چند دعای کارگشا برای رفع استرس و دلشوره

همیشه برای هر فردی زمانی وجود دارد که استرس، ترس و دلشوره به آدم غلبه می ‌کند، در این حالت فقط آن چیزی که باعث آرامش درونی فرد می شود یاد خدا است.

در زمانی که به هر دلیل دجار اضطراب یا نگرانی و دلشوره میشوید ، ذکر و دعای مجرب رفع دلشوره و استرس و اضطراب ذیل را  چهارده مرتبه قرائت کنید. دلشوره و اضطراب برطرف میشود. در اثنای ذکر توجه قلبی داشته باشد. مجرب است.
 

ما شاءَ الله لا حَولَ وَ لا قوَّهَ إلّا باللهِ العَلِیِّ العَظیم.

همچنین آمده است که برای رفع استرس و دلشوره ، دست راست را روی سینه اش بگذارد و هفت مرتبه آیه ۲۸ شریفه سوره رعد را بخواند . به اذن خداوند تبارک و تعالی احساس آرامشی فوری در شخص ایجاد میشود.
 

الذّینَ امَنوا وتَطمَئِنُّ قُلوبُهُم بذِکرِ اللهِ اَلا بذِکرِ الله تَطمَئِنُ القلوب

توجه شود : با اتجاه به قبله بخواند و در اثنای قرائت توجه قلبی داشته باشد.

گفتنی است، قرآن کریم ،دیدن و خواندن آیات نورانی خود آرامش بخش دل هاست اما در این گزارش دستورالعملی برای آرامش روحی و سعه صدر با توجه به آیات قرآن آورده‌ایم.

برای افزایش صبر و حوصله و ایجاد آرامش روحی هرچه بیشتر ، قبل از خواب سوره مبارکه عنکبوت را قرائت کند. مجرب است.

برای دفع ترس و اضطراب و دلهره میتوانید آیات چهل و پنجم و چهل و ششم سوره مبارکه الاسراء را که بکار بردن آنها خصوصا به جهت دفع ترس و اضطراب و دلهره و دلشوره و همچنین دفع دشمن بسیار موثر است قرائت نمود. این آیات شریفه حصاری محکم است:

وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرآنَ جَعَلْنَا بَیْنَکَ وَبَیْنَ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ حِجَابًا مَّسْتُورًا ﴿45﴾  وَجَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَکِنَّةً أَن یَفْقَهُوهُ وَفِی آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِذَا ذَکَرْتَ رَبَّکَ فِی الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْاْ عَلَى أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا ﴿46﴾ .

همچنین در دیگر سوره قرآن آمده است؛ هر کس در هر شب و روز ، سوره جمعه را قرائت نماید از انچه می ترسد ایمنی می یابد و هر چیز خوفناک و ترسناکی از او دور می شود

از ایشان نیز روایت است : هر کس در قرائت سوره جمعه مداومت ورزد اجر عظیمی نصیب او خواهد شد و از هر چیزی که موجب ترس و خوف اوست ایمن می گردد.

در روایات ائمه و امامان معصوم (ع) نیز روایات متفاوتی داریم که در زیر به آنها اشاره شده است؛

سیّد ابن طاووس گوید : در کتاب مصباح الزّائر آورده‌ایم : هنگامى که امام صادق علیه السّلام به عراق رفتند، مردم خدمت ایشان شرفیاب شدند و گفتند: مولاى ما، دانسته ‌ایم که خاک مرقد مطهّر حضرت امام حسین علیه السّلام موجب شفا از هر بیمارى است؛ آیا وسیله‌ى ایمنى از هر ترسى هم مى ‌باشد؟ در پاسخ فرمود: «آرى، اگر کسى بخواهد از هر بیمى در امان بماند، تسبیحى که از خاک مرقد امام حسین علیه السّلام ساخته شده است را بردارد و هنگامى که در بستر آرمید، آن را به دست بگیرد و سه بار دعاى لیلة المبیت را بخواند.

