اخبار سیاسی-پرهام فرهنگ وصال، کارشناس حقوق بین الملل و تحلیلگر مسائل سیاسی در کانال تلگرامی خود پیرامون این موضوع نوشت: «امروز سایت بی‌بی‌سی فارسی تیتر زد: “آژانس بین المللی انرژی اتمی: در یک سایت اعلام نشده در ایران ذرات اورانیوم پیدا کردیم.“
این تیتر ایراد دارد. گزارش آژانس کجاست؟ در متن خبر ادعا شده گزارش محرمانه است و بی‌بی‌سی آن را دیده. باید از ایشان پرسید: مگر سرویس اطلاعاتی یا جاسوسی هستید که «گزارش محرمانه» نشان‌تان می‌دهند؟
و خودِ ادعا هم ایراد دارد: اگر سایت «اعلام‌نشده» است، آژانس چطور به آنجا رفته و بررسی کرده و ذرات فلان و بهمان پیدا کرده؟
طبق قرارداد پادمان، ایران موظف است اماکنی که در آن فعالیت هسته‌ای انجام می‌دهد را معرفی کند، شروع و پیشبرد هر فعالیت را هم دوره ای به آژانس گزارش دهد. حال سناریویی کهنه را خواسته‌اند دوباره اجرا کنند، ولی از آب درنیامده است.
بار اول، در مورد سایت نطنز ادعا شد ایران گزارش نداده و سایتی «مخفی» است که نفوذی‌هایی از سازمان مجاهدین خلق آن را به سرویس‌های امنیتی خارجی لو داده‌اند.
پاسخ دادیم: این سایت روی زمین است و درست کنار جاده و قابل رویت، «مخفی» کجا بود!؟ ثانیاً هنوز مواد هسته‌ای به آن وارد نشده بود و فرصت گزارش‌دادن به آژانس طبق پادمان هم تمام نشده بود! بعد هم گفتیم بفرمایید و ببینید. آمدند و خبری هم نبود.
تیرشان که به سنگ خورد، دو سه بار ماموران آژانس را اجیر کردند تا با خود مواد نامربوط بیاورند داخل و جاساز کنند. هر بار مچ‌شان را گرفتیم و البرادعی (مدیرکل وقت آژانس) رسماً ابراز شرمندگی کرد و گفت «تحت فشار» است؛ همین‌ها را بعداً موبه‌مو در کتاب خاطراتش هم آورد.
بار دیگر این سناریو را در مورد پارچین اجرا کردند. گفتند عکس‌های ماهواره نشان می‌دهد در آن مکان تاسیساتی اتمی برپا شده و مدتی فعالیت کرده و سپس جمع شده. پاسخ دادیم: پارچین سایت صرفاً نظامی و با تسلیحات متعارف است، ادعاها کذب است و دلیلی برای بازدید نیست.
پیله کردند که باید بازدید از پارچین صورت گیرد، و ما به دو دلیل نمی‌پذیرفتیم: ۱. اسرار نظامی متعارف در آنجا داشتیم و آژانس هم با چند مورد بازرس فاسد اصلاً قابل اعتماد نبود ۲. صرف اجازه بازدید از سایت‌های نظامی تبدیل به رویه‌ای می‌شد ضد حاکمیت ملی ما که هرکس هروقت هرچه اراده کرد، بیاید و بازرسی کند.
همچنان در مورد پارچین بند کردند و ما که می‌دانستیم چیزی در آنجا یافت نخواهد شد، نهایتاً تصمیمی تاکتیکی گرفتیم.
گفتیم صرفاً می‌توانند از نقاطی درون پارچین که الان زمین خالی است و ادعا می‌کنند (طبق تصاویر ماهواره) قبلاً تاسیسات هسته‌ای بوده بازدید کنند؛ همین را هم مشروط کردیم به اینکه کسانی در مقابل کارهایی برای ما انجام دهند (که در اینجا باز نمی‌کنم.) پذیرفتند. آمدند و بررسی کردند و یک اتم مواد هسته‌ای نیافتند! اگر ذره‌ای فعالیت هسته‌ای در نقطه‌ای انجام شود، اثرش تا هزاران سال می‌ماند.
حال اجرای چندبارهٔ این سناریوی نخ‌نما، اما این دفعه واقعاً مضحک! نطنز بالاخره سایت هسته‌ای بود و پارچین هم بالاخره یک جایی بود؛ این بار در یک «جایِ نیست‌درجهان» که ایران هم اعلام نکرده و اصلاً بازرس آژانس را به چنان جای ناموجودی راه نداده است، مواد فلان و بهمان پیدا شده!
اصل ماجرا چیست؟ اینکه آنها «کِنِف» شده‌اند! آمریکا از برجام رفت بیرون و با اطمینان گفت ایران هیچ کاری نمی‌کند، اما نه فقط ایران همه‌کار که لازم بود کرد، بلکه مردمان یمن و عراق و سوریه هم انگیزه و اراده یافتند برای انجام دادنِ هرآنچه لازم باشد!
اصل ماجرا این است که هفته پیش بازرس آژانس اجیر شد تا بیاید و مواد جاساز کند، اما تا فهمید در ایران زیر چشم عقاب است، رفت در آبریزگاه و خواست آلودگی و دسیسه را دفع کند، غافل از اینکه حتی در مستراح هم زیر آشکارسازهای ما بود! کِنِف شده‌اند و دست‌وپا می‌کنند؛ همین!»
به نظر می رسد همزمان با آغاز دور جدید فعالیت های هسته ای ایران تحت عنوان کاهش گام به گام تعهدات برجامی، سرویس های جاسوسی و اطلاعاتی غربی با استفاده از اهرم آژانس بین المللی انرژی اتمی سعی دارند تا سناریوی جدیدی بر علیه برنامه های هسته ای ایران ترتیب دهند تا از این طریق بتوانند همانند گذشته دستاویزی برای ادعاهای دروغین خود بدست آورند.
