پیام دهکردی بازیگر نقش مایکل هاشمیان (جیسون رضائیان) در سریال گاندو در خصوص حضورش در این سریال گفت: سریال "گاندو" در مورد یکی از شخصیت های تاریخ معاصر ما ساخته شده است، من هم به دلیل این که احساس کردم این نقش پیچیدگی های خاصی دارد و چالش های زیبایی را برای من به عنوان بازیگری که همیشه دغدغه کار متفاوت داشته به روی چشم من باز می کند، پذیرفتم و طبیعتا هرکاری که در آن شرکت می کنید منتقدینی دارد و دوست دارانی هم دارد؛ کار گاندو به دلیل این که در حوزه دسته بندی کارهای استراتژیک و امنیتی قرار می گیرد، حساسیت ها و بازخوردهای متفاوتی می تواند داشته باشد.
اخبار فرهنگ و هنر_ وی افزود: امثال این برخوردها را قبل از این که در سریال بازی کنم حدس می زدم که اتفاق بیفتد و در حین و بعد از پخش سریال هم بازخوردهای مختلفی را دیده ام که عده ای مثبت و عده ای منفی سریال را نقد می کنند، متاسفانه آن چیزی که بخش تلخ ماجراست این است که همواره یک سری از جریان ها تلاششان این است که هنرمندان را برای خودشان مصادره کنند، واقعیت این است که این بازخوردها ی منفی و مثبت آن جایی که تبدیل به مصادره کردن هنرمند برای یک جریان خاص شود بزرگ ترین خطای استراتژیک آن جریان هاست، بنده و هیچ هنرمند دیگری متعلق به هیچ جریان و خط فکری نیستیم، ما متعلق به تک تک این مردم هستیم و همه سال های عمرم من برای این مردم بوده نه برای بخشی از مردم، برای همه مردم بوده است.
بازیگر سریال گاندو اظهار داشت: بازخوردها برای من قابل پیش بینی بود اما هرانسانی آزاد است که دیدگاه خودش را مطرح کند و ما هم موظفیم که تبری بجوییم و بگوییم که متعلق به سرزمین و مردممان هستیم و متعلق به هیچ جریان سیاسی نیستیم.
دهکردی خاطرنشان کرد: برای من تهدیدی وجود نداشته است، زندگی عادی ام را ادامه می دهم، انتقادهای فراوانی را در این مدت دیده ام و گفته اند که چرا در سریال گاندو بازی کرده ام و نباید بازی می کردم، یک عده هم معتقد بودند که کار خوبی انجام داده ایم، تهدیدی هم اگر بوده بصورت جدی نبوده و نمی توان به آن استناد کرد.
وی ادامه داد: این انتقاد ها از همه جا بوده است، یعنی هم از جانب هنرمندان و مردم و هم از سوی مسئولین مورد انتقاد قرار گرفته ام، برایم جالب است که در این سال ها کمتر کاری بوده که این همه تکثر در آرا رقم زده باشد، عمده آثار معمولا بخشی از طیف های جامعه را در برمی گیرند، اما گاندو تکثر عجیبی را ایجاد کرده است، خیلی از مردم معتقدند و می گویند کار خوبی کردید که به سراغ مسئولان دزد رفتید، خیلی ها هم معتقد بودند و می گفتند شما به عنوان هنرمند نباید با جریان های سیاسی کار کنید؛ همه جور دیدگاهی را در این مدت دیدیم، این نقطه قوت این کار است و من بابت آن خدا را شکر می کنم.
بازیگر سریال شهریار اذعان داشت: رسانه ملی ما در سریال گاندو برای اولین بار آمد و شان ملی بودن خودش را ایجاد کرد، ما رسانه ای داشتیم که طی سالیان زیادی مخصوص درصد قلیلی از جمعیت ایران بود، رسانه ملی خیلی وقت ها واقعیت هایی که در جامعه وجود داشت را به مردم نمی گفت، رسانه ای بود که نزدیک انتخابات همه مردم را نشان می داد و وقتی که انتخابات تمام می شد، به یک رسانه تک صدایی تبدیل می شد؛ با ساخته شدن سریال گاندو و پخش آن همه مردم دچار شوک و ناباوری شدند و همینطور افرادی که نوک پیکان به سمت آن ها بود هم شوک می شوند؛ مردم ما ناباورانه گاندو را تماشا کردند چون اصلا باور کردنی نبود که چنین مسائلی در گاندو از طریق صداوسیما پخش شود؛ همه باید با سعه صدر با چنین مسائلی برخورد کنند تا سریال های تندرتر و صریح تری نسبت به سریال گاندو ساخته شود، واقعیت این است که مردم می بینند از کسانی که به آنها اعتماد کرده اند دارند خیانت می بینند، این مسئله ای ساده نیست، این را هم باید در نظر بگیریم که تمام مشکللاتی که وجود دارد متوجه دولت آقای روحانی نیست و عقل سالم این را نمی پذیرد، بر این دولت حتما ایراداتی وجود دارد اما نمی توان گفت که تمام مشکلات از جانب این دولت است.
