منوچهر والی زاده مرد ۸۰ ساله دوبلاژ ایران با صدای فوق العاده اش جان تازه‌ای به نقش ها داده است.والی زاده با گذشت سال‌ها همچنان با صدای منحصر به فرد خود به جای جوان اول فیلم‌های مطرح صحبت می‌کند.
منوچهر والی زاده در گفت و گو با خبرنگار ما درباره شروع فعالیتش گفت: متولد تیر ۱۳۱۹ در محله لاله‌زار تهران هستم، از دوران دبیرستان بعد از چند تئاتر آماتوری به تئاتر تهران راه پیدا کردم و در یک نمایشنامه به کارگردانی خانم مورین نقش کوتاهی به عهده گرفتم و پس از آشنایی با منصور متین که از هنرمندان تئاتر و دوبلاژ فیلم بود به استودیوی شاهین فیلم برای دوبله دعوت شدم.
وی ادامه داد: پس از همکاری در چند فیلم کوتاه به استاد علی کسمایی معرفی شدم، چندین سال در خدمت ایشان کارآموزی کردم.
والی زاده عنوان کرد: من از دوران نوجوانی وارد کار دوبله شدم و دوبله برایم جایگزین حرفه‌های دیگر شد. به‌شدت کار گویندگی را دوست داشتم، بنابراین کارم را رها نکردم و الان۶۲ سال است که به‌طور مداوم در کار دوبله هستم.
والی زاده اظهار کرد:۶۲ ساله که در خدمت دوبلاژ ایران هستم و با این میکروفن زندگی کردم.
وی درباره دوبله شخصیت صدای جوان گفت: تشخیص مدیران دوبلاژ بود که شخصیت‌های جوان را بگویم. البته نوع صدای من به گونه‌ای بود که به سنین جوان می‌نشست.
وی افزود: نقش‌های بسیاری را دوبله کردم، اما مردم هر بار من را می‌بینند و درباره شخصیت لوک خوش شانس مردم خیلی علاقه نشان دادند و به من می‌گویند لوک خوش شانس!
وی ادامه داد: اوایل که این شخصیت را دوبله می‌کردم، در ۲۶ قسمت اول که پخش شد مورد استقبال قرار گرفت.
والی زاده بیان کرد:آرزوی موفقیت برای همه جوانان دارم وعزیزانی که امروز به این حرفه آمده اند همه با استعداد و تحصیل کرده هستند.جوانانی که امروز آمدند به عشق قدیمی‌های دوبله حضور پیدا کردند. امیدوارم این کرونا تمام شود تا کنار هم باشیم و از تجربیات پیشکسوتان استفاده کنند.
وی افزود: اگر خودشان احساس می‌کنند صدا و بیان خوبی دارند، علاقمند به این حرفه هستنددر این مسیر تلاش کنند تا به هدف خودشان برسند.
وی عنوان کرد: غم انگیزترین اتفاقی که برای من می‌تواند بیفتد این است که به من بگویند والی زاده جای فلانی خوب حرف نزدی!
والی زاده خاطر نشان کرد:تاکنون پیش نیامده، امیدوارم تا زمانی که زنده هستم هم این اتفاق را نبینم.بهترین خاطرات من هم محبت و صمیمیت مردم نسبت به من است.
