مرتضی ادیب یزدی کارشناس علوم قرآنی در مورد جایگاه دحو الارض که روز بیست و پنجم ماه ذی‌القعده مطابق با این روز است، گفت: یکی از خصوصیات دین مبین اسلام گره خوردن اعتقادات راسخ در این آیین شریف با حوادث قطعی است که در مراحل مختلف آفرینش در راستای اراده حضرت حق تحقق پیدا کرده است. آیات قرآنی و روایات ائمه معصومین (ع) کاملا با وقایعی که در صحنه آفرینش اتفاق افتاده است، تطابق دارد.
وی با توجه به معنای دحو الارض اشاره کرد: مسئله دحو الارض یکی از مسائلی است که در آیات و برخی از روایات مورد اشاره قرار گرفته است. دحو الارض به معنای آماده شدن زمین برای ظهور انسان بر روی زمین است که بر اساس تمهیداتی که خداوند برای زندگی انسان در زمین آماده کرده است، صورت می‌گیرد.
کارشناس علوم قرآنی با تاکید بر اولین نقطه‌ای که بر روی زمین آشکار شده است، گفت: کره زمین در ابتدای آفرینش قطعه‌ای آتش بود و بعد آب سراسر آن را فرا می‌گیرد. سپس خشکی‌ها در این کره ظاهر می‌شود. اولین نقطه‌ای که آماده ظهور انسان می‌شود، قطعه زمینی است که زیر خانه کعبه قرار گرفته است. گسترده شده زمین از چهار سو از آن نقطه شروع می‌شود. لذا این قطعه محبوب‌ترین و مقدس‌ترین نقطه زمین محسوب می‌شود.
وی با اشاره به کتبی که در مورد آفرینش انسان به نگارش درآمده‌اند، بیان کرد: زمان پیدایش اولین انسان‌ها بر روی زمین مباحث علمی است که برخی از دانشمندان معاصر مثل آیت‌الله مشکینی به شرح و بسط آن پرداخته‌اند. آیت‌الله مشکینی در این زمینه کتابی تالیف کرده است که در مورد آفرینش انسان بحث می‌کند. سایر محققان نیز در این مورد کتب ارزنده‌ای تالیف کرده‌اند. رجوع به این کتب می‌تواند مفید باشد.
ادیب یزدی با توجه به اهمیت دحو الارض گفت: آیات و روایات مسئله دحو الارض را موضوع مهم و مقدسی می‌دانند. چراکه خداوند اراده فرموده بود که انسان آفریده شود و محل زندگی و سایر شئوناتی که انسان به آن دسترسی پیدا می‌کند، بر پهنه زمین باشد. لذا دحو الارض روز مهمی محسوب می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: دحو الارض مظهر اقتدار پروردگار است؛ چرا که کره‌ای که روزی در آتش و آب غرق بوده، الان سالیان متمادی است که میلیاردها انسان بر پهنه آن زندگی می‌کنند. حضور پیامبر اکرم (ص) و خاندان شریف آن حضرت به عنوان برترین انسان‌ها بر روی کره زمین جایگاه این کره را ارزشمند ساخته است. مراتب عبادت از سوی ایشان به درجه عالی خود رسیده است. عباداتی در مجامع روایی و ادعیه در خصوص دحو الارض وارد شده است که گرفتن روزه در آن روز ازجمله آن‌ها است که ثواب بسیاری برای آن ذکر شده است. کتاب مفاتیح الجنان آیت‌الله شیخ عباس قمی به این عبادات پرداخته است که می‌توان به آن رجوع کرد.
