزن شود. با اینکه استفاده بیش از حد از فلفل تند عوارضی ندارد و افراد هندی یا ساکنان آسیای دور با وجود مصرف غذاهای بسیار تند که برای ما ایرانی ها غیرقابل تحمل است، دچار مشکل نمی شوند اما از آنجا که در فرهنگ غذایی ما، خوردن غذاهای تند چندان متداول نیست، سیستم گوارشی بسیاری از افراد به غذاهای اینچنینی عادت ندارد و ممکن است بعضی افراد با خوردن این غذاها دچار سوزش معده، بالا رفتن فشار خون یا افزایش تپش قلب Heart شوند. همچنین خوردن فلفل های تند به همه افراد، به خصوص افرادی که دچار مشکلات گوارشی بوده، به ویژه افراد مبتلا به هموروئید، به هیچ عنوان توصیه نمی شود چون باعث وخیم تر شدن حال شان می شود.
فلفل تند موثرتر است
هر دو فلفل، هم تند و هم شیرین خواص زیادی دارند که مشابه هم است؛ انواع فلفل حاوی مقدار زیادی آنتی اکسیدان های مختلف با خواص ضد سرطانی و ضد بیماری های قلبی-عروقی و ضد بیماری های مزمن هستند و خاصیت ضد التهابی شان بسیار زیاد است. البته تمام این خواص در فلفل تند بسیار بیشتر از فلفل شیرین است و شدت تاثیر گذاری اش بیشتر از فلفل شیرین است. تنها مشکل فلفل تند این است که برخی افراد نسبت به آن حساسیت دارند و به هیچ عنوان نباید این نوع فلفل را مصرف کنند، بنابراین به همه بیمارانی که برای مصرف فلفل تند مشکل دارند، توصیه می کنم از انواع فلفل های شیرین، فلفل های دلمه ای با رنگ های متفاوت استفاده کنند. این فلفل ها حاوی رنگدانه های متفاوتی هستند که هر کدام خواص آنتی اکسیدانی بسیار مفیدی دارند و بهتر است تمام بیمارانی که نمی توانند از فلفل تند استفاده کنند، فلفل شیرین با رنگ های مختلف میل کنند.
زیاد فلفل تند نخورید!
از نظر خواص تغذیه ای تفاوت چندانی بین فلفل تند و شیرین وجود ندارد و فقط فلفل ها با رنگ های مختلف، ترکیبات کاروتنوئیدی متفاوتی دارند و از لحاظ ارزش غذایی تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند. همه انواع فلفل ها حاوی آنتی اکسیدان هایی مثل ویتامین E هستند که قوی ترین آنتی اکسیدان است و برای سلامت افراد بسیار مفید و موثر. اما از لحاظ تغذیه تفاوت چندانی بین فلفل تند و فلفل شیرین وجود ندارد. تفاوت عمده آنها به ترکیبات فلاوونوئیدی و ترکیبات آنتی اکسیدانی برمی گردد که باعث طعم تند در برخی فلفل ها می شود. مسلما ترکیبات تند باعث ترشح بیشتر اسید معده می شود و افرادی که به غذاهای تند عادت می کنند، در دراز مدت ممکن است به مخاط دستگاه گوارشی خودشان آسیب برسانند. چراکه وقتی افراد ذائقه خودشان را به تندی عادت می دهند، بعد از مدتی حساسیت گیرنده های حس چشایی شان نسبت به طعم تند پایین می آید و به همین دلیل مجبور می شوند مقدار تندی غذا را بیشتر کنند تا باز هم طعم تند آن را احساس کنند. طعم تند در حد تعادل، طعم مطلوبی است که حتی می تواند قدرت پذیرش غذا را افزایش دهد. اما همان طور که گفته شد مصرف بیش از حد فلفل می تواند باعث آسیب به بافت یا مخاط دستگاه گوارش شود. در نهایت فراموش نکنید که تغذیه علم تنوع است و استفاده از هر دو نوع فلفل، تند و شیرین، در حد تعادل بسیار خوب است و طعم تند به شرطی که بیش از حد نباشد، می تواند باعث ایجاد تنوع و تغییر ذائقه شود.
