بهمن کامیار تهیه کننده و کارگردان سینما درباره وضعیت این روزهای هنر هفتم که با حجمی از مشکلات حل نشده دست و پنجه نرم می کند و به نظر می آید استراتژی خاصی هم برای گذر از بحران وجود ندارد،گفت: به نظرم استراتژی وجود دارد و اگر بگوییم ندارد اشتباه است، چون بالاخره از ماه‌ها پیش از سوی برخی افراد ارائه می‌شد منتهی اراده یا شاید قدرت چانه زنی مسئولان فرهنگی ما در حدی نیست که بتواند آن استراتژی را پیش ببرد. یعنی در واقع قدرت چانه زنی مسئولان و کسانی که باید از این حوزه حمایت کنند به اراده‌ای که در مقابل این قضیه وجود دارد، نمی‌چربد.
وی افزود: اینکه تصور کنیم با تعطیل کردن سینماها که با سه یا چهارصد ظرفیت کارشان را انجام می‌دادند از شیوع کرونا جلوگیری می‌کنیم به شدت تصور خنده داری است. بیشتر شبیه این است که فقط بگوییم کاری انجام می‌دهیم و محدودیت‌ها را اعمال می‌کنیم. در حالی که اگر اراده‌ای برای جلوگیری از شیوع این ویروس وجود داشت در منشا آن خرج می‌شد. ما دستمان به منشا نمی‌رسد و به مکان‌هایی مانند سینما و حوزه فرهنگ و ... گیر می‌دهیم. جا‌هایی که در اولویت چندم عامه مردم است.
این تهیه کننده اظهار کرد: اگر قرار است که فقط بگویند ما فعال هستیم و کار‌هایی انجام می‌دهیم، درست است زیرا تنها جا‌هایی که زورشان می‌رسد حوزه‌های فرهنگ و ... است. به این علت که در اولویت نیست و هیچکس هم توضیح نمیدهد که چرا فقط حوزه فرهنگ و هنر باید قربانی شود؛ اما باید به این عزیزان گفت شما اگر می‌توانید حوزه حمل و نقل عمومی، ادارات پررفت و آمد و هزار و یک جای دیگر که مردم باید به اجبار حضور داشته باشند را کنترل کنید. از سینما قشری استفاده می‌کند که کاملا مراقب سلامتی خود و دیگران هستند.
کارگردان «در وجه حامل» گفت: متاسفانه قشری که بدون توضیح و اجبار از خودشان و دیگران مراقبت می‌کنند محدود می شوند ولی قشری که به هر دلیلی مراقبتی از خودشان و دیگران ندارند و مسئولیت اجتماعی را نمی‌پذیرند رها هستند. نتیجه این می‌شود تمام محدودیت‌هایی که اعمال می‌کنند کوچکترین تاثیری در کاهش موارد ابتلا تا به امروز نداشته است، به اصطلاح سوراخ دعا را گم کرده اند که بعید می‌دانم و فکر می‌کنم چشم‌های خود را به دلایل مختلف بسته اند. زیرا هم سودآوری دارد و هم ممکن است واقعیت این باشد که در کشور ما با توجه به بنیه اقتصادی مردم، عملا امکان اعمال محدودیت وجود ندارد. بنابراین از باب اینکه فقط بگویند کاری انجام می‌دهیم فشار را به جا‌هایی مانند حوزه فرهنگ و هنر می‌آورند.
تهیه کننده «سدمعبر» اظهار کرد: متاسفانه حوزه فرهنگ و هنر هیچ وقت قدرت چانه زنی مقابل قدرت را نداشته است و همیشه برای خالی نبودن عریضه آن را به گوشت قربانی تبدیل کرده اند. سینما را با کمترین فروش و حضور مخاطب و رعایت کامل موارد بهداشتی تعطیل می‌کنند ولی مکان‌های شلوغ اجازه فعالیت دارند!
کامیار در پایان عنوان کرد: این سینما ورشکسته بود، در این شرایط هم بدتر شد. در جواب هرکسی که می‌گوید سینما زنده است باید گفت سینمایی زنده است که نیازی به اکران و کسب درآمد ندارد و فقط تولید برای آن مهم است.
