سقوط ارزش ریال و به دنبال آن سقوط قدرت خرید دستمزد، زمانی آغاز شد که قیمت ارز بی‌محابا افزایش یافت. در این معادله‌ی نابرابر، مزدبگیران بیش از دیگران متضرر شدند. آنها نه دلار و طلا داشتند که قیمتش بالا برود و نه صاحب ملک و املاک و مغازه بودند که بتوانند نرخ اجاره بها را بالا ببرند؛ فقط یک دستمزد ثابت داشتند که قدرت خرید آن روز به روز آب رفت.
اما با این وجود خبری از حمایتی از سوی دولت نبود و محمد شریعتمداری درباره ترمیم دستمزد 97 گفته است:ما در وزارت کار از معاونت حقوقی رئیس جمهور استعلام کردیم و پاسخ این بود، دستمزد فقط یکبار باید افزایش یابد. آیا می‌شود کارگران را از بقیه مردم جدا کرد و برای آنها تصمیم جداگانه گرفت؟
شریعتمدری اظهار داشت: نکته دیگر که وجود دارد این است که اتفاقی که در کشور در رابطه با تورم رخ داده محدود به کارگران نیست و در این زمینه یک تفاوت دیدگاه بین مردم و نظام آماری کشور وجود دارد.
درحالی دستمزد کارگران هیچ افزایشی نداشته است و حقوق جوابگوی تنها 28 درصد هزینه های زندگی است که کارگران از طرح حمایتی دولت نیز مغفول مانده اند. در یک دو هفته اخیر موضوع واگذاری بسته حمایتی دولت به اقشار مختلف جامعه مباحث فراوانی را در بین مردم و رسانه ها ایجاد کرده است و از سویی گروه های مختلفی به ویژه کارگران و بازنشستگان تأمین اجتماعی را هم از تصمیم دولت دلخور و ناراضی کرده است.
بر پایه این گزارش، در حال حاضر حدود 14میلیون مشمول قانون کار بیمه شده و دارای شناسنامه کاری در کشور وجود دارد که اصطلاحا کارگر خوانده می شوند. و اکثر آنها حقوق کمتر از 3میلیون تومان دریافت می کنند با وجود اینکه قرار بود به کارگران این بسته حمایتی تعلق گیرد خبری از بسته حمایتی دولت نیست.
این در حالی است که کارمندان با داشتن مزایا و رفاهیات بیشتر از کارگران حدود 1ماه بیش بسته حمایتی خود را دریافت کرده اند. در شرایطی که شریعتمداری معتقد است که برای ترمیم دستمزد نمی تواند کارگران را از بقیه مردم جدا کرد. چرا در پرداخت بسته حمایتی، دولت کارگران را از بقیه اقشار جدا کرده است؟