دهکردی: سعی کردم نقش مایکل هاشمیان را طوری بازی کنم که مردم بفهمند دزد و خائن نه شاخ دارد و نه دم
وی با اشاره به این که در تمام دنیا سینما و فیلمسازی در خدمت حکومت و منافع ملی است ما در ایران این افراد مورد هجمه قرار می گیرند و فیلم هایی از این دست بسیار کم ساخته می شود گفت: حکومت باید بستری فراهم کند که چنین فیلم هایی ساخته شود، فیلم هایی که در جهت حفظ منافع ملی و برای نظام باشد؛ وقتی که این بستر فراهم نیست طبیعتا آثاری هم تولید نمی شود، بسیاری از آثاری که در سینما وتلویزیون ایران به جنسی که مرسوم به آثار سفارشی و کارهای حکومتی برشمرده می شوند، عمدتا توسط فیلمسازانی ساخته می شوند که این امکان تنها برای آنها مهیا بوده است، یعنی هرکسی نمی تواند چنین آثاری تولید کند؛ نظام باید این شرایط را فراهم کند که فیلم هایی این چنین ساخته شود تا هنرمند بتواند جسورانه وارد شود؛ این آثار نباید فقط برای ستایش ساخته شود، بلکه باید نقدها را هم بگوید، به نظر من گاندو به این دلیل موفق بود که نقد می کرد و در دل آن ستایش هم می کرد که به عنوان مثال سربازانی هستند که به صورت گمنام شب و روز جانفشانی می کنند تا امنیت کشورمان را تامین کنند.
دهکردی بیان کرد: هیچ چیزی به اندازه سینما و تئاتر نمی تواند اثرگذاری داشته باشد، مردم از نصیحت شدن خسته اند، خود مقام معظم رهبری می فرمایند "تئاتر فراتر از منبر است". این بستر باید فراهم باشد که هنرمند بتواند کار نقادانه انجام دهد، ما در حوزه فرهنگ مدیریت درست نداریم و فقط مدیریت سلیقه ای داریم، وقتی فرهنگ مملکتی درگیر دیدگاه سلیقه ای شود اسیب می بیند؛ برای فرهنگسازی باید برنامه ریزی و هزینه کرد، فرهنگ سازی زمان می برد و به تدریج اتفاق می افتد؛ شما می توانید از همسایهتان پول قرض بگیرید اما نمی توانید فرهنگ قرض کنید.
وی در ادامه افزود: صداوسیما اگر باهوش باشد، ساخت سریال گاندو را به فال نیک می گیرد و شروع به ساختن سریال هایی از این دست می کند، سریالی که برای 80 میلیون ایرانی، نه برای 2 میلیون ایرانی باشد؛ مردم چرا می روند سریال های مبتذل و مزخرف ترک را نگاه می کنند؟ چون رسانه ملی نتوانسته آن امنیت را برایشان رقم بزند و ذائقه مردم را ارضا کند.
این بازیگر کشورمان اظهار داشت: هیچ کس و هیچ مسئولی حق ندارد به مردم خرده بگیرد که چرا از شرایط راضی نیستند و منتقد هستند؛ شمایی که مسئولید و یک گوشه به صندلی تان تکیه داده اید، هویتتان را از مردم گرفته اید، اگر این مردم نبودند الان این مملکت با این کیفیت رو پایش نایستاده بود؛ میلیاردها میلیارد توسط همین مسئولان دزیده می شود اما مردم زیر فشار قرار می گیرند و باید آن را تحمل کنند؛ سال های سال جنگ شد، آن کس که فرزندش را دو دستی تقدیم کرد مردم بودند نه مسئولینی که الان آن بالا نشسته اند و گلایه می کنند که چرا مردم آنها را نقد می کنند؛ خب مردم حق دارند.
دهکردی در پایان در مورد نقشی در سریال گاندو بازی کرد گفت: سعی کردم نقش مایکل هاشمیان را طوری بازی کنم که مردم بفهمند دزد و خائن نه شاخ دارد و نه دم، کسی که دارد در کنار ما زندگی می کند ممکن است همین قدر "گوگولی مگولی" باشد و می تواند دزد و جاسوس باشد.