طبق اعلام این سازمان، یک قاشق چایخوری کافئین خالص پودر شده به اندازه ۲۸ فنجان قهوه حاویکافئین است.
مصرف کافئین تغلیظ شده موجب اووردوز می شود و علائم اووردوز کافئین ممکن است شامل ضربان قلب سریع یا نامنظم، تشنج، استفراغ، اسهال، اختلال در رفتار و در موارد بدتر مرگ باشد.
کافئین بر مغز با مسدود کردن راه گیرنده‌های آدنوزین عمل می‌کند. با مسدود شدن راه گیرنده‌های سلولهای عصبی، آدنوزین فعالیت سلولهای عصبی را کُند می‌کند. این فرایند معمولاً هنگام خواب اتفاق می‌افتد. مولکول کافئین بسیار به آدنوزین شبیه است و راه همان گیرنده‌ها را می‌بندد، اما نمی‌گذارد که فعالیت سلولهای عصبی کُند شود. در عوض، کافئین فعالیت گیرنده‌ها و همچنین فعالیت خود آدنوزین را متوقف می‌کند.
با افزایش فعالیت سلولهای عصبی، هورمون اپی‌نفرین آزاد می‌شود. با آزاد شدن این هورمون، فرآیندهایی از جمله بالا رفتن ضربان قلب، بالا رفتن فشار خون، افزایش جریان خون در ماهیچه‌ها، کاهش جریان خون در پوست و اندامهای داخلی و همچنین ترشح گلوکز از کبد اتفاق می افتد.
مصرف بیش از حد کافئین می‌تواند سبب مسمومیت گردد. علائم این مسمومیت عبارتند از بیقراری، عصبی شدن، هیجان، بیخوابی، سرخی صورت، ادرار بیش از اندازه و ناراحتی های گوارشی.
