مهران مدیری در برنامه شب گذشته دورهمی به موضوعی عجیب پرداخت؛ نگرانی از اوضاع منطقه و حوادث تروریستی که هر روزه در خاورمیانه اتفاق می افتد.
مدیری گفت: خاورمیانه منطقه عجیبی است، انگار هیچکس به هیچکس نیست. تا جایی که اگر برخی از همسایه ها را دو دقیقه با هم تنها بگذاری انگشت در چشم هم می‌کنند! در حقیقت دیده شدن مشکل اصلی خاورمیانه و کشورهای آن است.
وی افزود: مثلا همه نگاه ها به سوریه، یمن، بحرین و عراق بود، اما ناگهان عربستان با قطر دعوا به راه انداخت. از طرفی خاورمیانه ای ها آنقدر به دنبال دیده شدن هستند که همه چیز را گردن می گیرند! برای مثال عراق، زلزله کرمانشاه را گردن گرفت!
پس از این صحبت ها سروش جمشیدی کمدین برنامه به اجرای نمایش با همین موضوع پرداخت.
پس از بخش نمایش، مدیری با اشاره مجدد به موضوع برنامه گفت: خشونت مختص خاورمیانه نیست و در همه جای دنیا دیده می شود، اما خاورمیانه ای ها علاقه به کشتن با صدا دارند؛ در حالی که روس ها خیلی بی تفاوت آدم می کشند و عادت به مسموم کردن دارند، اما آمریکایی ها در کل هیچ چیزی را گردن نمی گیرند.
در ادامه برنامه در بخش مهمان، با وجود اینکه ستاره و لاله اسکندری مهمان برنامه بودند، ستاره بدلیل تاخیر خواهرش در ابتدای برنامه به تنهایی پاسخگوی سوالات مهران مدیری شد.
ستاره اسکندری و مدیری در قالب یک شوخی جالب تصمیم گرفتند پشت سر لاله حرف بزنند و به قول معروف زیر آبش را بزنند؛ اما در نهایت خوبی زیاد، صداقت ویژه، دست به خیر بودن و مهربانی بیش از اندازه، توصیفاتی بود که ستاره اسکندری درباره خواهرش لاله گفت.
ستاره در مورد تاخیر خواهرش هم گفت: اصولا لاله انسان بدقولی نیست، اما من با زود آمدنم ثابت کردم کسانی که از تئاتر می آیند خوش قول ترند.
مدیری در ادامه گفتگو درباره شیطنت های کودکیِ ستاره پرسید که گویا در بچگی بسیار شیطان بودی، شیشه های کودکستان را پایین آوردی، لاله را به دیگ داغ چسباندی، آیا اینها واقعیت دارد؟ ستاره اسکندری در پاسخ گفت: در کودکی بسیار علاقه داشتم پسر باشم، برای همین کارهای پسرهای آن زمان را بسیار انجام می دادم؛ الگوبرداری از کارهای پسرهای کوچه یعنی بازی با سنگ و چوب.
ستاره اسکندری در پاسخ به سوالی در خصوص نقطه ضعف لاله گفت: نقطه ضعف شاخصی در ذهنم نیست، هنوز بعد از این همه سال نسبت به کودکی خودم و لاله و بلاهایی که سرش آوردم احساس عذاب وجدان دارم؛ برای همین الان دیگه به نظرم خیلی همه چیز خوب است.
وی در خصوص نقطه ضعف خودش نیز گفت: من زیادی رک هستم، قبلا فکر می کردم این یک حُسن است ولی الان میگویم که ضعف است. به قول خراسانی ها زیادی دل به دهان هستم.
ستاره اسکندری در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه «شما بازیگر بهتری هستید یا لاله؟»، گفت: بازیگری برای من بسیار جدی است البته نه در مقایسه با لاله. در حقیقت زاویه ورود من به بازیگری با لاله متفاوت بود. من از تئاتر آمدم و لاله با گریم و طراحی صحنه شروع کرد. برای من همه چیز جدی و عمیق بود و بازیگری بخشی از کاراکتر شخصی و نیاز فردی ام است.
وی در خصوص علاقه ستاره به سینما، تئاتر و تلویزیون گفت: قبلا روی تئاتر تعصب ویژه ای داشتم، اما حالا تلویزیون و سینما هم اضافه شده است.
ستاره اسکندری در مورد سنش هم گفت: 43 ساله‌ام و یک سال و نیم از لاله بزرگ ترم.
وی با اشاره به نقشهای ماندگار خود گفت: در سریال «داستان یک شهر» برای اولین بار یک نقش منفی یعنی زن معتاد را در تلویزیون بازی کردم، سپس با الگوی یک دختر مثبت در سریال پربیننده نرگس دیده شدم و پس از آن در سریال «تعبیر وارونه یک رویا» به نقش فوق العاده منفی بازگشتم.
در ادامه برنامه لاله اسکندری به صحنه آمد و مدیری و ستاره اسکندری را همراهی کرد.
لاله اسکندری درباره نقطه ضعف و قوت خواهرش گفت: ستاره کمی استرسی است و حساسیت هایش بالاست. اما او خیلی حامی و به نوعی خواهر بزرگ من است، حتی از خواهر بزرگترم همیشه زودتر حضور دارد. بعلاوه اینکه در تئاتر از بهترین هاست.
این بازیگر درباره عاشق شدن خواهرش گفت: مربوط به زمانهای قدیم است، زمان مرحوم عبدالحسین سپنتا؛ یکی از عشق های ستاره، کتاب «دزیره» بود که از شدت خواندن آن کتاب را چند بار صحافی کردیم.
ستاره در ادامه حرفهای خواهرش گفت: تا امروز احساس عاشقی بسیار بوده، نه به فرد بلکه به نفس زندگی. انگار از پس هر از دست دادنی، دریچه ای دیگر باز می شود و از چیز دیگری لب ریز می شویم.
ستاره درباره عاشق شدن خواهرش گفت: لاله بر خلاف من خیلی درون گراست، اگر هم چیزی بود از من می‌ترسید و نمی گفت.
لاله ادامه داد: ستاره در دوره نوجوانی در نقش معلم اخلاق من بود، من برخلاف سایر افراد در دوره نوجوانی عاشق نشدم. در جوانی عاشق شدم که به ازدواج ختم شد.
ستاره اسکندری در پاسخ به سوال مدیری درباره پشیمان شدن از ایفای یک نقش گفت: پشیمانی مطلق نه، در پس هر شکستی تجربه ای است. لاله هم در پاسخ به این سوال اظهار داشت که من از کارهای نکرده ام پشیمانم.
ستاره اسکندری جایزه بازیگری سال 85 سریال «نرگس» را به موزه دورهمی اهدا کرد. وی در این باره گفت: این جایزه به لحاظ معنوی برای من بسیار با ارزش است.
به تبعیت از ستاره، لاله هم یک جایزه بازیگری خود به علاوه یکی از عکسهای خود از شهر اصفهان را به موزه دورهمی اهدا کرد.
