خوشحالی و شادی واقعی از زندگی بسیاری از مردم جهان رخت بربسته است. شاید قبول داشته باشید که در سال‌های اخیر، مسایل کمتری می‌توانند سبب خوشحالی یک نفر باشد. اما دلیلش چیست؟
این‌طور به‌نظر می‌رسد که این مساله خارج از کنترل ماست. برخی از انسان‌ها ذاتا خوش‌بین و مثبت‌اندیش هستند و همیشه نیمه پر لیوان را می‌بینند و بعضی دیگر، درست برعکس بدبین و منفی‌گرا هستند و از منظر آنها همه چیز در عالم بد و زشت و منفی است و دلیلی برای شاد بودن وجود ندارد!
درست است، اتفاق‌های بد همیشه روی می‌دهند و هر کدام از ما ممکن است در زندگی شخصی یا کاری خود با مشکلاتی مواجه شود. اما اینها دلیل نمی‌شود که شاد نباشیم.
این ما هستیم که انتخاب می‌کنیم وقت شادی و استراحت خود را به چه شکلی سپری کنیم. به همین خاطر مهم است که فعالیت‌های شاد و غیر شاد را از یکدیگر تمیز داده و به سراغ آنهایی بروید که در بهبود کیفیت زندگی ما نقش موثری دارند.
در این رابطه، محققان با بررسی سبک زندگی حدود یک میلیون نوجوان آمریکایی به دنبال کشف علل نارضایتی جوانان از زندگی در سال‌های اخیر هستند. دانشمندان می‌خواهند بدانند آیا با ایجاد تغییر در فعالیت‌هایی که در ساعات بیکاری صورت می‌پذیرند، می‌توان شادمانی را دوباره به زندگی امیدهای آینده باز گرداند یا خیر!
متهم اصلی داستان کیست!
برای انجام این تحقیق از اطلاعات مکتوب ۸ دوره تحصیلی از سال ۱۹۹۱ میلادی به بعد استفاده شده است. هر سال در مورد شادی و رضایت نوجوان‌ها و اینکه در مواقع بیکاری بیشتر به چه کاری مشغول هستند، از آنها سوال پرسیده شده است.
در نتیجه این تحقیق مشخص شده جوانانی که در اوقات بیکاری به دیدار دوستان خود می‌روند، ورزش می‌کنند، در فعالیت‌های مذهبی و فرهنگی شرکت می‌کنند یا به مطالعه کتاب و انجام تکالیف مدرسه می پردازند، زندگی شادتری دارند.
این در حالیست که جوانانی که بیشتر وقتشان در اینترنت، شبکه‌های اجتماعی، انجام بازی‌های ویدئویی، چت کردن و تماشای تلویزیون سپری می‌شود، شادمانی کمتری را تجربه می‌کنند.
به صورت کلی باید هر فعالیتی که با نگاه کردن به صفحه نمایش وسایل الکترونیک همراه نباشد، شادی‌آفرین است و کارهایی که به موجب آن باید سر فرد دایم در موبایل، تبلت، کامپیوتر یا تلویزیون باشد، باعث غمگین و افسرده شدن او می شوند.
در یک آزمایش یک هفته‌ای مشخص شد کسانی که فقط به مدت ۱ هفته از فیس‌بوک فاصله گرفتند، بسیار شادتر بودند و حس تنهایی و افسردگی آنها به شدت کاهش پیدا کرد.
این نتیجه در بزرگسالان نیز مصداق داشت، اشخاصی که یه هفته از شبکه‌های اجتماعی فاصله گرفته بودند در شغل و زندگی فردی خود با حس رضایت و شادمانی بیشتری مواجه شدند.
بعلاوه، مطالعات بلندمدت دیگری ثابت کرده‌اند که عدم خوشحالی و رضایت انسان امروزی در نتیجه سپری کردن وقت در پشت صفحه نمایش وسایل الکترونیک است. اما باید توجه داشته باشید که عدم خوشحالی لزوما منجر به استفاده بیشتر از وسایل الکترونیک نمی شود.
نتیجه همه تحقیقات یک عبارت ساده است: موبایل و تبلت را کنار گذاشته و در دل واقعیت‌ها زندگی کنید و شاد باشید.
