پژوهش جدیدی که در "دانشگاه تگزاسای اند ام" (Texas A&M) آمریکا صورت گرفته نشان میدهد شبکههای عصبی این نقاط بدن میتوانند احساس فشار، گرما، سرما و زخم را با وضوح بیشتری مشخص کنند. حتی مغز، نواحی خاصی برای دریافت سیگنالهای منتشر شده از این نواحی دارد.
حساسیت بالا موجب میشود انگشتان، لبها و زبان، بسیار بهتر از حد معمول عمل کنند و بدین ترتیب جراحت در این نواحی، دردناکتر است. این نواحی حساس، همیشه مورد استفاده ما هستند و همین موضوع موجب میشود زخم دوباره سر باز کند و درد تشدید شود.
عمق زخم، فیبرهای عصبی پوست را تحریک میکند و زخم عمیق میتواند به فیبرهای عصبی آسیب برساند و توانایی ارتباط آنها را با مغز کاهش دهد.
چگونگی متوقف کردن درد
برای کاهش درد ناشی از بریدگی با کاغذ، راههایی وجود دارد. یکی از این روشها، شستن دست با آب و صابون بلافاصله پس از بریدگی است.
این کار، احتمال بروز عفونت را کاهش میدهد و به بهبود سریع زخم کمک میکند. پاکیزه نگه داشتن زخم و در صورت امکان، پوشاندن آن برای چند روز امکان تشدید آن را کاهش میدهد.
با اینکه هم برشهای عمدی و هم تصادفی، اثر مهمی بر پژوهشهای کنونی در مورد اثرات روانی زخم از جمله استرس و عصبانیت داشتهاند، اما اثر زخمهای کوچک تصادفی مورد بررسی قرار نگرفته است.