بابک میرزاخانی، آهنگساز فیلم سینمایی «کوپال» در خصوص نحوه همکاری خود با این پروژه گفت: این اولین همکاری من با کاظم ملایی نبود، از ششمین فیلم کوتاه این کارگردان با نام «لطفا از خط قرمز فاصله بگیرید» با وی همکاری داشتم و غیر از همکار بودن، دوستان خوبی هستیم. من نه تنها اطمینان بلکه افتخار هم کردم که موسیقی اولین فیلم بلند سینمایی کاظم ملایی را بسازم. در طول این مدتی که با وی کار می کردم زبان یکدیگر را فهمیدیم و به یک نقطه فهم مشترک رسیدیم. می دانم ملایی برای فیلم هایش چه چیزی مد نظرش است و وی نیز به من اطمینان دارد. لذا کار کردن با هم کار چندان مشکلی نبود. مگر اینکه جایی به مشکل فهم بُردار حسی یک صحنه برخورد کنیم.
وی ادامه داد: البته کار کردن با کاظم ملایی بسیار دشوار است چرا که وی بسیار سختگیر است، این کارگردان جزو سختگیرترین کارگردانانی است که من با آنها کار کرده ام اما در کل این سختی در کنار خود نوعی لذت هم دارد و من به این همکاری افتخار می کنم و از کار کردن با وی لذت می برم. امیدوارم این همکاری ها ادامه پیدا کند و من باعث شوم فیلمی که کاظم می سازد تا حدودی به لحاظ موسیقی ساپورت شود.
میرزاخانی در مورد موسیقی هایی که در فیلم «کوپال» بکار رفته است، عنوان کرد: به جز یک دو سکانس که شخصیت اصلی در حال گوش کردن موسیقی است، بقیه موسیقی های فیلم کار بنده بود. آن موسیقی ها که دکتر کوپال گوش می داد را هم با مشورت یکدیگر انتخاب می کردیم که هم با فضای فیلم متناسب باشد و هم بحث کپی رایت آن را در نظر گرفتیم.
وی ادامه داد: «کوپال» در عین اینکه ظاهر ساده ای دارد، پیچیدگی های بسیاری دارد، بسیار مهم است که برای چنین فیلمی چطور موسیقی بسازیم. چیزی که به ذهنم رسید این بود که تا جایی که می شود موسیقی را مینیمال کرده و صدای سازها را کم کنم و موتیف های کوتاهی که بتوان این سادگی و در عین حال پیچیدگی را القا کرد. راهکاری که به نظرم آمد این بود که به سمت تک ساز و مینیمال کردن موسیقی برویم که فکر می کنم این راهکار جواب داد.
این آهنگساز توضیح داد: برخی از فیلم ها هستند که ساختار ناتورالیست دارند و یا اصلا احتیاجی به موسیقی ندارند. ولی فیلمی که سوررئال است ممکن است به موسیقی بیشتری احتیاج داشته باشد. به طور کلی بین سینمای بدنه و تجربی، برای ساخت موسیقی در سینمای تجربی دستم بازتر است چون خودم اهل تجربه کردن هستم و به این علاقه دارم که از جهات مختلف به موضوعی نگاه کنم. موسیقی فیلم های تجربی برای من راحت تر و خوشایند تر است. سینمای بدنه قواعد نانوشته و از پیش تعیین شده ای در دل خود دارد که شما هر چقدر هم که نوگرا باشید باید این قواعد را رعایت کنید. می توان این موارد را یاد گرفت ولی دست و پاگیر است. موسیقی فیلم های تجربی به شما این امکان را می دهد که چیزهای جدید را تجربه کنید.
میرزاخانی در پایان مهم ترین ویژگی فیلم «کوپال» را جسارت دانست و گفت: همین که یک کارگردان در فیلم اول خود چنین کاری کرده و فیلمی تک پرسوناژ با یک لوکیشن واحد ساخته، واقعا جسارت می خواهد. خود فیلم هم به لحاظ بصری و زیبایی شناسی و روند پیشرفت داستان و ریتم یکی از خوش ساخت ترین فیلم های این چند وقت سینمای ایران است. حداقل این است که با یک فیلم خاص طرفیم که یک سری خوششان می آید و یک سری خوششان نمی آید. با این حال همه در اینکه این فیلم، فیلم خاصی است اتفاق نظر دارند. این از نکات بارز «کوپال» است.