موبایل، مقصر اول و آخر غمگینی و افسردگی مردم جهان است
نوجوانان تنها قربانیان موبایل و تبلت نیستند
رابطه عدم خوشحالی مردم و استفاده آنها از زمانشان، بسیار نگران‌کننده است. نسل کنونی، کودکان و نوجوان‌های این دوره تقریبا همه وقت خود را پای وسایل الکترونیک سپری می‌کنند از موبایل و تبلت گرفته تا کنسول های بازی و تلویزیون. میزان استفاده از اینترنت در نوجوانان در طول ۱۰ سال گذشته حدود ۸۲ درصد رشد داشته است که رقم نگران‌کننده‌ای به‌نظر می‌رسد.
تقریبا از حوالی سال ۲۰۱۲ میلادی، شادی از زندگی بسیاری از کودکان رخت بربست. هر چه شادی کودکان کمتر می شد، میزان رضایت آنها از زندگی کمتر می شد و بیشتر از لذت‌های ساده و تعاملات اجتماعی با دوستان و نزدیکان دور می شدند.
کاهش شادمانی جامعه مختص جوانان و کودکان نبود و به دیگر اقشار اجتماع هم سرایت کرد. بیشتر محققان و دانشمندان تایید کرده اند که هر چه شادی مردم کمتر می شود، شمار مشکلات روحی و بیماری های اعصاب و روان بیشتر می شود.
نسل امروز که می‌توان آنها را iGen خطاب کرد (به دلیل تعلق خاطر شدید به دنیای مجازی) به طور فزاینده ای دچار اختلالاتی همچون افسردگی شدید، خودزنی و مشکلات روانی هستند و بیشتر از گذشته اقدام به خودکشی می کنند.
این نسل از اعتماد به نفس بسیار پایینی برخوردار هستند و همین مساله در افسردگی و غمگینی همیشگی آنها بی تاثیر نیست.
حتی بزرگسالان (بالای ۳۰ سال) نیز در جامعه کنونی از شادمانی کمتری برخوردار هستند. آنها در مقایسه با دو دهه قبلی زندگی خود، کمتر می توانند از وقایع اطراف خود لذت ببرند و روابط عاطفی اغلب آنها با مشکلات عدیده ای همراه است.
مقصر اصلی همه این ناراحتی ها و تاریکی ها، اسمارت‌فون ها و تبلت ها هستند. مردم بسیار کمتر از گذشته به دیدار هم می روند و برای به جا آوردن بیشتر آداب اجتماعی خود دست به دامن موبایل می شوند و با یک پیام و چند استیکر، تبریک و تسلیت می گویند. این موجب می شود تا نه تنها صدای همدیگر را نشوند، که حتی چندین ماه از دیدار هم محروم شوند.
محققان همچنین گفته اند با اینکه وضعیت اقتصادی جهان رو به رشد است اما شادی عمومی در حال کاهش یافتن است. با اینکه انتظار می رود با افزایش حقوق و درآمد انسان ها خوشحال تر باشند اما بر اساس آمار موجود، از دهه ۱۹۸۰ میلادی به بعد شادی مردم برعکس وضعیت اقتصادی آنها رو به کاهش بوده است.
از سال ۲۰۰۰ خوشحالی بزرگسالان و از سال ۲۰۱۲ تاکنون، میزان شادی کودکان و نوجوان ها سیر نزولی داشته است. البته گفتنی است که در اوایل دهه ۲ هزار میلادی، نابرابری اقتصادی در سطح جهان به اوج خود رسید و این مساله نیز در کمرنگ شدن شادمانی عمومی بی تاثیر نبود.
جالب است بدانید، در حال حاضر کودکانی که به هیچ عنوان از رسانه های دیجیتالی استفاده نمی کنند از آنهایی که به مقدار کم (کمتر از یک ساعت در روز) از وسایل دیجیتالی بهره می گیرند، ناشادتر هستند. اما اگر استفاده از این رسانه ها بیشتر از یک ساعت در روز باشد، دوباره روند عکس به خود گرفته و موجب افزایش غم خواهد شد.
بنابراین، استفاده محدود از شبکه های اجتماعی و رسانه های دیجیتالی اشکالی ندارد و لازم نیست به طور کلی از تکنولوژی های روز دنیا فاصله بگیرید. بلکه با محدود کردن میزان استفاده از این وسایل می توانید علاوه بر تزریق شادی به زندگی خود از مسایل روز جهان نیز آگاه باشید.
برای داشتن زندگی شاد به زندگی واقعی در کنار انسان های واقعی برگردید و تلفن‌های هوشمند خود را تا حد ممکن کنار بگذارید.
