بهنام برزای در شرایطی از کمند دو مدافع میانی استقلال (روزبه چشمی – محمد دانشگر) عبور کرد که به هنگام ارسال پاس بلند از سوی بازیکن هم تیمی به دروازه استقلال دورتر از دو مدافع میانی تیم میهمان بود اما در کورس مدافع مستقیم خود یعنی روزبه چشمی را به راحتی کنار گذاشت و در نهایت ضربه اش در دو مرحله تبدیل به گل کرد. جالب اینکه بهنام برزای در کورس هم روزبه چشمی را جا گذاشت و هم محمد دانشگر را.
جلو بازی کردن این دو مدافع با توجه به اینکه به خوبی می دانستند در کورس از مهاجمان سرعتی پدیده عقب می مانند در نوع خود جالب بود. اما نکته جالب اینکه روزبه چشمی هر گاه در پست مدافع میانی بازی کرده متزلزل ظاهر شده است. این به کیفیت فنی او برنمی گردد. روزبه بازیکنی است که برای پست هافبک دفاعی ساخته شده است نه مدافع میانی.
روزبه چشمی پیش از حضور در استقلال در تیم صبای قم بازی می کرد و همه مربیان این تیم از او در پست هافبک دفاعی استفاده می کردند. این طبیعی بود به این خاطر که روزبه سرعت بالایی ندارد و از سویی به دلیل اینکه از نظر فیزیکی بازیکن خوبی است می تواند جلوی خط دفاعی را به خوبی پوشش دهد. یکی از مربیان وی در گذشته می گفت پاهای روزبه بلند است و به راحتی درجلوی خط دفاعی می تواند با پا انداختن توپ را از بازیکن حریف بگیرد در حالی که اگر این کار را در محوطه جریمه انجام دهد بازیکن حریف پنالتی می گیرد.
کارلوس کی روش اما در تیم ملی به دفعات از روزبه چشمی در پست مدافع میانی استفاده کرد و شاید این تصمیم شائبه اینکه روزبه برای بازی در پست مدافع میانی بازیکن خوبی است برای شفر ایجاد کرده بود، در حالی که تیم ملی دفاعی فوتبال می کرد و بیشتر بازیکنان تیم ملی در منطقه یک سوم دفاعی حضور داشتند و اگر روزبه در کورس جا می ماند بازیکن دیگری فضای او را به راحتی پوشش می داد. از همه مهمتر تیم ملی اصلا در منطقه یک سوم دفاعی به حریف فضا نمی داد که بازیکن حریف کورس بگذارد.
بازی پدیده – استقلال بار دیگر ثابت کرد روزبه چشمی بازیکن خوبی است اما برای پست هافبک دفاعی.
