بازیگر و کارگردان تئاتر است، اما در سینما و تلویزیون هم نقشهایی را به عهده گرفته و بخوبی آنها را اجرا کرده.
مدرس دانشگاه سوره است و چند مجموعه شعر هم منتشر کرده است. شکر خدا گودرزی، سالهاست در حوزه فرهنگ و هنر فعال بوده و اکنون معاون خانه تئاتر است و با بازیگران زیادی حشر و نشر دارد برای همین وقتی درباره چگونگی انتخاب بازیگران برای فیلمهای سینمایی و سریالهای تلویزیونی صحبت میکند، نمیتوان حرفهای او را بیاساس دانست.
گودرزی که در سریال معمای شاه نقش امام راحل را بازی کرد، معتقد است که بیشتر نقشها در اختیار چند بازیگر است و به بقیه یا نقشهای فرعی میرسد یا هیچ نقشی.
این بازیگر میگوید: بیشترکارگردانانی که با تلویزیون همکاری میکنند، آثار همکاران خود را تماشا نمیکنند به همین دلیل نمیدانند یک بازیگر چقدر برای یک نقش زحمت کشیده و در اجرای آن خلاقیت نشان داده است. با این بازیگر همصحبت شدیم تا خاطراتش از بازی در نقش امام (ره) در سریال معمای شاه را مرور کنیم، اما گفتگو به سمت دیگری رفت و گودرزی حرف دل خیلی از بازیگران را گفت.
این روزها بیشتر بازیگران این گلایه را مطرح میکنند که بیشتر نقشها در اختیار چند بازیگر است که اصطلاحا به آنها ستاره میگویند! به هرحال ستارهها هم حتما توانایی یا لایی دارند که میتوانند نقشها را تصاحب کنند؟
انگار امروزه، بازیگری به همه چیز احتیاج دارد جز توانایی و استعداد بازیگری! بیشتر آنهایی که مدام در آثار مختلف دیده میشوند، تواناییهایی بجز توانایی بازیگری دارند و این «توانایی» بیشتر مورد توجه است! علاوه بر این مشکلات حرفه بازیگری روزبهروز بیشتر میشود؛ وقتی کار میکنی، دستمزد را آنقدر کم یا دیر میدهند که باز هم ما با مشکل روبهرو میشویم. من در خانه تئاتر مستقر هستم و بازیگران زیادی را میبینم که از نقشفروشی شاکی هستند. مهم نیست که فرد توانایی بازیگری دارد یا نه، مهم این است که او بتواند از طریق لابیهایش نقش را بگیرد، مدیر برنامه برخی از بازیگران، برنامهریز کارهای سینمایی و تلویزیونی هستند و همین کافی است تا مسائل پشت پرده شکل بگیرد یا آنقدر پول داشته باشد که بنا به اندازه نقش هزینه کند و نقش را بخرد!
نقش امام در سریال معمای شاه چگونه به شما رسید؛ البته ناگفته نماند که در زمان پخش این سریال که تصویربرداری آن چندین سال طول کشید و طبق شنیدهها بودجه خوبی هم داشت، شبیه حرفهایی که الان خود شما درباره دیگران میگویید، شنیده میشد که مثلا فلان بازیگر چگونه برای این سریال انتخاب شده است!
من هیچ آشنا و لابی برای حضور در این سریال نداشتم. آقای ورزی بازی مرا در تئاتر دید و مرا برای بازی در نقش امام راحل انتخاب کرد. آقای خلج که طراح گریم سریال بود در اولین مواجهه با من گفت: نمیتوان با گریم مرا شبیه امام خمینی (ره) کرد، اما آقای ورزی اصرار داشت که اینکار انجام شود و آقای خلج استادانه از پس کار برآمد. اصالتا بروجردی هستم و تا به اینجا با سختی و رنج بازیگری را ادامه دادهام. با رتبه اول از دانشگاه و رشته تئاتر فارغالتحصیل شدم. نشان درجه یک بازیگری دارم، برای کارم زحمت کشیده و تلاش کردهام. در حوزه تئاتر ممارست زیادی داشته و دارم. بجز سریال معمای شاه در سریال شهرزاد هم بازی کردهام...
اول در سریال معمای شاه بازی کردید بعد برای بازی در شهرزاد انتخاب شدید...
قبل از بازی در سریال شهرزاد با آقای فتحی در سریالهای همسایهها و شب دهم همکاری کردم. آقای فتحی سالهای زیادی است مرا میشناسد و دوستی ما به تئاتر برمیگردد و ربطی به تلویزیون ندارد.
بعد از معمای شاه انتظار داشتید برای نقشهای بهتری سراغتان بیایند و پرکارتر شوید؟
انتظار بجایی بود! آن نقش و ظرافتهایی که داشت خیلی از نظرها را به خود جلب کرد. اما با سریال معمای شاه خوب رفتار نشد و بیشتر جناحی به آن نگاه کردند. واقعیت این است بازیها دیده نشد! برای خیلی از کارها این اتفاق رخ میدهد؛ متاسفانه بیشتر کارگردانان تلویزیون، آثار همکاران خود را تماشا نمیکنند! برای همین نمیدانند که بازیگران چه تواناییهایی دارند، حتی برخی از بازیگران را نمیشناسند! چون فقط کار خود را تماشا میکنند.
سخت است که بازیگر باشی و اصطلاحا به بیکاری بخوری؛ چرخ زندگی متوقف میشود...
دقیقا! بسیاری از بازیگران بیکار هستند و فقط چند بازیگر همزمان در سه، چهار تا کار بازی میکنند. آثار زیادی تولید میشود، اما بازیگران براساس تواناییهایشان انتخاب نمیشوند. من برای بازی در نقش امام راحل و نقش باقرخان در سریال ایراندخت خیلی تلاش کردم، اما واقعیت این است که زحمتم دیده نشد؛ این تبعیض اصلا خوب نیست! گاهی نقشهایی پیشنهاد میشود که اصلا دوست ندارم آنها را بازی کنم، چون برای من که سالهاست در این حوزه فعال هستم، کوچک است. بیکاری را تحمل میکنم، اما هر نقشی را قبول نمیکنم.
با همه اینها نقش امام (ره) که شما آن را بازی کردید، یکی از نقشهای ماندگار است.
بله! به همین دلیل خودم را موظف کردهام که از خودم مراقبت کرده و به عنوان یک بازیگر، شأن خودم را حفظ کنم و هر نقشی را بازی نکنم. برخی از نقشها را میبینم و آرزو میکنم کاش بازیگر آن نقش بودم، اما خیلی از نقشها هم هست که اصلا دوست ندارم بازیگر آنها باشم. در سریالی به نام «چاهپنجاه» به کارگردانی آقای اصغر هاشمی بازی میکردم، اما کار نیمهتمام ماند! نمیدانم چرا تولید کاری به آن خوبی که هم کارگردان کار بلدی داشت و هم در راستای حمایت از تولید ملی بود، متوقف شد. آقای هاشمی یکی از بهترین کارگردانان سینما و تلویزیون ایران است که در کارنامه خود آثار موفقی مانند زیربامهای شهر، مهریه بیبی، آپارتمان و یک مشت پرعقاب را دارد، اما چندین سال است بیکار است! چرا نباید کارگردانی مانند او فیلم سینمایی یا سریال تلویزیونی بسازد!