اکنون اموجی تبدیل به زبانی جهانی شده و همه جا هستند؛ اما باید بدانیم همه این غوغاها توسط مردی بیست و پنج ساله به نام شیگتاکا کوریتا آغاز شد. وی در یک شرکت تولید تلفن همراه ژاپنی کار می کرد. او در سال ۱۹۹۸ نخستین دسته ی ۱۷۶ تایی از اموجی ها را طراحی کرد.
اموجی ها از کجا سر در آوردند؟
وی می گوید: این ایده کاملا اتفاقی به سرم زد. اگر من این کار را نمی کردم، مطمئنا فرد دیگری به آن می پرداخت. او هم اکنون عضو هیأت مدیره ی شرکت تکنولوژیکی دوانگو در توکیوی ژاپن است.
کوریتا در ادامه می گوید: در آن زمان فرستادن پیام کوتاه با محدودیت ۲۵۰ کاراکتری رو به رو بود و افراد برای بیان افکارشان به روش های کوتاه تری نیاز داشتند؛ «پیام های دیجیتالی تازه اول راه بود و من هم به کمبودهای این پیام ها می اندیشیدم».
اموجی به سرعت در دل مردم ژاپن جا باز کرد. در واقع اموجی نیز از کلماتی ژاپنی گرفته شده است؛ کلماتی به معنای عکس و حرف.
کوریتا پنج چهره ی اصلی را طراحی کرد؛ خوشحال، عصبانی، غمگین، شگفت‌زده و گیج.
برخی از این اموجی ها جای خود را در دل فرهنگ های مختلف باز کردند. مثلا قطره ای عرق که از گونه جاری است، معنایی جز اضطراب و دلشوره نمی تواند داشته باشد. البته بعضی از آنها نیز گیج کننده بودند.
و به این ترتیب، شرکت های غربی مانند اپل و گوگل اموجی را جهانی کردند.
بنا بر این گزارش، فیلمی توسط کمپانی سونی در سال ۲۰۱۷ ساخته شد که در آن زندگی یک اموجی در دنیای تلفن هوشمند و البته به صورت طنز به تصویر کشیده می شد.
کوریتا می گوید، این روزها نمی تواند با اموجی ها همانند گذشته ارتباط برقرار کند، چون آنها نسبت به طراحی اولیه بسیار تغییر کرده اند. هیچ گونه قراردادی برای پخش اموجی ها با او بسته نشده و هیچ گونه هزینه ای نیز به او پرداخت نشده است. به همین دلیل است که نام او را زیاد نمی شنویم.
سال گذشته در موزه هنرهای مدرن نیویورک، نمایشگاهی به نام وی برپا شد؛ نمایشگاهی که در آن اشک کوریتا درآمد.
کوریتا می گوید: آنجا بودند. تمام چیزهایی که درگیرشان بوده ام. من نه هنرمندم و نه طراح. اما این موزه قدرت اموجی در تغییر سبک زندگی مردم را درک کرده است.