سپس آن را بوسیده بر روى چشم بگذارد و بگوید: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ هَذِهِ التُّرْبَةِ وَ بِحَقِّ صَاحِبِهَا وَ بِحَقِّ جَدِّهِ وَ أَبِیهِ وَ بِحَقِّ أُمِّهِ وَ أَخِیهِ وَ بِحَقِّ وُلْدِهِ الطَّاهِرِینَ اجْعَلْهَا شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ أَمَاناً مِنْ کُلِّ خَوْفٍ وَ حِفْظاً مِنْ کُلِّ سُوء

 (پروردگارا، به حقّ این تربت و به حقّ صاحب آن و به حقّ جدّ او و پدر و مادر و برادر و فرزندان پاکیزه‌اش از تو مى ‌خواهم که آن را وسیله‌ى درمان از هر درد و ایمنى از هر ترس و سبب نگه ‌دارى از هر آفت و بدى قرار دهى.) سپس تسبیح را در گریبان پیراهن بگذارد. اگر این کار را در بامداد انجام دهد، پیوسته تا شب در امان خدا خواهد بود و اگر شب باشد تا صبح در پناه خداوند خواهد ماند.

نیز در حدیث دیگرى فرموده است:

در هنگام برداشتن تربت بگو: اللَّهُمَّ إِنَّ هَذِهِ طِینَةُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ وَلِیِّکَ وَ ابْنِ وَلِیِّکَ اتَّخَذْتُهَا حِرْزاً لِمَا أَخَافُ وَ لِمَا لَا أَخَافُ

پروردگارا، این تربت آرامگاه حضرت حسین علیه السّلام، ولىّ تو و زاده‌ى ولىّ توست. آن را جهت آسودگى و محفوظ ماندن از هر چه از آن مى ‌ترسم و آن چه [به سبب عدم آگاهى]از آن نمى ‌ترسم، برداشته‌ام.

هم چنین به سند دیگرى چنین روایت شده است : اللَّهُمَّ إِنِّی أَخَذْتُهُ مِنْ قَبْرِ وَلِیِّکَ وَ ابْنِ وَلِیِّکَ فَاجْعَلْهُ لِی أَمْناً وَ حِرْزاً مِمَّا أَخَافُ وَ مِمَّا لَا أَخَافُ.

 

پروردگارا، این خاک را از مرقد ولىّ تو و زاده‌ى ولىّ تو برداشته‌ام؛ پس آن را باعث حفظ و ایمنى‌ام از زیان آن چه مى‌ترسم و نمى‌ترسم، قرار ده.

روایت شده است که هر کس از زمام ‌دار یا شخص دیگرى مى ‌ترسد؛ اگر از منزل خود بیرون رود و به این کار مبادرت ورزد، [این کار]پناه او خواهد بود.

از امام صادق (ع) نیز روایت شده که شخصى خدمت حضرت صادق (ع) شکایت از وحشت کرد حضرت فرمود آیا خبر ندهم شما را به چیزى که اگر بگوئید آن را وحشت نخواهید کرد در شب و نه در روز .

بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ اِنَّهُ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ اِنَّ اللَّهَ بالِغُ اَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْئٍ قَدْراً اَللّهُمَّ اجْعَلْنى فى کَنَفِکَ وَ فى جِوارِکَ وَاجْعَلْنى فى اَمانِکَ وَ فى مَنْعِکَ.

روایت شده که مردى سى سال این را مى خواند شبى آن را ترک کرد عقرب او را در آن شب گزید.

 بنام خدا و به یارى خدا و توکل کردم بر خدا که براستى هرکه توکل کند بر خدا او برایش بس است براستى خدا برساند فرمانش را و قرار داده خدا براى هر چیز اندازه اى خدایا قرار ده مرا در کنف خود و در جوار خود و قرارم ده در امان و حفظ خودت.