آمار معاملات بورس دوشنبه نشان می‌دهد که سهامداران پس از عبور قیمت سهم از محدوده‌ی ضرر، با فروش سهم به‌سرعت از بازار خارج می‌شوند. گویی بدبینی و بی‌اعتمادی به بازار سهام موجب شده که سهامداران با حداقلی از بازدهی ترجیح دهند از بازار خارج شوند و عطای بورس را به لقای آن ببخشند.
برخی می‌گویند بورس در بزنگاه خوش‌بینی و بدبینی است، بدبینی و بی‌اعتمادی به بازار سهام موجب شده که برخی سهامداران با حداقلی از بازدهی ترجیح دهند از بازار خارج شوند و عطای بورس را به لقای آن ببخشند. اگر این گروه حمایت نشود بورس صعودی می‌شود اما اگر دنباله روان این جریان زیاد شود شاخص به زیر کشیده می‌شود.
تصویر بورس در آئینه روز قبل
در معاملات روز قبل نسبت به‌روز دوشنبه ارزش معاملات بازار ۱۳ درصد افزایش یافت و ارزش صف‌های فروش ۵۴ درصد رشد کرد. صف‌های فروش ۶۰۰ میلیارد تومان بیشتر از ارزش صف‌های خرید بود، همچنین ۸۲ درصد خریدها و ۹۰ درصد فروش‌های بازار به معامله‌گران حقیقی اختصاص داشت.
سلطه حقیقی‌ها بر بورس
در بین ۵ نماد که بیشترین تأثیر را بر نماگر اصلی بورس داشتند، ۳ نماد شاخص کل را پایین کشیدند و ۲ نماد شاخص کل را تقویت کردند.
۳ نماد فولاد (فولاد مبارکه اصفهان)، فملی (ملی صنایع مس ایران) و تاپیکو (سرمایه‌گذاری نفت و گاز و پتروشیمی تامین) با افت ارزش مواجه بودند که به ترتیب ۳ هزار و ۴۸۳، ۲ هزار و ۳۸۷ و هزار و ۹۴۰ واحد شاخص کل را پایین کشیدند. در معاملات نماد فولاد، معامله‌گران حقیقی ۷۱ درصد خریدها و ۷۵ درصد فروش‌ها را به خود اختصاص دادند. در معاملات فملی، حقیقی‌ها ۷۸ درصد خریدها و ۹۴ درصد فروش‌ها را انجام دادند و در معاملات تاپیکو نیز ۶۲ درصد خریدها و ۹۱ درصد فروش‌ها به حقیقی‌ها اختصاص داشت.
۲ نماد بزرگ سبزرنگ بورس در روز دوشنبه شپنا (پالایش نفت اصفهان) و خودرو (ایران‌خودرو) بودند. قیمت سهام شپنا (پالایش نفت اصفهان) که بدون دامنه نوسان بازگشایی شد ۱۲.۶۶ درصد رشد کرد و قیمت خودرو نیز ۴.۷۵ درصد افزایش یافت. در معاملات شپنا، ۸۸ درصد خریدها و ۷۲ درصد فروش‌ها توسط معامله‌گران حقیقی انجام شد و در معاملات خودرو ۹۶ درصد خریدها و ۹۰ درصد فروش‌ها به معامله‌گران حقیقی اختصاص داشت.
در نمادهایی که معامله‌گران حقیقی بیشتر از فروش، خرید انجام داده‌اند ارزش آن نمادها رشد کرده و در نمادهایی که حقیقی‌ها مازاد عرضه داشته‌اند ارزش آن‌ها کاهش‌یافته است. به‌عبارت‌دیگر تنها عرضه و تقاضای حقیقی‌ها به بورس جهت می‌دهد و حقوقی‌ها زیر سایه حقیقی‌ها قرارگرفته‌اند.
پیش بینی بورس سه‌شنبه
پس از آنکه شاخص کل بورس در هفته گذشته تا کانال یک میلیون و ۴۰۰ هزار واحد پایین رفت، رشد تقاضا در بازار موجب شد که بورس ۴ روز پیاپی صعود کند. اما در حالی که دیروز به آستانه کانال یک میلیون و ۶۰۰ هزار واحد رسید بازار با حجم بالای عرضه در روز دوشنبه مواجه شد و ۱۷ هزار واحد ریزش کرد. از نگاه معامله گران بازار با دو عدم قطعیت روبرو است نرخ سود و انتخابات آمریکا. مدیران بورسی تمام تلاش خود را به کار بستند تا بگویند خبری از افزایش نرخ سود بانکی نیست، اگر بخشی از بازار این خبر را باور کند شاید از فکر خروج از بازار بیرون رود اما اگر کماکان بازار تصور کند احتمال افزایش نرخ سود وجود دارد پشت در خروج صف بسته می‌شود. در کنار نرخ سود متغیر دیگر که موجب فضایی از شنه و مه در بورس تهران شده انتخابات آمریکا است. سهامداران تصور می کنند رشد بیشتر بازار نیازمند حفظ وضع موجود در راس هیات حاکمه آمریکا است. زیرا هر تغییر می تواند روند ها در اقتصاد ایران را دگرگون کند.
در حال حاضر دید بدبینانه می گوید بورس امروز برای سبز شدن کار تقریبا سختی دارد زیرا عامل اصلی افزایش عرضه در بازار انتظارات سهام‌دارن است و انتظارتی که حکایت از بی رمقی و کم توانی بورس برای رفتن به کانال بالاتر را دارد.
گروهی از تحلیل‌گران هم می‌گویند نگاه کوتاه‌مدت و بدبین سهامداران به بازار سهام موجب شده که بعد از صعود روزهای اخیر شاخص بورس، سهامداران با حداقلی از بازدهی ترجیح دهند از بازار خارج شوند. البته گروه خوش بین به بورس با تکیه بر ارزش معاملات خرد امیدوار است بازار امروز بتواند از زیر بار فشار فروش خلاص شود و خود را به سقف کانال نزولی برساند. زیرا کانال یک میلیون و ۵۰۰ هزار در بورس همانند مثلث برمودا است و اگر بورس می خواهد از فاز نزولی و نوسان خارج شود باید از این کانال فرار کند. فراری که تحقق آن از دید این گروه مستلزم صبوری سهامداران مردد است، سهامدارانی که هر بار تصمیم می گیرند جهت بازار را تغییر می دهند.
به نظر می‌رسد برای آنکه انتظارات سهامداران مثبت شود و نگاه آن‌ها به بازار سهام ایران بلندمدت باشد، به افزایش اعتماد و کاهش نااطمینانی‌ها نیاز دارند. کارشناسان معتقدند کاهش نااطمینانی‌ها تنها به متغیرهای اقتصادی وابسته نیست و نیازمند راه‌حل‌های سیاسی و سیاستی پیچیده‌تری است.
