گلبول های قرمز خون سلول هایی هستند که وظیفه اکسیژن رسانی به بافت های بدن را به عهده دارند و تعداد آن ها بر حسب سن و جنس متفاوت است. بیماری را که در آن تعداد گلبول های قرمز در واحد حجم افزایش می یابد، غلظت خون می نامند . میزان هموگلوبین در خون مردان نسبت به زنان بالاتر است و علت آن این است که بعد از سن بلوغ، وجود هورمون هایی در مردان تحریکاتی در سیستم خونسازی بدن ایجاد می کند که موجب می شود میزان غلظت خون در مردان دو گرم نسبت به زنان بالاتر رود. سن شیوع این عارضه بالای چهل سال بوده و در آقایان شایع تر است.
افزایش غلظت خون عوارض زیر را به دنبال دارد:
غلظت خون در بدن باعث کند شدن حرکت خون در قلب و رگ ها می شود ، که موجب سکته قلبی خواهد شد.
افزایش تعداد گلبول های قرمز خون و در نتیجه ایجاد غلظت خون باعث می شود جریان خون به سمت اندام های بدن کاهش یابد و گاهی نیز لخته های خون تشکیل می شوند.
در شرایط افزایش غلظت خون، فشار خون بالاتر از حد طبیعی می شود ، در نتیجه قلب مجبور است برای رساندن مقدار طبیعی خون به بدن با شدت بیشتری کار کند و در نتیجه شرایط را برا ایجاد بیماری های قلبی فراهم می سازد.
تصلب شرایین
تجمع ذرات چربی در داخل جداره شریان ها و انباشته شدن آنها در طول زمان سبب تشکیل پلاک ها در جداره رگ و در نهایت تنگی، سفتی و سخت شدن دیواره آن شده که این حالت تصلب شرایین نامیده می شود که باعث می شود خونرسانی به بافت های بدن به خوبی انجام نگیرد.
سکته قلبی
در صورت افزایش غلظت خون، توانایی سرخرگ ها برای انتقال اکسیژن و مواد غذایی به سلول های بدن کاهش می یابد. در این شرایط ، قلب به سختی در تلاش است تا اکسیژن را به بخش های نیازمند ارسال کند، زیرا این بخش ها به میزان کافی اکسیژن دریافت نمی کنند. در نهایت این عوامل موجب سریعتر شدن تصلب شرایین می گردند و در صورت وجود آنها، احتمال سکته قلبی افزایش پیدا می کند. همچنین در این شرایط افزایش ضربان قلب بوجود می آید که نشانه ای از کمبود اکسیژن در خون می باشد
مشکلات عروقی
افزایش غلظت خون به دلیل حضور بیش از حد عناصر سنگین مانند سرب، جیوه، روی و منیزیم، غشاهای عروقی را تحریک می کند و تنفس عروقی را افزایش می دهد ، و در نتیجه زمینه برا ابتلا به بیماری های قلبی را فراهم می آورد.
سکته مغز
چه فشار در عروق خونی بالاتر باشد عروق ضعیف تر شده و ممکن است دچار خونریزی هایی شود که به دنبال آن سکته مغزی را به همراه دارد.هنگامی که رگ های تغذیه کننده مغز به شدت آسیب ببینند،خون به سلول های مغزی نمی‌رسد و آنها دچار مرگ خواهند شد که به این حالت «انفارکتوس مغزی» می‌گویند. سکته مغزی هم در اثر تنگ و بسته شدن رگ های مغز (افزایش غلظت خون) پدید می آید و هم می تواند به دلیل پاره شدن و خونریزی رگ های مغز نیز باشد.
خواب رفتن اندام هایی نظیر دست و پا و ایجاد کرخی در آن ها
در شرایط افزایش غلظت خون در اثر عدم خون رسانی کافی به این اندام ها مرگ بافتی رخ داده که باعث ایجاد حالت کرخی شده و درصورتی که برای مدت طولانی باشد در نهایت به قطع آن عضو می انجامد. به علت افزایش غلظت خون و تصلب شرایین خونرسانی کننده پاها، پس از مدتی راه رفتن، درد شدیدی معمولاٌ در عضلات پشت ساق پا به وجود می‌آید.
افزایش غلظت خون باعث آمبولی (انسداد جریان خون) ریه می شود.
آمبولی
آمبولی به وجود لخته خون یا گاهی چربی در یکی از سرخرگ‌های ریوی و یا بافت شش‌ها گفته می‌شود. لخته خون یا آمبولی از راه جریان خون و با گذشتن از قلب به یکی از سرخرگ‌های خونرسان بافت شُش راه یافته و در آنجا مستقر می‌گردد. این پدیده سبب بسته شدن سرخرگ شده و بنابراین توانایی تنفسی کاهش می‌باید و گاهی بافت ریه از میان می‌رود.
بدن انسان برای بقا به اکسیژن نیاز دارد تا نه تنها روند تنفس را حفظ کند، بلکه گردش اکسیژن از طریق خون که موجب انتقال اکسیژن به تمام اندام های حیاتی، سلول ها و بافت ها در بدن می شود، صورت بگیرد. در صورتی که غلظت خون بالا باشد شرایطی ایجاد می شود که بدن به میزان کافی اکسیژن در اختیار ندارد و به نام هیپوکسمی شناخته می شود. هیپوکسمی می تواند حاد و یا مزمن باشد.
آسم
با افزایش غلظت خون سطوح آدیپونکتین کاهش می یابد، مطالعات نشان می دهد که کاهش در سطوح آدیپونکتین سرم در بیمـاران مـورد مطالعه دارای همبستگی معنی دار با شاخص های تعیین کننده شدت آسم دارد. به عبـارت دیگـر، در بیماران مبتلا به آسم هر اندازه شدت بیماری از خفیف به متوسـط افـزایش یابد، غلظت آدیپونکتین خون نیز کاهش می یابـد .
نارسائی قلبی
در صورت افزایش غلظت خون، فشارخون افزایش می یابد که این فشار خون بالا باعث ضخامت بطن چپ قلب می‌شود و ضخامت بطن چپ را از۱۲ میلی‌متر به ۱۵ میلی‌متر می‌رساند که باعث اختلال دیاستولی بطن چپ، و باعث نارسائی قلب می‌شود که علامت آن تنگی نفس در حین انجام کار می شود.
