خشایار اعتمادی شب گذشته به بهانه خداحافظیاش از خوانندگی مهمان برنامه پشت صحنه رادیو تهران بود و گفت: اعتقاد من این است که فضای موسیقی امروز ما، فضایی شریف و تمیز نیست. یعنی امکان ندارد که اکثر رسانههای پخش، بدون حمایت و هماهنگی و اطلاع بخشی از مدیران ما به این شکل در انحصار یک عده گزینش شدهای باشند که همانها در فضای مجازی بیشتر عرصهها برای اطلاع رسانی و کنسرتها را در اختیار دارند.
اخبار فرهنگ و هنر- اعتمادی ادامه داد: اگر خواننده متعلق به خودشان باشد، شرایط را برایش مهیا میکنند که در هر سال هزار کنسرت برگزار کند و تور اروپا و تور آمریکا داشته باشند. این قضاوت با مردم است که آیا کسانی که برای برگزاری کنسرت پاپ به خارج میروند، نمایندگان محق و شایسته موسیقی پاپ داخل کشور هستند؟
وی افزود: وقتی که من وارد این حرفه شدم، برای پخش آثار فقط صداو سیما و لاله زار بود. صدا و سیما با 4 اولویت بندی حمایت، هدایت، کارشناسی و ممیزی فضا را برای موسیقی پاپ باز کرد. بدون رودربایستی باید گفت که کسی که خطر مواجهه مردم با موسیقی پاپ به جان خرید، صدا و سیما بود.
این هنرمند در بخش دیگری از گفتگو با رادیو تهران مطرح کرد: فقط بحث خشایار اعتمادی نیست. هنرمندهایی در این سطح، الان دارند به شکل بازیچه در کما قرار میگیرند. سالی 4-5 شب برایشان کنسرت میگذارند که فقط باشند. نمیخواهم اسم بیاورم اما هنرمندهای دیگری داریم که هیچ کدام از قابلیتهاب آنان را ندارند و روزی 2 بار اجرا میکنند.
وی بیان کرد: ما در موسیقی کسوتهای مختلف داریم. نمیگویم همه مدیران، بی شک بخشی از مدیران موسیقی ما، بخش اقتصادیشان به بخش فرهنگشان خیلی اولویت دارد. درباره این که دستشان با دیگران در یک کاسه است، قضاوت نمیکنم. بخش کاریزماتیک مدیریت ما، متاسفانه اولویت فرهنگ نداشته اما اولویت اقتصاد فرهنگ را داشت و به صورت گزینشی یکسری افراد را به عنوان کاسبی انتخاب کرد که حتی آنها هم به نظر من تهیه کنندههای موسیقی نیستند. تهیه کننده موسیقی باید بداند که کاری را که در آن سرمایهگذاری میکند، در واقع سودش اندیشه سازی و فرهنگ سازی برای جامعه است.
خشایار اعتمادی در بخش دیگری از این گفتگوی رادیویی گفت: اگرمحتوای شعرهای موسیقی ما را ببینید، گاهی از سطح محاوره جامعه نیز پایینتر است. به لحاظ ساختار موسیقایی هارمونیهای خاص، سازهای آکوستیک، ملودیهای خاص و ... نمیبینید.
در این برنامه خشایار اعتمادی در پاسخ به پرسش یکی از مخاطبان که چرا از ایران نرفتید، گفت: من دو بار برایم فرصت بود که از ایران بروم اما نرفتم. من مملکتم را دوست دارم. من اعتقاداتم را دوست دارم. اگر یک روز مجبور شوم به خارج از کشور بروم، به هیچ وجه برای خوانندگی از ایران نخارج خواهد شد.