بی‌شک یکی از این نسیم‌های رحمت الهی در طول سال، شب و روز دحوالارض است که برای اهل مراقبت اهمیت ویژه‌ای داشته و دارد، ولی متأسفانه کمتر مورد توجه عامه مردم قرار گرفته و بسیاری از مؤمنین به دلیل عدم آگاهی و شناخت لازم نسبت به این هدیه بزرگ الهی، خود را از این فرصت طلایی محروم می‌نمایند.
دحو الارض مصادف با ۲۵ ماه ذی‌القعده، روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان حیات بخشید، بخش‌هایی از کره زمین که سراسر از آب بود، از این روز شروع به خشک شدن کرد تا کم کم به شکل یک چهارم خشکی‌های امروزی درآمد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «روز بیست‌وپنجم این ماه روز دحوالارض است که روز با برکتی است. ایّام در ماه ذی‌قعده که اوّل ماه‌های حرام است، ایّام و لیالی مبارک و متبرّکی است، پر از برکات است؛ باید از اینها استفاده کرد.» ۱۳۹۴/۶/۱۸
«دَحو» به معنای گسترش است و برخی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر کرده اند.
شب و روز دحو الارض، سرشار از خیر و برکت است و انسان هایی که در این روز مشغول عبادت باشند، بیش از دیگران عیار بندگی خود را ارتقا می دهند.
کارشناس علوم قرآنی گفت: کره زمین در ابتدای آفرینش قطعه‌ای آتش بود و بعد آب سراسر آن را فرا می‌گیرد. سپس خشکی‌ها در این کره ظاهر می‌شود. اولین نقطه‌ای که آماده ظهور انسان می‌شود، قطعه زمینی است که زیر خانه کعبه قرار گرفته است.
روز دحوالارض ـ روز گسترش زمین ـ روز بسیار مبارکی است و آداب و اعمال ویژه ای دارد.
شب بیست و پنجم ماه ذی القعده شب دَحْوُالاْرْض است (یعنى پهن شدن زمین از زیر خانه کعبه بر روى آب) و از لیالى شریفه است که رحمت خدا در آن نازل مى شود و قیام به عبادت در آن اجر بسیار دارد .
امام جمعه موقت تهران گفت: زمین هر سال در روز «دحوالارض» از خانه کعبه وسعت پیدا می‌کند.
«نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست و پنج ذی القعده بود. کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت.»