یکی از دعاهایی که در قرآن کریم به کار رفته و ما انسانها معمولاً از آن در قنوت نماز استفاده میکنیم، «رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً» است، دعایی قرآنی که با بیان آن، بهترین خیرات دنیا و آخرت را از درگاه الهی میخواهیم، اما سوالی که ممکن است برای خیلیها مطرح شود این است که به راستی خیر دنیا و آخرت که این ما انسانها آن را از خداوند درخواست میکنیم، چیست؟
در همین راستا، امام صادق(ع) در حدیثی در بیان مصداق خیر دنیا و آخرت میفرماید:
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً»(بقره/201):
رِضْوَانُ اللَّهِ وَ الْجَنَّةُ فِی الْآخِرَةِ وَ الْمَعَاشُ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ فِی الدُّنْیَا.
امام صادق(ع) در تفسیر آیه «رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً» فرمود:
رضایت خداوند و [ورود به] بهشت خیر آخرت و فراهم بودن زندگی و اخلاق نیکو، خیر دنیا است.
کافی،ج55، ص71