هواداران فوتبال اولین بار نام بازیکن خارجی را هنگام پیوستن او به تیم خود می‌شنوند، اما هنگام جدایی آن بازیکن آخرین بار نیست که نام او را خواهند شنید! اگر فکر می‌کنید به علت کیفیت بالا و خاطره‌انگیز بودن آن بازیکن خارجی نام او دوباره و چندباره در رسانه‌ها می‌پیچد، اشتباه می‌کنید چراکه تقریباً هیچ‌کدام از آن‌ها کیفیت لازم را ندارند و به اتفاق، همگی آن‌ها پس از مدتی از باشگاه سابق خود شکایت می‌کنند. داستان کلیشه‌ای شکایت خارجی‌ها حالا برای مدیران به هنجار تبدیل شده و اتفاق عجیبی برای فوتبال و مدیران فوتبالی ما نیست! استقلال پس از اینکه موفق شد در فصل گذشته طلسم بازیکنان بی‌کیفیت خارجی که به ایران می‌آیند را با تیام بشکند، تنها یک نیم‌فصل توانست او را در ایران نگه دارد و بعد، هرقدر ناز کشیدند و تهدید کردند؛ نتوانستند به بند‌های غیرمعقولانه‌ای که در قرارداد تیام بود، غلبه کنند و او را از دست دادند. استقلال این روز‌ها با مدیریت جدیدش بدهی‌های مدیران گذشته را صاف می‌کند. پروپییچ که توسط منصوریان کنار گذاشته شد و مدیران سابق آن‌قدر برای پرداخت پول او دست دست کردند که وظیفه پرداخت بدهی او به مدیران بعدی سپرده شود! مدیریت مسئولیت‌پذیرانه این مدیران عزیز به همین‌جا ختم نمی‌شود. استقلالی‌ها محکوم به پرداخت هزینه بیش از ۶ میلیاردی به بازیکنی شده‌اند که یک عکس با پیراهن استقلال ندارد! به جای برگه تست پزشکی برای یازالده پیش‌قرارداد فرستادند و او که در تست پزشکی هم رد شده بود، حالا اندازه کل بودجه بعضی تیم‌های شهرستانی از استقلال پول می‌چاپد! استقلالی‌ها پس از شروع لیگ برتر، سه خارجی به تیم‌شان اضافه کردند که تا الان چیز خاصی از آن‌ها ندیدیم. الحاجی گرو، نیومایر و همام طارق عراقی که بهتر از دو خارجی دیگر کار کرده، خارجی‌های امروز استقلال و احتمالاً طلبکاران فردای استقلال هستند. امیدواریم مدیران استقلال به جای اینکه مصاحبه کنند و بگویند فلانی از تیام هم بهتر است و صحبت‌های طنز دیگر، روی دلال‌ها بیشتر کار کنند تا به جای بازیکن، با طلبکار قرارداد نبندند...
