البته کیانوش رستمی پیش از شروع مسابقات دچار مصدومیت از ناحیه زانو شده بود و همین امر باعث شده بود تا با آمادگی نصفه و نیمه پا به رقابت‌های جهانی بگذارد.
رستمی پس از اینکه در مسابقات المپیک ریو صاحب مدال طلا شد به نوعی تنها به پشت گرمی رئیس فدراسیون برای مسابقات جهانی آماده شد آن هم در شرایطی که ماه‌ها از تمرین دور بود و از همه بدتر هیچ نظارتی هم بر روی تمرینات این ورزشکار از سوی مسئولان شورای عالی فنی وزنه برداری و شخص اول فدراسیون صورت نمی‌گرفت.
حتی به طور مثال در آخرین مرحله رکوردگیری اردوی تیم ملی وزنه برداری برای حضور در رقابت‌های جهانی که در بابلسر برگزار شد به غیر از کیانوش رستمی که حاضر نشد در این رکوردگیری شرکت کند سایر نفرات ملی پوش مانند بهداد سلیمی، علی حسینی و سهراب مرادی حاضر بودند و همین امر موجبات ناراحتی برخی از وزنه براداران و کارشناسان این رشته را فراهم آورد که چرا رستمی بدون هیچ عذر موجه‌ای از حضور در رکوردگیری بابلسر انصراف داده است. اما با تمام این اوصاف باز هم هیچ اتفاق مهمی برای رستمی رخ نداد، به راحتی هر چه تمام‌تر مجوز حضور در رقابت‌های جهانی را دریافت کرد.
این در حالی است که هنگامی که زلزله ۷/۳ ریشتری کرمانشاه به وقوع پیوست کیانوش رستمی برای جمع‌آوری کمک‌های نقدی و غیر نقدی به هم استانی هایش راهی کرمانشاه شد و نزدیک به ۲ الی ۳ روزی را در تمرینات غیبت داشت.
او چند روز مانده به اعزام تیم به رقابت‌های جهانی وزنه برداری به صورت شفاف و علنی از نامساعد بودن شرایط آمادگی بدنی اش صحبت و گفت: با این شرایطی که دارد نباید زیاد کارشناسان و اهالی این رشته از او توقع مدال آوری در مسابقات جهانی وزنه برداری را داشته باشند، اما متاسفانه مسئولان شورای عالی فنی وزنه برداری و علی مرادی گوششان به این حرف‌های رستمی نه تنها بدهکار نبود بلکه معتقد بودند که او می‌تواند با وجود نا آمادگی و مصدومیت باز هم برای ایران به مانند دوره‌های گذشته خوشرنگ‌ترین مدال‌ها را کسب کند.
این درحالی است که علی مرادی در کنار در اختیار گذاشتن بهترین امکانات به کیانوش رستمی در ماجرای اختلاف سجاد انوشیروانی،سرمربی سابق تیم ملی و قهرمان المپیک ۲۰۱۶ حق را به کیانوش داد تا او جدا از سایر وزنه برداران تیم ملی و زیرنظر برادرش کوروش تمرینات خود را ادامه دهد که این امر منجر به استعفای انوشیروانی شد و از همان موقع بود که برخی مربیان اسبق تیم ملی وزنه برداری نسبت به این تصمیم علی مرادی و شورای عالی فنی وزنه برداری گله‌مند بودند.
البته در شکست بزرگ کیانوش در آناهایم باید به تاثیر وزنه‌های انتخابی او و کورش رستمی هم اشاره کرد. با توجه به آسیب دیدگی رستمی، به طور مثال او می‌توانست با انتخاب وزنه‌ای سبک‌تر از ۲۱۲ کارش را آغاز کند و مدالش را قطعی کند پس از آن برای کسب مدال طلا تلاش کند، اما اصرار کیانوش و برادرش و از همه مهمتر بی تفاوتی محسن بیرانوند مانع از این امر شد تا ثابت شود سرمربی تیم ملی وزنه برداری در روز مسابقه تنها نقش مُنشی و ثبت وزنه‌های این وزنه بردار پُرافتخار را بر عهده داشته است و سایر کار‌ها تحت نظارت کیانوش صورت می‌گرفت و در‌آخر نتیجه اش این شد که این وزنه بردار به راحتی گرفتن مدال با ارزش جهان را به اوت شدن ترجیح داد.
جدای از بحث کیانوش رستمی که شاید نتواست آن چنان که باید سطح توقعات را بر آورده کند، اما برخی از پولاد مردان کشورمان که در این چند ماه اخیر زیر نظر کادر فنی در اردو حضور داشتند بدون حاشیه کارشان را پیگیری کردند و ثمره اش این شد که توانستند برای اولین بار در رقابت‌های جهانی مدال آوری کنند. در هر صورت شاید بتوان مقصر اصلی این شکست مفتضحانه کیانوش رستمی را بر گردن علی مرادی انداخت.
