در روزهای گذشته با خروج آخرین عناصر منافقین از اردوگاه لیبرتی، پرونده حضور سی ساله این گروهک تروریستی در خاک عراق پایان یافت. به دنبال این رویداد، ایالات متحده بار دیگر حمایت خود از اعضای گروهک تروریستی منافقین را نشان داد و جان کری وزیر امور خارجه این کشور در نشستی مطبوعاتی، اخراج منافقین از عراق را طرحی حمایتی از سوی آمریکا برای حفظ جان آنان عنوان کرد.
منافقین که همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی با حمایتهای آمریکا جنگ تمام عیاری را علیه ملت ایران شروع کردند با ترور مسئولان تلاش کردند نظام نوپای جمهوری اسلامی را به چالش بکشند. اما توطئه‌های آنان با مقاومت مردم از آرمان‌های نظام بی‌ثمر ماند و باعث انزوای ان‌ها شد.
آمریکا هم که طراح اصلی تروریسم در منطقه و جهان است، با ایجاد پایگاه تروریستی در نزدیکی مرزهای ایران سعی در احیای این گروهک تروریستی نمود تا بتواند همچنان سیاست‌های ضد ایرانی خود را پیش ببرد.
پس از اینکه ماشین جنگی صدام حسین(دیکتاتور سابق عراق) با فرمان آمریکا با هدف فتح سه روزه تهران به کشورمان یورش آورد، گروهک منافقین نیز هم‌پای آنان چند عملیات علیه جمهوری اسلامی ایران انجام دادند که غروب جاویدان از جمله این اقدامات بود که بار دیگر با هوشیاری نیروهای نظامی ایران طی عملیات مرصاد مانند همیشه با شکست مواجه شد و این شکست مفتضحانه گروهک تروریستی منافقین را به محاق کامل برد.
با انزوای منافقین سیاستمداران آمریکایی که دیگر نمی‌خواستند هزینه‌های بدنامی منافقین را متحمل شوند در سناریویی فریبنده نام این گروهک تروریستی را در لیست سیاه گروه‌های تروریستی جهان وارد کردند، اما از آنجایی که موضع کشورهای غربی در قبال منافقین همیشه موضعی دوگانه بوده است و آمریکا و غرب همواره در برخورد با سیاست‌های تروریسم معیارهای دوگانه داشتند، بار دیگر تلاش کردند به این بهانه که گروهک منافقین در ۱۰ سال گذشته مرتکب عمل تروریستی نشده‌اند و در کناره گیری از فعالیتهای مسلحانه و تخلیه پادگان اشرف همکاری داشته‌اند، از حذف نام آنها از لیست سیاه تروریست‌های جهان حمایت کردند.
بر اساس این گزارش جنایت‌های گروهک تروریستی منافقین محدود به ملت مظلوم ایران نبوده و آنها با حمایتهای شیطان بزرگ در پیگیری سیاست‌های منطقه‌ای آمریکا دست به جنایت‌های حقوق بشری دیگری نیز زده است که از آن جمله می‌توان به سرکوب و قتل‌عام ملت عراق درجریان انتفاضه شعبانیه سال 1991 در استان‌های دیالی، طوزخرماتو، کربلا، بغداد و دیگر شهرها اشاره کرد.
بعد از فرازو نشیب‌های ناشی از حضور ننگین گروهک منافقین در عراق و خساراتی که بعضی از آنها برای ملت عراق جبران‌ناپذیرند، دولت این کشور بعد از یک برهه درگیری با این گروهک تروریستی بالاخره توانست عناصر این گروهک را از عراق اخراج کند.
حسین جابری انصاری معاون عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه درباره خروج منافقین از عراق می‌گوید: منافقین فرقه و جریانی هستند که از سرزمین، ملت و دولت ایران بریده و در سخت ترین شرایط حاکم بر ملت و دولت ایران در ایام انقلاب و جنگ تحمیلی به دشمنان ملت ایران پیوستند و با امکانات رژیم بعثی عراق در چارچوب وظایف مزدودری خود و خیانت به ملت ایران حرکت کردند.
به گفته وی با سقوط رژیم بعث ادامه حضور این فرقه همواره مورد اعتراض دولت و جریانهای مختلف سیاسی و اجتماعی عراق بوده و در نهایت با حمایتهای برخی دشمنان نظام جمهوری اسلامی ایران از این جریان عملا امکان خروج آنان از عراق به کشورهای دیگر فراهم شد.
اخراج گروهک تروریستی منافقین به قدری به مذاق سناتورهای آمریکایی تلخ آمده که جان مک کین به انتقال منافقین از کمپ لیبرتی عراق واکنش نشان داد و از دولت آلبانی به خاطر پذیرش منافقین تشکر کرد و عنوان کرده که آلبانی‌ها با پذیرش این افراد یک مشکل انسانی را حل کرده‌اند.
لازم به ذکر است که این سیاستمداران تندروی آمریکایی دو سال پیش هم با ارسال نامه‌ای به جان کری از وی خواسته بود به وضعیت منافقین توجه بیشتری نشان دهد.
محمد بهاری کارشناس سیاسی با اشاره به حمایت غربی‌ها از گروهک تروریستی منافقین می‌گوید: امروز تنها مستمسک غرب برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی ایران مهره‌های سوخته یعنی منافقین هستند و آنها در صددند همچنان این گروهک شکست خورده را در آستین خود داشته باشند که حداقل در موقع ضروری حتی شده به‌عنوان یک مترسک استفاده کنند. پیش بینی میشود در آینده نزدیک، گروهک منافقین برای غرب کارآیی چندانی نداشته و صرفا در بوقهای تبلیغاتی مورد استفاده قرار گیرند.
همچنین محمدجواد هاشمی نژاد دبیر کل بنیاد هابیلیان در این باره می‌گوید: منافقین یک ابزار و آلت دستی برای غرب علیه کشورهای مستقل نظیر جمهوری اسلامی هستند چرا که دولتمردان غربی توان مقابله مستقیم با آن را ندارد.
به هر حال تجربه سال های گذشته نشان می‌دهد که حمایتهای ایالات متحده از گروهک تروریستی منافقین نه تنها راه به جایی نخواهد برد بلکه چهره کریه این کشور به عنوان حامی اصلی تروریسم بیش از پیش مخدوش‌تر خواهد شد و خود نیز از تبعات منفی این حمایت‌ها در امان نخواهد بود.
