مجتبی جباری که در روزهای اخیر توانست یک بار دیگر خود را به جمع استقلالی ها برساند این روزها حجم وسیعی از خبرهای رسانه های مختلف را به خود اختصاص داده است.در این خصوص صحبت های مختلفی را به زبان آورد.
در این چهارسال آرامش داشتم
این دوری چهار ساله برای من یکسری فواید داشت. در این مدت من و خانوادهام بدون استرس و تنش در آرامش بودیم. همچنین در این چهار سال صاحب دو فرزند پسر شدم.
تماشاگر هویت فوتبال است
در فوتبال تماشاچی هویت یک باشگاه را میسازد. در قطر مسابقات ما شبیه تمرینات بود. با نبود تماشاگر از یک طرف فشار بازی روی ما کمتر بود و از طرف دیگر زیباییهای بازی کاهش پیدا میکرد. در آنجا وقتی با بازیکنان از جو فوتبال در ایران صحبت میکردیم وجود این همه تماشاگر برایشان عجیب بود. بعضی از آنها بازی برابر تیمهای ایرانی را تجربه کرده بودند.
دلم برای استقلال تنگ شده بود
در این سالها دلم برای استقلال تنگ شده بود. بهخصوص وقتی بازیهایش را میدیدم. حضور تماشاگر در دورتادور استادیوم به بازیکن یک انرژی مثبت میدهد.
سال گذشته هم می خواستم برگردم
سالهایی که در استقلال بودم تیم نتایج خوبی گرفت و هواداران هم همواره از من حمایت میکردند. پارسال هم صحبت از بازگشت من بود اما شرایط طوری بود که نمیشد برگردم چون باشگاه الاهلی رضایتنامه من را نمیداد. امسال که قراردادم تمام شد خیلی سریع در مورد مسایل مختلف به جمعبندی رسیدیم تا در خدمت استقلال باشم.
می توانیم به ستاره سوم برسیم
هر کسی که به استقلال میآید دوست دارد درباره گرفتن ستاره سوم صحبت کند. رسیدن به ستاره سوم سخت است اما دور از دسترس نیست. استقلال هر سال برای قهرمانی در لیگ برتر و جام حذفی تلاش میکند. پارسال تیم به مقام نایبقهرمانی رسید. امسال با نفراتی که ماندن و بازیکنانی که اضافه شدند و با کمک باشگاه و کادر فنی و تماشاگران به دنبال کسب قهرمانی در لیگ برتر هستیم که دور از دسترس نیست.
کنار رفتن مهدی از تیم ملی اجحاف بود
مهدی خیلی برای استقلال و تیمملی زحمت کشید و همین موضوع باعث شد تا حواشی زیادی اطرافش باشد. اما خوشحالم مهدی آنقدر از خودش کیفیت نشان داد حاشیهسازیها نتوانست روی او تاثیری بگذارد. کنار گذاشته شدن مهدی از تیم ملی اجحاف بزرگی در حق او بود.
رحمتی از بعضی ها رودست خورد
مهدی از یکسری آدمها رودست خورد و مهرهاش را اشتباهی بازی کرد. مهدی توانایی این را داشت که سالها دروازبان اول تیم ملی باشد و اگر آن اتفاق نمی افتاد رکوردش در تیم ملی دستنیافتنی میشد. خودم یک فوتبالیست هستم و میدانم رسیدن به جایگاه مهدی رحمتی خیلی سخت است. و نیاز به استعداد و زحمت و تلاش زیادی دارد. اگر اجازه میدادند مهدی درون دروازه تیم ملی بایستد تعدا بازیهای ملیاش آنقدر زیاد میشد که رکورد اش دست نیافتنی بود.
او هنوز هم می تواند دروازه بان اول تیم ملی باشد
رحمتی هنوز هم میتواند دروازهبان اول تیم ملی باشد و سالیان سال درون دروازه بایستد. برای دروازهبانهای تیم ملی احترام زیادی قائلم و میدانم کیفیت بالایی دارند اما آن اتفاقها که من هم درگیرش بودم برای مهدی نمیافتاد آنها فرصت حضور در دروازه تیم ملی را پیدا نمی کردند. اما موفقیت بزرگ رحمتی این است که تمام استقلالیها دوستش دارند. به خاطر تمام زحماتی که مهدی در استقلال و تیمملی کشید و تمام فشارهایی که تحمل کرد و میکند به او خسته نباشید میگویم.این صحبت هایی بود که خیلی وقت است میخواهم بازگو کنم و باید آنها را میگفتم.