شب گذشته ۱۱ دی ماه کنسرت علیرضا عصار در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی برگزار شد و هنرمندانی از جمله سامان مقدم، علی قربانزاده، احترام برومند همسر زنده‌یاد داوود رشیدی و لیلی رشیدی مهمان این کنسرت بودند.
این کنسرت قرار بود ساعت ۲۱:۳۰ آغاز شود اما با کمی تاخیر شروع شد و گروه کر «نامیرا» به رهبری فرهاد هراتی ساعت ۲۱:۵۰ روی صحنه قرار گرفتند. با نواختن سازهای ارکستر در کمتر از یک دقیقه علیرضا عصار نیز به صحنه آمد و اولین قطعه را که «ای کاروان» نام داشت، اجرا کرد.
سپس عصار با اتمام قطعه اول به جمعیت حاضر در سالن خوشامدگویی گفت و بیان کرد: خوشحالم این فرصت یک بار دیگر نصیبم شد که در کنار شما باشم. افتخار می کنم به مخاطبانی مثل شما که هیج گاه مرا تنها نگذاشتید.
وی با اشاره به اتفاقات اخیر و اعتراض مردم در خیابان ها عنوان کرد: هیچ کدام از ما موافق خیلی از اتفاقات مثل شیشه شکستن یا چیزی را از بین بردن نیستیم. من نه کلیشه حرف می زنم نه شعاری، اما خواهش می کنم مسئولان در هر سمتی که هستند حرف مردم را بشنوند.
«انسانم آرزوست» دومین قطعه ای بود که عصار اجرا کرد و مثل اکثر قطعات وی از آثار مولوی انتخاب شده بود. این قطعات با اجرای ارکستر و گروه کر «نامیرا» شور و حال دیگری پیدا کرده بود و عصار که بعد از اجرای چند قطعه اول با تشویق مخاطبانش مواجه شد تشکر کرد و گفت که او باید برای چنین مخاطبانی دست بزند و نوید داد که بیشتر قطعاتی را بخواند که حضار هم بتوانند او را همراهی کنند.
سپس قطعه بعدی را با دونوازی های متوالی ویولن و پیانو با این شعر آغاز کرد: «نان پاره زمن بستان». قطعه ای که با شور و هیجان مخاطبان همراه شد و آنها قسمت هایی از مصرع های این شعر را خواندند. این قطعه با ریتم تندتر سازهای زهی و دیگر سازهای ارکستر نواخته شد و وجهی حماسی به شعر داده بود.
عصار در ادامه کنسرت دیشب خود به قطعه ای از آلبوم جدید خود اشاره کرد و گفت: این ترانه برای آتش نشان ها ساخته شد اما سال گذشته فرصت نشد آن را آماده کنیم و امسال که سالگرد این اتفاق نزدیک است تصمیم گرفتیم آن را اجرا کرده و ترانه را به روح آن عزیزان تقدیم کنیم. من تصمیم گرفتم عده ای از همکارانم را دعوت کنم که روی استیج بیایند.
با این سخن عصار گروهی از کودکان دختر و پسر روی صحنه آمدند تا به رهبری فرهاد هراتی این قطعه را اجرا کنند. در بخشی از این قطعه که از آلبوم «جز عشق نمی خواهم» خوانده می شد، آمده بود: «پای تو تا ته دنیا هستم وقتی سقف رو سرت آواره»
در بک گراند صحنه نیز کلیپی نمایش داده شد که در آن تصاویر و فیلم هایی از فاجعه پلاسکو که سال گذشته رخ داد و زلزله اخیر کرمانشاه نمایش داده شد.
عصار بعد از اجرای این شعر قطعه «ای وطن ای مادر تاریخ ساز» را دکلمه کرد که ادامه اش به شعری درباره خلیج فارس می رسید.
بعد از این قطعه گروه کر کودکان صحنه را ترک کردند و عصار قطعه دیگری از آلبوم جدید خود خواند که در بخشی از آن آمده بود: «خون ریختن حادثه ای دلخراش نیست وقتی جنون عادت روزانه می شود»
این قطعه نیز با تشویق های مکرر مخاطبان همراه شد و بعد از آن عصار از ترگل خلیفی دعوت کرد تا روی سن بیاید و به تکنوازی تار بپردازد.
عصار در این کنسرت همچنین از دوستان خود حاضران و غایبان یاد کرد و از شهرداد روحانی، انوشیروان روحانی، اکبر سلطانی و حمید نوربخش نام برد.
وی بعد از اجرای قطعه «جز عشق نمی خواهم» باز هم از همراهی های جمعیت حاضر در سالن تشکر کرد و به شوخی گفت: واقعا این موهبتی است که خدا نصیب من کرده است که شما را دارم، من می دانم همه همکارانم به من حسودی می کنند به خاطر شما.
بعد از آن عصار خودش پشت پیانو قرار گرفت و به نواختن پیانو پرداخت و همزمان قطعه «بت ها» را هم اجرا کرد که در ابتدای آن آمده است:
«با سختیِ بت‌ها چه باید کرد با این تَشَتُت‌ها چه باید کرد/ گیرم تفاوت‌ها نمایان شد با بی‌تفاوت‌ها چه باید کرد»
عصار در پایان این کنسرت چند قطعه دیگر از آلبوم جدید خود خواند و همچنین آثار مشهورش را اجرا و از همکارانش یاد کرد که در این اجرا او را همراهی کرده اند.
این ارکستر به سرپرستی پویا نیکپور، به همت موسسه صوت آوای هنر، تهیه کنندگی محمد جلیل پور و مدیریت تولید سیدعلی نیکونیا برگزار شد.
