این روزها پدیده فیلمسوزی بیش از هر چیز در سینمای ایران به چشم میخورد. پدیدهای که به اکران تعداد زیادی اثر سینمایی در یک زمان واحد انجامیده و باعث فروش پایین اکثریت این آثار میشود.
فیلم سینمایی "گامهای شیدایی" نمونه واضحی از عدم برنامهریزی در اکران سینمای امروز است. فیلمی که از حضور بسیاری از چهرههای سینمایی بهره میبرد اما آمار بسیار ناراحت کنندهای را در گیشه برای خود به ثبت رسانیده است.
محمدرضا شریفینیا، جمشید هاشم پور، لوریت حنینو، فخرالدین صدیق شریف و کورش تهامی از جمله بازیگرانی هستند که در این فیلم به ایفای نقش پرداخته اند و مشخصاً ساخت این فیلم برون مرزی هزینه بالایی داشته است.
حال گامهای شیدایی پس از دو هفته اکران یک میلیون و سیصد هزار تومان فروش کلی داشته است. که اگر میانگین قیمت بلیت را پانزده هزار تومان تصور کنیم به عدد هشتاد و نه مخاطب خواهیم رسید. رقمی که به اندازه یک سانس کامل سینما نیز نیست.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: جولیا به خدمت ارتش ایالات متحده درآمده و تلاش دارد مدارکی که در حین انجام وظیفه در این کشور به دست آورده به دوست خبرنگار خود برساند. در جریان این اتفاقات یکی از پردههای سناریو آزادسازی عراق به تصویر کشیده میشود.
حال باید دید با توجه به موضوع مهم این فیلم آیا بهتر نبود به جای سوختن و هدر دادن آن در سینماها این اثر سینمایی در تلویزیون به نمایش در آید. آیا بار یکبار پخش در تلویزیون این فیلم آماری بهتر از 89 نفر را کسب نمیکرد.
میل کلی تمامی تهیه کنندگان و مسئولین پخش به اکران آثار سینمایی، آن هم به هر قیمتی و در هر زمان ممکن باعث شده تا این عوامل بسیاری از راههای پخش همچون شبکه نمایش خانگی و تلویزیون را فراموش کرده و موفقیت را تنها در اکران سینمایی بدانند. اتفاقی که این روزها به وضوح نشان داده عاقبتی جز شکست ندارد.
حال باید دید که در سینمای امروز که از میان چهل و هشت فیلم اکران شده شش فیلم زیر صد میلیون تومان؛ پنج فیلم زیر دویست میلیون تومان، پنج فیلم زیر سیصد میلیون تومان و پنج فیلم زیر پانصد میلیون تومان فروخته اند، آیا اکران تعداد زیاد آثار بدون برنامه ریزی اتفاقی به نفع سینمای امروز است یا خیر.