امیرحسین علم الهدی مدیر اجرایی و دبیر شورای سیاستگذاری گروه سینمایی «هنر و تجربه» درباره برنامه های این گروه سینمایی در سال جاری بیان کرد: «هنر و تجربه» کماکان پس از چهار سال گذشته به یک ثباتی رسیده است و امسال هم مثل سالیان گذشته پذیرای فیلمسازان مستعد سینمای ایران خواهد بود تا این افراد بتوانند فیلم های بدیع خود را در سینمای «هنر و تجربه» به نمایش بگذارند.
وی افزود: «هنر و تجربه» در روزهای نخست سال جدید برای اولین بار فیلم های کوتاه را به نمایش گذاشت به این صورت که با یک مدیریت درست، ۵ تن از فیلمسازان یکدیگر را پیدا کرده، باهم همزبان شدند و توانستند یک تجربه خوب را رقم بزنند و با توجه به اینکه علاقه مندان گسترده ای به فیلم کوتاه در سراسر کشور وجود دارد تجربه موفقی از آب درآمد.
مدیر گروه سینمایی «هنر و تجربه» با اشاره به کمپین هایی که برای تماشای فیلم های کوتاه راه افتاد، توضیح داد: در حال حاضر به طور تقریبی ۱۵ کمپین با اعضایی بیش از هزار نفر در شهرهای مختلف ایران داریم که علاقه مند به تماشای فیلم ها هستند و با هماهنگی هایی که انجام دادیم این آثار در بیش از هشتاددرصد شهرها به نمایش درآمدند، یا در حال اکران هستند و یا در آینده به نمایش گذاشته می شوند. ضمن اینکه سانس هایی که به این فیلم ها تعلق گرفته تقریبا همه پر بوده اند و اتفاق مهم اینکه فیلم های کوتاه در سالن هایی به نمایش در آمده اند که ظرفیت بالایی دارند.
علم الهدی اضافه کرد: این تجربه نشان داد «هنر و تجربه» سینمایی است که فیلمسازان آن باید برای دیده شدن آثارشان کمک کنند و به طور کلی برنامه های ما به گونه ای طراحی شده است که باید مشارکت فیلمسازان وجود داشته باشد. تجربه در این چهار سال نشان داده که هرگاه هر فیلمسازی کارهای فیلمش را دنبال کرده است و ما به عنوان پشتیبانی کننده آنها را کمک کرده ایم، آن اثر دیده شده است، البته طبیعی است که خیلی از فیلمسازان علاقه ای به فعالیت در حوزه تبلیغات و پخش نداشته باشند.
مدیر اجرایی و دبیر شورای سیاستگذاری گروه سینمایی «هنر و تجربه» با اشاره به اینکه نمایش آثار کوتاه تجربه خوبی بود، اظهار کرد: این تجربه درس خوبی را حتی به خود من داد مبنی بر اینکه پتانسیل عظیمی در شهرهای کشور موجود است و ما باید به طور جد وارد به فعلیت رساندن این پتانسیل ها شویم و بتوانیم سینمای هنری و تجربی را که یک بال دیگر سینمای ایران است، تقویت کنیم. من همچنان معتقدم سینمای ایران ۲ بال دارد؛ یک بال اقتصادی و یک بال هنری و هر موقع این ۲ بال بتوانند مکمل هم باشند و به درستی به وظایف خود عمل کنند سینمای ایران می تواند روزهای خوبی را رقم بزند.
وی ضمن بیان این خبر که نمایش فیلم های کوتاه ادامه پیدا می کند، توضیح داد: در نظر داریم شهرهای دیگری را به ظرفیت نمایش آثار کوتاه اضافه کنیم چراکه ما معتقدیم حتما باید به شهرهای دیگر توجه کنیم و همانطور که در چهار سال گذشته در حدود ۱۵ شهر فیلم های «هنر و تجربه» را در اختیار علاقه مندان گذاشتیم امیدواریم امسال هم بتوانیم این ۱۵ شهر را به ۳۰ یا ۴۰ شهر برسانیم. بچه های فیلم کوتاه این پتانسیل را دارند که ما بتوانیم با همراهی آنها این افزایش را داشته باشیم و آثار این گروه سینمایی را به صورت محدود و در صورت امکان در سالن های اختصاصی به نمایش بگذاریم تا افراد بتوانند فیلم های روز سینمای ایران و جهان را روی پرده سینما ببینند و با این روش ایجاد پاتوق های فرهنگی را در دستور کار قرار بدهیم تا بحث های فرهنگی هرچه بیشتر به سطح جامعه کشیده شود و جوان ها در این پاتوق به گفتگو درباره فیلم ها و مسایل فرهنگی بپردازند. فکر می کنم این دستاورد مثبتی نه تنها برای سینمای ایران بلکه برای سیاست های فرهنگی و هنری ایران می شود.
