در این تحقیقات یک گروه از داوطلبان مرد دارای اضافه وزن، در دو آزمایش مختلف شرکت کردند. در آزمایش اول ظرف مدت 60 دقیقه با مصرف 60 درصد از حداکثر اکسیژن قابل مصرف، با شکم خالی، پیاده روی کردند. در آزمایش دوم همین مسافت را دو ساعت بعد از مصرف صبحانه دارای کالری بالا و غنی از کربوهیدرات طی کردند.
به گزارش پایگاه خبری ساینس دیلیمحققان قبل از شروع آزمایش در حالت سیری و گرسنگی، در جریان انجام آزمایش و یک ساعت بعد از اتمام آزمایش از داوطلبان نمونه خون گرفتند و دریافتند توضیح ژن در بافت چرب بدن داوطلبان در دو آزمایش مذکور، تفاوت چشمگیر دارد.
در واقع توضیح ژن PDK4 و HSL در زمان تمرین بدنی با شکم خالی افزایش و در صورت تمرین بعد از خوردن صبحانه کاهش می یابد. افزایش PDK4 نشان دهنده استفاده از چربی ذخیره شده در بدن برای سوخت و ساز در طول تمرین بدنی است. توضیح ژن HSL معمولا زمانی افزایش می یابد که بافت چربی از انرژی ذخیره شده برای تامین توان موردنیاز فعالیت های بیشتر بهره می برد.
بر اساس این تحقیقات، انجام تمرینات ورزشی با شکم خالی احتمالا پیامدهای مطلوب بیشتری در خصوص کاهش میزان چربی بدن دارد و در دراز مدت به سلامت بدن کمک می کند.
در این تحقیقات نقش های مختلفی که چربی در تامین توان موردنیاز و واکنش بدن نسبت به تمرینات ورزشی دارد ، مورد بررسی قرار گرفت.گزارش کامل این تحقیقات در نشریه American Journal of Phsyology منتشر شده است.
