شبنم قلی‌خانی متولد سال ۱۳۵۶ در تهران است. وی در دانشگاه رشته تئاتر خوانده و چندین سال است که عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد ایران است و به آموزش بازیگری و تئاتر می‌پردازد.
وی فعالیت بازیگری‌اش را بازی در تئاتر آنتیگونه آغاز کرد و به صحنه تئاتر شهر رفت، سپس شهریار بحرانی از او برای بازی در فیلم سینمایی «مریم مقدس» دعوت کرد و به چهره‌ای شناخته‌شده تبدیل شد.
قلی‌خانی پس از آن در فیلم‌ها و سریال‌هایی همچون «عطش»، «خاطره» و «پنجشنبه آخر ماه»، «اولین شب آرامش»، «سال‌های برف و بنفشه»، «نردبانی به آسمان» و «سرزمین کهن» بازی کرد.
وی نویسندگی و کارگردانی چند فیلم کوتاه و مستند را نیز برعهده داشته و هم اکنون در سال ۹۷ نیز بازی در یک نمایش کمدی به نام «دپوتات» به کارگردانی اتابک نادری را قبول کرده و از نوروز به صحنه تئاتر شهرزاد رفته است.
خانم قلی‌خانی چطور شد که فعالیت هنری خود در سال جدید را با تئاتر آغاز کردید و به نمایش آقای نادری پیوستید؟
اصولا همیشه دوست دارم در سال یک یا دو کار تئاتر داشته باشم و خوشحالم که امسال از هفتم فروردین با دپوتات به صحنه تئاتر رفتم. زمانی که این کار به من پیشنهاد شد، چون در ژانر کمدی بود و من هم کار کمدی نکرده بودم آن را قبول کردم، اما در طول تمرینات متوجه شدم که کار کمدی خیلی دشوار است و از ژانر جدی خیلی متفاوت می‌شود، هر چند به نظر ساده بیاید، چرا که دیالوگ‌ها باید سرضرب و بدون هیچ مکث و معطلی و با تمرکز بالا گفته شود؛ بنابراین خوشحال هستم که در این گروه حرفه‌ای با کارگردانی اتابک نادری و متنی قوی که ترجمه شده کار کردم. این نمایشنامه توسط محمد نادری دراماتورژ شده و، چون کار قبلا اجرا شده بود کارگردان تکلیفش با کار و بازیگران و متن مشخص بود بنابراین خیلی زود به نتیجه رسیدیم چرا که سال گذشته نیز این کارگردان با بازیگران دیگری نمایش را به صحنه برده بود بنابراین مشکلی از این جهت نداشتیم.
به نظر من اینکه در دوران سختی‌ها ما به مشکلات بخندیم و مردم هم با همه مشکلاتشان بخندانیم اتفاق خیلی خوبی است چرا که خندیدن بر هر چیز خوب است هر چند مشکلات وجود داشته باشد.
شما در حال حاضر سریال «آنام» را هم در تلویزیون در حال نمایش دارید، آیا فیلمبرداری سریال و تمرینات و صحنه نمایش تداخلی با هم نداشتند؟
خب بخشی از فیلمبرداری آنام با تمرینات من همزمان شد، بنابراین هر شب بعد از فیلمبرداری سر تمرینات تئاتر می‌رفتم و آخر شب برمی‌گشتم. به هر حال، چون کار را دوست داشتم، توانستم هر دو را با هم به انجام برسانم.
هر دوی این کار‌ها دو ژانر با دو کاراکتر متفاوت بود که فکر می‌کنم برای مخاطب هم جالب باشد، شب‌ها مرا در یک نقش دیگری در سریال شبکه سه و روی صحنه تئاتر هم با یک نقش دیگر ببیند.
نمایش دپوتات و نمایش‌هایی از این دست که کمدی اجرا می‌شود، می‌تواند چیزی به فرهنگ مردم اضافه کند؟
بله صد در صد همینطور است. خط اصلی این نمایش درباره دروغ گفتن و مسائلی است که در جامعه امروز به نوعی با آن درگیر هستیم.
مخاطب این نمایش همچنان که به آدم‌هایی که به هم دروغ می‌گویند و فکر می‌کنند سر هم را کلاه گذاشته‌اند، در حالیکه سر خودشان کلاه رفته است.
به نظر من کاراکتر‌ها مابه‌ازای بیرونی دارند و مخاطب با هوش تئاتر هم این را به خوبی خواهد فهمید.
وضعیت امروز تئاتر را چطور می‌بینید، آیا آینده تئاتر را خوب ارزیابی می‌کنید؟
درباره وضعیت امروزی تئاتر باید بگویم که امروز فکر می‌کنم در تهران ۸۵ اجرا هر شب در سالن‌های مختلف کوچک و بزرگ، دولتی و خصوصی به صحنه می‌رود و این‌ها در ساعت‌های مختلف اجرا می‌شوند و جوانان و با سابقه‌ها در کار هستند.
اینکه جریان تئاتر در حال رشد است و چرخ آن می‌چرخد، خیلی اتفاق خوبی است، اما اینکه آیا کیفیت همه این کار‌ها مطلوب است، جای بحث و بررسی دارد و من تخصصی در این رابطه ندارم که نظر کارشناسی بدهم.
اما این نکته را باید بگویم که در کنار همه این اجراها، هم اجرای خوب و هم ضعیف و متوسط هست و معمولا تماشاچی هم خیلی از کار‌ها را می‌بیند و خودش تصمیم‌گیری می‌کند که کدام با کیفیت و کدام بی کیفیت است؛ بنابراین فکر می‌کنم این اتفاق خوبی است که ما کار‌های بیشتری در هر ژانری بر صحنه داشته باشیم هنرمندانمان هم خوشحال‌تر هستند و تماشاچی هم می‌تواند دست به انتخاب بزند و کار خوب را از بی کیفیت تشخیص دهد، امیدوارم کیفیت همه کار‌ها به یک حد مطلوبی برسد.
نمایش دپوتات قرار است تمدید هم بشود؟
از تمدید کار در ماه‌های آتی بی خبر هستم، اما فکر می‌کنم تا اواسط اردیبهشت کار ما اجرا خواهد شد.