در نظر داریم شهرهای دیگری را به شهرهای نمایش دهنده آثار کوتاه اضافه کنیم چراکه ما معتقدیم حتما باید به شهرهای دیگر توجه کنیم و همانطور که در ۴ سال گذشته در چیزی حدود ۱۵ شهر فیلم های «هنر و تجربه» را در اختیار علاقه مندان گذاشتیم امیدواریم امسال هم بتوانیم این ۱۵ شهر را به ۳۰ یا ۴۰ شهر برسانیم علم الهدی درباره برنامه ریزی این گروه سینمایی برای اکران دیگر آثار کوتاه عنوان کرد: ما در نظر داریم یک پکیج دیگر از آثار کوتاه را به نمایش بگذاریم تا این پتانسیل در کنار سینمای داستانی و مستند به فعلیت برسد و بتوانیم فیلم های کوتاه جریان ساز را داشته باشیم. این پنج فیلمی که در روزهای نخست امسال به نمایش در آمد آثار سالیان گذشته بود و امیدوارم ۵ فیلم کوتاه دیگر انتخاب کنیم و با مشارکت فیلمسازان در اختیار علاقه مندان بگذاریم. این را هم باید بگویم که هر ۵ کارگردان آن ۵ فیلم به معنای واقعی برای آثارشان وقت گذاشتند برای مثال به شهرهای مختلف رفتند و در فضای مجازی هم به صورت جدی حضور داشتند.
وی اضافه کرد: سیاستگذاران فرهنگی باید یادشان باشد ضمن توجه به اقتصاد سینما و سلایق عام به زوایای دیگر هم فکری کنند زیرا ما در حال حاضر ده ها هزار علاقه مند به سینمای کوتاه و هنری و تجربی داریم بنابراین جزو وظایف سینمای «هنر و تجربه» است که بتواند بستر نمایش این فیلم ها را در پرده سینما با شرایط استاندارد فراهم کند تا فیلمسازان سراسر کشور بتوانند آثارشان را روی پرده ببینند و وارد نقد و بررسی و صحبت های کارشناسانه درباره فیلم و آینده این نوع آثار شوند ضمن اینکه یادمان باشد اگر کشوری می خواهد رو به توسعه برود باید گفتگو را در سیاست های اصلی خود بگذارد.
علم الهدی بیان کرد: امیدواریم با این کمپینی که بچه های فیلم کوتاه راه انداخته اند، بتوانیم نمایش خوبی در نقاط مختلف داشته باشیم ضمن اینکه این تحقق همان عدالت فرهنگی است چراکه با این کار همه فعالیت ها در تهران خلاصه نمی شود و پتانسیل های نهفته جوانان مستعد شهرهای کوچک بروز و ظهور پیدا می کند ضمن اینکه ما با این روش می توانیم چنین فعالیت هایی را تبدیل به یک عادت و رفتار اجتماعی کنیم.
مدیر اجرایی و دبیر شورای سیاستگذاری گروه سینمایی «هنر و تجربه» با اشاره به طرح جدید گروه توضیح داد: برنامه های چهار سال گذشته ما عمدتا ۴۰ تا ۵۰ روزه نوشته می شد و دفترچه های برنامه ها در اختیار علاقه مندان قرار می گرفت ولی لازم بود به یک طرح جدید برسیم. در طرح جدید زمان اکران فیلم ها را کم نمی کنیم بلکه زمان برنامه ریزی را از ۴۵ روز به یک هفته تغییر می دهیم تا بتوانیم واکنش مخاطبان را نسبت به یک فیلم ارزیابی کنیم از همین رو در این برنامه ظرفیت بیشتری در اختیار آثاری که ممکن است پرمخاطب باشند قرار می گیرد.
وی در پایان بیان کرد: بر اساس برنامه جدید ما، اکران آثار در درازمدت همچنان ادامه خواهد داشت و آثاری که مخاطبان کمتری دارند در سینماهای دیگر به نمایش در می آیند. پیش از این سانس های بیشتری در اختیار فیلم ها قرار می گرفت اما با برنامه ریزی جدید به سینماها هویت می دهیم یعنی وقتی مخاطبان به یک سینما مراجعه می کنند می دانند یک فیلم هر روز سه سانس نمایش دارد با این کار تقریبا می توانیم به رفتار شناسی مخاطب در مواجهه با این فیلم ها پی ببریم. ما در یک بازه ۱۵ روزه به بررسی استقبال مخاطبان از آثار می پردازیم و اگر بعد از ۱۵ روز متوجه شویم که فیلم استقبال ضعیفی داشته آن را از اکران برنمی داریم بلکه آن را به اکران گردشی می بریم یعنی سینماهایی همچون خانه هنرمندان، چارسو و موزه سینما به نمایش آن اثر می پردازد به همین ترتیب هر فیلم همان ۵ یا ۶ ماه اکران را دارد ولی ظرفیت ها در اختیار فیلمی قرار می گیرد که مخاطب بیشتر دارد پس ما طول زمان نمایش فیلمی را کم نمی کنیم بلکه مواجهه ما در تعداد سانس های فیلم ها متفاوت می شود و به این ترتیب سینماها را هم هویت بندی می کنیم تا مخاطب بتواند در کوتاه ترین زمان ممکن فیلم ها را پیدا کند چراکه یکی از بحث ها این بود که مخاطبان با روش گردشی گیج می شدند که با این روش این موضوع پیش نمی آید.
