پارسا پیروزفر بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون از جمله بازیگران کم کار و گزیده کار سینمای ایران امروز شمع تولد ۴۷ سالگی خود را خاموش خواهد کرد.
پارسا پیروزفر در ۲۲ شهریور ماه سال ۱۳۵۱ در تهران متولد شد. او بازیگر سینما و تلویزیون؛ بازیگر، کارگردان و مدرس تئاتر، نمایشنامه‌نویس، مترجم و نقاش ایرانی است. او دارای مدرک کارشناسی نقاشی از دانشکده هنر‌های زیبای دانشگاه تهران و دانش‌آموخته رشته بازیگری از آکادمی هنر‌های نمایشی استاد سمندریان است.
علاقه‌مندی‌اش به نقاشی سبب شد تا در طی سال‌های ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۹، هنگامی که او در مقطع تحصیلی دبیرستان و در رشته ریاضی و فیزیک مشغول به تحصیل بود، به خلق داستان‌های مصور بپردازد. آثار مصوری که در آن خود قصه گوست و خود نیز تصویرگر، و با توجه به اطلاعات ثبت شده در وبسایت رسمی اش، تاکنون هنوز اقدامی برای چاپ این آثار نشده‌است.
بعد از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان در رشته ریاضی و فیزیک در سال ۱۳۶۹، پارسا پیروزفر تحصیلات خود را در رشته نقاشی در دانشکده هنر‌های زیبای دانشگاه تهران ادامه داد، منزلی که اولین تجربه‌های بازیگری تئاتر خود را نیز از صحنه نمایش آنجا آغاز نمود. از دغدغه‌های او همچنین همواره صدا بوده‌است و زمانی را نیز از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۵ به صداپیشگی پرداخته‌است.
اولین حضور او در سینما در سال ۱۳۷۳ در نقشی کوتاه (شیخ سالک) در فیلم پری به کارگردانی داریوش مهرجویی بود. همان سال، همزمان به تحصیل در رشته نقاشی، متد استانیسلاوسکی را نزد مهین اسکویی، کارگردان و مدرس تئاتر و مترجم آثار نمایشی آموخت؛ و در سال ۱۳۷۴ مشغول به آموختن بازیگری در آکادمی هنر‌های نمایشی سمندریان نزد حمید سمندریان شد.
اولین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر در سال ۱۳۷۴ در نقش ماریوس در نمایش بینوایان اثر ویکتور هوگو به کارگردانی بهروز غریب پور بود. او در سال ۱۳۷۶ با اتمام رشته نقاشی در مقطع لیسانس از دانشکده هنر‌های زیبای دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد.
همان سال با بازی در نقش هیکارو در نمایش بانو آئویی اثر یوکیو میشیما به کارگردانی بهرام بیضایی دومین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر رقم خورد. پیروزفر نمایشنامه هنر اثر یاسمینا رضا را در سال ۱۳۸۰ کارگردانی کرد و به روی صحنه برد. هنر اولین کارگردانی او بود.
در سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ به تدریس بازیگری در مؤسسه فرهنگی و هنری کارنامه و همچنین تدریس کلاس‌های فوق‌العاده بازیگری در دانشگاه علامه طباطبایی پرداخت. او همچنین در سال‌های ۱۳۸۶، ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ در مدرسه فیلمسازی و پژوهش‌های سینمایی هیلاج به تدریس بازیگری پرداخته‌است. از دیگر فعالیت‌های هنری وی پس از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان که در مقاطع زمانی متفاوتی به آنها پرداخته‌است می‌توان از فعالیت در زمینه طراحی گرافیک، ساختن تیزر و مجسمه‌سازی نام برد. در حال حاضر نیز او همزمان با پرداختن به بازیگری سینما، بازیگری و کارگردانی تئاتر، در مقاطع زمانی متفاوتی به نقاشی، ترجمه آثار نمایشی اش و همچنین طراحی صحنه و لباس بعضی از این آثار نمایشی نیز می‌پردازد.
پیروزفر بعد از سال 1393 که در کار سینمایی به ایفای نقش پرداخت به شدت کم کار شد و بعد از آن تنها یک بار در سال 95 جلوی دوربین بهرام توکلی قرار گرفت و در فیلم "برف سرخ" به ایفای نقش پرداخت. فیلمی که امسال به احتمال فراوان از گزینه های شاخص حضور در جشنواره فیلم فجر خواهد بود.
پیروزفر پیش از این نیز در فیلم سینمایی "اینجا بدون من" با توکلی سابقه همکاری موفقیت آمیزی داشته است. وی که برف سرخ بیستمین فعالیت سینمایی اش محسوب می شود، در دهه نود تنها چهار فیلم بازی کرده تا به عنوان یکی از گزیده کارترین بازیگر سینما مبدل شود.
وی اما در تلویزیون حتی کم کار تر از سینما است اما می توان گفت تمامی آثاری که پیروزفر در تلویزیون بازی کرده جزو ماندگارترین آثار تلویزیونی محسوب می شوند. سابقه بازیگری پیروزفر در تلویزیون به چهار اثر ختم می شود.
پیروزفر در مجموعه های تلویزیونی در پناه تو، در قلب من، سفر سبز و در چشم باد به ایفای نقش پرداخته که هر کدام از آنها بارها و بارها از شبکه ملی پخش شده و همچنان مخاطبان زیادی را روبروی جعبه جادو می نشانند. حال باید دید وسواس پیروفر در انتخاب کارهای تصویری کمتر می شود و یا وی همچنان گزیده کارترین بازیگر مرد سینما و تلویزیون ایران محسوب خواهد شد.
